Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012

KYΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΚΗΡΥΓΜΑ - Ο ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ Ο ΘΕΟΔΟΧΟΣ




1. Τήν 2α το μηνός Φεβρουαρίου, δελφοί μου χριστιανοί, γία μας κκλησία
ορτάζει τήν τέταρτη Δεσποτική ορτή, τήν παπαντή το Κυρίου μας ησο Χρι-
στο. Πρώτη Δεσποτική ορτή εναι τά Χριστούγεννα, δεύτερη εναι Περιτομή,
τρίτη Βάπτιση στόν ορδάνη ποταμό καί τέταρτη παπαντή. Εναι μεγάλη
ορτή ατή, γιατί δέν εναι μόνο Δεσποτική, λλά καί Θεομητορική ορτή. Κατά λει-
τουργικό κανόνα πού κολουθε κκλησία μας, τήν λλη μέρα μις Δεσποτικς
ορτς, ορτάζουμε τό πρόσωπο κενο πού συνδέεται μεσα μέ τήν ορτή ατή.
πειδή σς μίλησα λλοτε γιά τήν παπαντή, θά σς μιλήσω σήμερα γιά τόν γιο
Συμεών τόν θεοδόχο, ποος ορτάζει τήν λλη μέρα τς ορτς· γιατί ατός «πάν-
τησε» τόν Κύριο, καί γι ατό ορτή λέγεται παπαντή.
2. γιος Συμεών, δελφοί μου, ταν νας εσεβής σραηλίτης «προσδεχόμενος
παράκλησιν το σραήλ», πως λέγει γι ατόν εαγγελιστής Λουκς (2,25). Ατό
σημαίνει τι νκε στούς σραηλτες κείνους ο ποοι καρτεροσαν μέ δυνατή πίστη
καί προσδοκία τόν ρχομό το Μεσσία, γιά τόν ποον γραψαν ο Προφτες στήν
Παλαιά Διαθήκη. Στήν Παλαιά Διαθήκη, γαπητοί μου, ο Προφτες σαλπίζουν γιά
τόν ρχομό το Μεσσία, καί θεοδόχος Συμεών κουε τήν φωνή τν σαλπίγγων
ατν. Ατό μάλιστα σημαίνει καί τό νομά του Συμεών, πού εναι πό τό βραϊκό
ρμα «σαμά», τό ποο ρμηνεύεται «κούω». Συμεών λοιπόν ταν λο κοή.
κουε τίς φωνές τν Προφητν γιά τόν ρχομό το Μεσσία, καί πιθυμοσε νά ζήσει
καί ατός τίς μέρες κενες το ρχομο Του. Μάλιστα τό γιο Πνεμα, πού εχε
μέσα του (Λουκ. 2,25), τόν πληροφόρησε καθαρά τι δέν θά πεθάνει προτο νά δε
τόν Μεσσία, τόν Χριστόν Κυρίου (Λουκ. 2,27). Καί τσι γινε. Στά χέρια του δέχθηκε
τόν Χριστό, τόν Θεό, γι ατό καί λέγεται «θεοδόχος».
3. Πο Συμεών, δελφοί μου, εχε ατή τήν μεγάλη χαρά νά δε καί νά δεχθε
τόν Χριστό; Στόν Ναό το Θεο. «λθεν ν Πνεύματι ες τό ερόν», λέγει Εαγ-
γελιστής (Λουκ. 2,27). κε εδε τήν Παναγία Δέσποινα, τήν τεσσαρακοστή μέρα
πό τήν γέννηση το Χριστο, νά Τόν φέρει στόν Ναό κατά τόν νόμο το Μωυσ.
Στόν Ναό το Θεο, στήν κκλησία, καί μες θά συναντήσουμε τόν Χριστό. Τί γί-
νεται στόν Ναό; Γίνεται Θεία Λειτουργία. Τί εναι Θεία Λειτουργία; Εναι Χρι-
στός! Τόν Χριστό νά γεννται καί νά πάσχει συμβολίζει προσκομιδή πού κάνει
ερέας. Τόν Χριστό νά ρχεται στήν γ γιά νά κηρύξει τόν γιο λόγο Του συμβολίζει
ταν βλέπουμε τόν ερέα νά ρχεται πό τό ερό κρατντας τό γιο Εαγγέλιο καί
λέγοντας στό κέντρο το Ναο «Σοφία ρθοί»! Καί τόν διο τόν Χριστό νά κηρύττει
τόν λόγο Του πρέπει νά νοιώθουμε ταν κομε τόν ερέα νά διαβάζει τό γιο Εαγ-
γέλιο. Τόν Χριστό νά πηγαίνει στόν Γολγοθ νά θυσιασθε συμβολίζει πορεία το
ερέα κρατντας τά για κατά τήν λεγόμενη Μεγάλη Εσοδο.
4. λλά κε πού χι συμβολικά, λλά πραγματικά εναι παρουσία το Χριστο
στήν Θεία Λειτουργία, εναι ταν ερεύς, μετά τό «Τά Σά κ τν Σν», λέει μία
εχή, τήν εχή το καθαγιασμο. Τότε, πιστεύσατέ το, χριστιανοί μου! Γίνεται θαμα
στήν θεία Λειτουργία: Τό ψωμάκι, πού εναι στό γιο Δισκάριο πάνω στήν γία Τρά-
πεζε γίνεται Σμα Χριστο καί τό κρασί, πού εναι στό γιο Ποτήριο, γίνεται Αμα
Χριστο. – Αν θέλουμε λοιπόν σάν τόν γιο Συμεών τόν θεοδόχο νά συναντήσουμε
τόν Χριστό καί νά τόν πάρουμε καί μες στήν γκαλιά μας νά πμε στόν Ναό, στήν
θεία Λειτουργία, καί κε, μόνο κε, εναι Χριστός. Μήν ψάχνουμε νά γευθομε τόν
Χριστό σέ σπουδαστήρια καί σέ κοινοβούλια. Χριστός εναι στόν Ναό Του, εναι
στό γιο Ποτήριο.
5. μες ο χριστιανοί στήν θεία Λειτουργία ξιωνόμαστε νά χουμε μεγαλύτερη
τιμή πό ατή πού εχε Συμεών θεοδόχος. Συμεών κράτησε τόν Χριστό στήν
γκαλιά του· λλά μες μέ τήν θεία Κοινωνία παίρνουμε τόν Χριστό χι πλ στήν
γκαλιά μας, λλά στήν καρδιά μας. Ναί! ποιος κοινωνε μέ καθαρή τήν καρδιά
γίνεται πραγματικά θεοδόχος, γίνεται θεοφόρος καί χριστοφόρος καί ναοφόρος. Επα
μέ καθαρή τήν καρδιά, γιατί, ν καρδιά μας χει γίνει κατοικία μαρτωλν παθν,
δέν μπορε Χριστός νά κατοικήσει σ ατήν· γιατί ο γιοι Πατέρες μς λέγουν τι
εναι δύνατο γιά τόν Χριστό νά νωθε μέ κάθαρτο. Γιά τόν χριστιανό λοιπόν πού
γωνίζεται νά καθαρίσει τήν καρδιά του, ταν κοινωνε, γίνεται θεοδόχος Συμεών,
χει τόν Χριστό κατοικοντα καί μένοντα στήν ψυχή του· τόν χει Κύριό του, φέντη
του, πού κατευθύνει τήν ζωή του.
6. ταν Συμεών ξιώθηκε νά δε καί νά κρατήσει στήν γκαλιά του τόν Χριστό
επε: «Τώρα ς πεθάνω»! «Νν πολύεις τόν δολον Σου Δέσποτα», επε στόν Θεό.
Ναί! Τήν ζωή τήν θέλουμε γιά τόν Χριστό! να νόημα χει ζωή καί γι ατό
ρθαμε στόν κόσμο: Νά βρομε τόν Χριστό καί νά γλυκαινόμαστε τήν παρουσία Του
μέσα μας! ν ατό, νθρωπέ μου, δέν τό πετύχεις, τί νά κάνεις τά ξιώματά σου καί
τά διπλώματά σου καί τά παπλώματά σου; Λυπμαι γιά σένα, γιατί δέν γεύθηκες τό
πραγματικό νόημα τς ζως, δέν πέτυχες τόν σκοπό της. Μάταιη λοιπόν γιά σένα
ζωή. μεγαλύτερη χαρά καί δονή τς ζως, μπροστά στήν ποία λες ο δονές
το κόσμου εναι μηδέν (0), εναι ατό πού νοιωσε Συμεών ταν πρε τόν Χριστό
στήν γκαλιά του· εναι ατό πού νοιώθουμε μες ταν κοινωνομε. Γι ατό καί
μετά τήν κατάλυση το γίου Ποτηρίου, πού εναι θεία Κοινωνία, ερέας λέει τόν
διο λόγο το Συμεών: «Τώρα ς πεθάνω»! «Νν πολύεις τόν δολον Σου Δέσποτα»!

Μέ πολλές εχές,

Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως ερεμίας
Περιοδικό Παναγία Προυσιώτισσα (Αρ.Φ.56 / 29/1/12)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου