Γράφει ο π. Ηλίας Μάκος στην Romfea.gr
Είκοσι δύο χρόνια συμπληρώθηκαν από την εκλογή ως Αρχιεπισκόπου Αθηνών, 28 Απριλίου 1998, του αείμνηστου Χριστόδουλου.
Και θυμόμαστε, φοιτητές τότε, τι κλίμα ελπίδας και αισιοδοξίας είχε δημιουργήσει εκείνη η εκλογή στους κόλπους της Εκκλησίας, αλλά και της κοινωνίας, γιατί ο από Δημητριάδος κυρός Χριστόδουλος θεωρούνταν και ήταν πρόσωπο χαρισματικό και αποφασιστικό.
Με ευρυμάθεια, ευστροφία και οξύτητα αντίληψης, επιστρατευμένες στην υπηρεσία της Ορθοδοξίας.
Υπήρξε μαχητικός, αγωνιστής και πολεμιστής και είχε τη δική του συμβολή όχι μόνο στα εκκλησιαστικά, αλλά και στα εθνικά ζητήματα αυτής της χώρας, καθώς και στα κοινωνικά.
Χαράσσοντας αυτές τις γραμμές, βρεθήκαμε μπροστά σε μια δυσκολία. Ποια δυσκολία; Στάθηκε αδύνατο να μετρήσουμε αυτό τον άνδρα με τα συνηθισμένα μέτρα.
Αλλά και δεν μπορέσαμε να καθορίσουμε το μέτρο, που πρέπει να χρησιμοποιήσουμε, για να μετρήσουμε το μέγεθος της αποδοχής του στο λαό, που ήταν μεγάλη.
Σίγουρα ο αλησμόνητος Χριστόδουλος επηρέασε τις μάζες γιατί ήταν δυναμικός και αυθεντικός. Αλλά σε μερικές περιπτώσεις και προφητικός, θα τολμούσαμε να πούμε, αφού έκανε λόγο για πράγματα, που σήμερα τα βλέπουμε μπροστά μας.
Σ΄ όλα του πληθωρικός. Ορμητικός στην υπεράσπιση των ιερών και των οσίων της φυλής μας, η σκέψη του αστραπή και ο λόγος του βροντή.
Μας έλεγε κάποτε ένας συμφοιτητής μας ότι, κάθε φορά που έβλεπε τον Χριστόδουλο, είχε την εντύπωση ότι «έτρεμε κυριολεκτικά ο τόπος, όπου πατούσε».
Ήταν δυνατός και με δυνατότητες, χείμαρρος ψυχής και πνεύματος, με σκοπό να μείνουν όρθια η Πίστη, η Πατρίδα και το Ορθόδοξο Ήθος, το μεγαλείο του οποίου τον διαπερνούσε ολόκληρο.
Τον αποκάλεσαν, και ήταν, πρόσωπο πρωτοποριακό. Παρότι άνοιξε δρόμους, ποτέ του δεν ξέφυγε από την ευθεία οδό της παράδοσης.
Κήρυξε και δίδαξε και έπραξε ό,τι η Εκκλησία του Χριστού κηρύττει, διδάσκει και πράττει.
Το κήρυγμα, τη διδαχή, την πράξη της Ορθόδοξης Εκκλησίας την έκανε ζωή του και αγώνα του.
Τη ζωντανή πίστη πάσχισε να μεταφέρει σε σοφούς και αγράμματους, σε νέους και γέρους, σε άνδρες και γυναίκες, αλλά και προς κάθε κατεύθυνση.
Κέρδισε θέση ηγετική, και άφησε έργο οδηγητικό, πολύπλευρο και πολύπτυχο, γιατί υποτάχθηκε στην Αλήθεια του Θεού.
Και δεν ξεστράτισε από την Ελληνορθόδοξη παράδοση, αλλά αντίθετα από αυτή εμψυχωνόταν στις μάχες του.
Ο... πόλεμος, που άνοιξε, πολυμέτωπος, Ένας, όμως, και αποκλειστικός ο σκοπός του. Ο θρίαμβος του Χριστιανισμού. Ο θρίαμβος του Ελληνισμού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου