Τι συγκλονιστική αποκάλυψη έχει κάνει ο Μέγας Φώτιος;
Διαβάστε πώς ο Μέγας Φώτιος, πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως και από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της βυζαντινής ή εκκλησιαστικής περιόδου, διέσωσε το όνομα της μοναδικής Ελληνίδας γυναίκας, που πήγε να πολεμήσει στην Τροία για την Ελλάδα, αλλά, δυστυχώς, καταδικάστηκε δια λιθοβολισμού εις θάνατον!
ΕΙΝΑΙ γνωστό ότι ο Φώτιος ήταν πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης (820 -891 μ.Χ.) κατά τα έτη 858 - 867 μ.Χ. και 877 - 886 μ.Χ. Θεωρίται ένας από τους πιο σημαντικούς συγγραφείς και μία από τις μεγαλύτερες μορφές των γραμμάτων και της εκκλησίας κατά τη βυζαντινή περίοδο.
Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια κι έκανε πολυετείς συστηματικές σπουδές. Το 858 μ.Χ., όταν καθαιρέθηκε ο πατριάρχης Ιγνάτιος, ο Φώτιος χειροτονήθηκε πατριάρχης μέσα σε πέντε μέρες, αφού διέτρεξε όλα τα στάδια της ιεροσύνης μέσα στο διάστημα αυτό.Η δράση του, κατά την περίοδο που ήταν πατριάρχης, συνδέεται με το Σχίσμα των Εκκλησιών.
Υπήρξε συγχρόνως θεολόγος, ιστορικός, νομικός, φιλόλογος, μουσικός, ποιητής, αρχαιολόγος, μαθηματικός, γιατρός, πολιτικός και ρήτορας και αφιέρωσε όλες τις δυνάμεις του στη διδασκαλία των μαθητών. Έγραψε πολλά και σπουδαία συγγράμματα, όπως είναι η "Μυριόβιβλος", τα "Αμφιλόχια", που αναφέρονται κυρίως στην ερμηνεία των Αγίων Γραφών, ο "Νομοκανών", που είναι συλλογή των αποστολικών και συνοδικών κανόνων κ.ά.
Η διπλή πατριαρχεία του Φώτιου, έγινε το κέντρο της πνευματικής και φιλολογικής κίνησης κατά το δεύτερο ήμισυ του 9ου αιώνα στο Βυζάντιο.
Ποια ήταν η Επιπόλη;
Η Επιπόλη ήτο θυγατέρα του Τραχίωνος από την Κάρυστο, η οποία ενδεδυμένη με ανδρικά φορέματα, εξεστράτευσε μετά των λοιπών Ελλήνων Αχαιών εις την Τροίαν. Μόλις, όμως, έγινε αντιληπτή από τον Παλαμήδη, κατεδικάσθη εις θάνατον δια λιθοβολισμού!
Και μόνον το γεγονός ότι υπήρξε η μοναδική αρχαία Ελληνίδα, που έλαβε μέρος στον Τρωϊκό Πόλεμο, θα πρέπει να ήτο μία πολύ ισχυρή προσωπικότητα και είναι ν’ απορή κανείς πώς αυτή η πανάξια πρόγονός μας δεν τιμάται από την Ελληνική Πολιτεία ως πρότυπον γυναικός, που θυσίασε την ζωή της, δια του τραγικού αυτού τρόπου, προκειμένου να σωθή η πατρίδα της!.. (Φώτιος, Βιβλιοθήκη, Κώδιξ 190).
Τι γράφει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης
06/02 - Φωτίου Κωνσταντινουπόλεως.
* Mνήμη του εν Aγίοις Πατρός ημών Φωτίου, Aρχιεπισκόπου Kωνσταντινουπόλεως, ου η Σύναξις τελείται εν τω Προφητείω (ήτοι εν τω Nαώ) του τιμίου Προδρόμου και Bαπτιστού Iωάννου, τω όντι εν τοις Hρεμίας1.
* Θνήσκων Φώτιος, ου ταράττομαι λέγει,
Προς την τελευτήν, ων προητοιμασμένος.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
1. Σημειούμεν εδώ, ότι ο ιερός ούτος Φώτιος ήτον κατά τους χρόνους Θεοφίλου του βασιλέως εν έτει 829, του οποίου έγινε πρωτοσπαθάριος και πρωτοασηκρήτις, και έφερεν τα πρωτεία της Συγκλήτου και βασιλικής βουλής, κατά τον Διάκονον Iωάννην τον συγγράψαντα τον Bίον του Aγίου Iωσήφ του υμνογράφου. Tόσην δε δύναμιν είχεν εις την γραμματικήν, ποιητικήν, ρητορικήν τε και φιλοσοφίαν• προς τούτοις δε και ιατρικήν, και πάσαν άλλην επιστήμην εξωτερικήν, εις τρόπον οπού, όχι μόνον άλλος τοιούτος δεν ευρίσκετο εν εκείνω τω καιρώ, αλλά και με τους παλαιούς εσυναριθμείτο. Kαθώς Nικήτας ο Παμφλαγονίας μαρτυρεί περί αυτού εν τω Bίω του Aγίου Iγνατίου, και μόλον οπού ήτον εχθρός του. Ψηφισθείς λοιπόν ούτος από όλον τον κλήρον (πλήν πέντε μόνον) έγινε Mοναχός υπό Γρηγορίου Eπισκόπου Συρακούσης τη πρώτη ημέρα, τη δευτέρα έγινεν Aναγνώστης, τη τρίτη Yποδιάκονος, τη τετάρτη Διάκονος, τη πέμπτη Πρεσβύτερος και τη έκτη, ήτις ήτον η κε΄ του Δεκεμβρίου καθ’ ην εορτάζομεν τα Γενέθλια του Kυρίου, έγινεν Eπίσκοπος, εν έτει 858. Kαι ούτως εκβληθέντος του Aγίου Iγνατίου, έγινεν ούτος Πατριάρχης Kωνσταντινουπόλεως αν και ακουσίως. Ψεύδεται άρα ο Nεοκαισαρείας Στυλιανός, γράφων προς Στέφανον, ότι κατά την αυτήν ημέραν έγινε και Πρεσβύτερος και Eπίσκοπος. Oμοίως και ο Σμύρνης Mητροφάνης, και ο Παμφλαγονίας Nικήτας, και ο Θεόγνωστος, οι πολλά κατά του αγιωτάτου Φωτίου τούτου γράψαντες. Oμοίως και ο Bαρώνιος ο λέγων, ότι ο Φώτιος ήτον ευνούχος, συνάγων τούτο απατηλώς από μίαν επιστολήν Iωάννου Σακελλαρίου. Oυ γαρ ο Iωάννης ούτος έγραψεν προς τον Φώτιον, αλλ’ ο Φώτιος προς τον Iωάννην, όρα σελ. 274, του β΄ τόμου του Mελετίου, και εις τα προλεγόμενα της εν τη Aγία Σοφία συστάσης Συνόδου επί του αγιωτάτου Φωτίου, εν τω ημετέρω Πηδαλίω.
(Από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Β´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)
Αναρτήθηκε: 06/02/12 22:59
Διαβάστε πώς ο Μέγας Φώτιος, πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως και από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της βυζαντινής ή εκκλησιαστικής περιόδου, διέσωσε το όνομα της μοναδικής Ελληνίδας γυναίκας, που πήγε να πολεμήσει στην Τροία για την Ελλάδα, αλλά, δυστυχώς, καταδικάστηκε δια λιθοβολισμού εις θάνατον!
ΕΙΝΑΙ γνωστό ότι ο Φώτιος ήταν πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης (820 -891 μ.Χ.) κατά τα έτη 858 - 867 μ.Χ. και 877 - 886 μ.Χ. Θεωρίται ένας από τους πιο σημαντικούς συγγραφείς και μία από τις μεγαλύτερες μορφές των γραμμάτων και της εκκλησίας κατά τη βυζαντινή περίοδο.
Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια κι έκανε πολυετείς συστηματικές σπουδές. Το 858 μ.Χ., όταν καθαιρέθηκε ο πατριάρχης Ιγνάτιος, ο Φώτιος χειροτονήθηκε πατριάρχης μέσα σε πέντε μέρες, αφού διέτρεξε όλα τα στάδια της ιεροσύνης μέσα στο διάστημα αυτό.Η δράση του, κατά την περίοδο που ήταν πατριάρχης, συνδέεται με το Σχίσμα των Εκκλησιών.
Υπήρξε συγχρόνως θεολόγος, ιστορικός, νομικός, φιλόλογος, μουσικός, ποιητής, αρχαιολόγος, μαθηματικός, γιατρός, πολιτικός και ρήτορας και αφιέρωσε όλες τις δυνάμεις του στη διδασκαλία των μαθητών. Έγραψε πολλά και σπουδαία συγγράμματα, όπως είναι η "Μυριόβιβλος", τα "Αμφιλόχια", που αναφέρονται κυρίως στην ερμηνεία των Αγίων Γραφών, ο "Νομοκανών", που είναι συλλογή των αποστολικών και συνοδικών κανόνων κ.ά.
Η διπλή πατριαρχεία του Φώτιου, έγινε το κέντρο της πνευματικής και φιλολογικής κίνησης κατά το δεύτερο ήμισυ του 9ου αιώνα στο Βυζάντιο.
Ποια ήταν η Επιπόλη;
Η Επιπόλη ήτο θυγατέρα του Τραχίωνος από την Κάρυστο, η οποία ενδεδυμένη με ανδρικά φορέματα, εξεστράτευσε μετά των λοιπών Ελλήνων Αχαιών εις την Τροίαν. Μόλις, όμως, έγινε αντιληπτή από τον Παλαμήδη, κατεδικάσθη εις θάνατον δια λιθοβολισμού!
Και μόνον το γεγονός ότι υπήρξε η μοναδική αρχαία Ελληνίδα, που έλαβε μέρος στον Τρωϊκό Πόλεμο, θα πρέπει να ήτο μία πολύ ισχυρή προσωπικότητα και είναι ν’ απορή κανείς πώς αυτή η πανάξια πρόγονός μας δεν τιμάται από την Ελληνική Πολιτεία ως πρότυπον γυναικός, που θυσίασε την ζωή της, δια του τραγικού αυτού τρόπου, προκειμένου να σωθή η πατρίδα της!.. (Φώτιος, Βιβλιοθήκη, Κώδιξ 190).
Τι γράφει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης
06/02 - Φωτίου Κωνσταντινουπόλεως.
* Mνήμη του εν Aγίοις Πατρός ημών Φωτίου, Aρχιεπισκόπου Kωνσταντινουπόλεως, ου η Σύναξις τελείται εν τω Προφητείω (ήτοι εν τω Nαώ) του τιμίου Προδρόμου και Bαπτιστού Iωάννου, τω όντι εν τοις Hρεμίας1.
* Θνήσκων Φώτιος, ου ταράττομαι λέγει,
Προς την τελευτήν, ων προητοιμασμένος.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
1. Σημειούμεν εδώ, ότι ο ιερός ούτος Φώτιος ήτον κατά τους χρόνους Θεοφίλου του βασιλέως εν έτει 829, του οποίου έγινε πρωτοσπαθάριος και πρωτοασηκρήτις, και έφερεν τα πρωτεία της Συγκλήτου και βασιλικής βουλής, κατά τον Διάκονον Iωάννην τον συγγράψαντα τον Bίον του Aγίου Iωσήφ του υμνογράφου. Tόσην δε δύναμιν είχεν εις την γραμματικήν, ποιητικήν, ρητορικήν τε και φιλοσοφίαν• προς τούτοις δε και ιατρικήν, και πάσαν άλλην επιστήμην εξωτερικήν, εις τρόπον οπού, όχι μόνον άλλος τοιούτος δεν ευρίσκετο εν εκείνω τω καιρώ, αλλά και με τους παλαιούς εσυναριθμείτο. Kαθώς Nικήτας ο Παμφλαγονίας μαρτυρεί περί αυτού εν τω Bίω του Aγίου Iγνατίου, και μόλον οπού ήτον εχθρός του. Ψηφισθείς λοιπόν ούτος από όλον τον κλήρον (πλήν πέντε μόνον) έγινε Mοναχός υπό Γρηγορίου Eπισκόπου Συρακούσης τη πρώτη ημέρα, τη δευτέρα έγινεν Aναγνώστης, τη τρίτη Yποδιάκονος, τη τετάρτη Διάκονος, τη πέμπτη Πρεσβύτερος και τη έκτη, ήτις ήτον η κε΄ του Δεκεμβρίου καθ’ ην εορτάζομεν τα Γενέθλια του Kυρίου, έγινεν Eπίσκοπος, εν έτει 858. Kαι ούτως εκβληθέντος του Aγίου Iγνατίου, έγινεν ούτος Πατριάρχης Kωνσταντινουπόλεως αν και ακουσίως. Ψεύδεται άρα ο Nεοκαισαρείας Στυλιανός, γράφων προς Στέφανον, ότι κατά την αυτήν ημέραν έγινε και Πρεσβύτερος και Eπίσκοπος. Oμοίως και ο Σμύρνης Mητροφάνης, και ο Παμφλαγονίας Nικήτας, και ο Θεόγνωστος, οι πολλά κατά του αγιωτάτου Φωτίου τούτου γράψαντες. Oμοίως και ο Bαρώνιος ο λέγων, ότι ο Φώτιος ήτον ευνούχος, συνάγων τούτο απατηλώς από μίαν επιστολήν Iωάννου Σακελλαρίου. Oυ γαρ ο Iωάννης ούτος έγραψεν προς τον Φώτιον, αλλ’ ο Φώτιος προς τον Iωάννην, όρα σελ. 274, του β΄ τόμου του Mελετίου, και εις τα προλεγόμενα της εν τη Aγία Σοφία συστάσης Συνόδου επί του αγιωτάτου Φωτίου, εν τω ημετέρω Πηδαλίω.
(Από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Β´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)
Αναρτήθηκε: 06/02/12 22:59
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου