Σάλο έχει προκαλέσει η εξομολόγηση πιστού στο xanthi-blogs οτι ο Γέροντας Παΐσιος προέβλεψε πόλεμο στην Ελλάδα σε 3 μήνες. «Μετά τη θεία λειτουργία στην Παναγιά Δεξιά της Θεσσαλονίκης, αγιορείτης μοναχός, που νοσηλευόταν τις τελευταίες μέρες στο Νοσοκομείο Γεννηματάς της Θεσσαλονίκης, μου εκμυστηρεύτηκε κάτι που του είπαν μοναχοί από το Άγιο όρος που τον επισκέφτηκαν στο νοσοκομείο» γράφει ο μάρτυρας.
Σύμφωνα με τη μαρτυρία, ο Γέροντας Παΐσιος, περπατούσε πριν από δύο εβδομάδες έξω από τη μονη του Άγιου Παντελεήμωνος, ώσπου το συνάντησαν τρεις μοναχοί νέοι σε ηλικία. Οι μοναχοί πήγαν να ζητήσουν την ευχή του, αλλά ο Γέροντας Παΐσιος τραβήχτηκε, δεν τους έδωσε την ευχή του και με τρεμάμενη φωνή τους είπε: «τραβήξτε στο Γέροντά σας και πείτε του να αγοράσει μεγάλες ποσότητες λάδι και αλεύρι γιατί σε 3 μήνες από τώρα θα έχουμε πόλεμο στην Ελλάδα κι ο κόσμος θα πεινάσει». Ο Γεροντας Παΐσιος συνέχισε: «Να πείτε του Γέροντα να επικοινωνήσει και με τα υπόλοιπα μοναστήρια». Μέχρι να συνέλθουν οι μοναχοί, ο Γέροντας Παΐσιος είχε χαθεί μέσα στο μονοπάτι.
Ο πιστός που αποκαλυψε το γεγονός συνέχισε γράφοντας: «όντως την τελευταία εβδομάδα στα σούπερ μάρκετ Μάκρο στη Θεσσαλονίκη παρατηρήθηκε πως μοναχοί αγιορείτες “σήκωσαν” από τα ράφια πολλά κιλά ελαιόλαδο και αλεύρι, δημιουργώντας ερωτηματικά στους υπεύθυνους των υποκαταστημάτων Εγνατίας και Ν.Ιωνίας.»
Σύμφωνα με μια εκδοχή, ο Γέροντας Παΐσιος αναφέρεται στα δεινά μέτρα που έφερε η τρόικα και το ΔΝΤ. Πολλοί πάντως μοναχοί του Αγίου Όρους αμφισβητούν τη μαρτυρία του μοναχού, λέγοντας οτι «κατά καιρούς διάφοροι ισχυρίζονται διάφορα για τον πατέρα Παϊσιο συνήθως για να αυξήσουν την επισκεψιμότητά τους.» Το γεγονός οτι ο μάρτυρας δεν αναφέρει κάτι συγκεκριμένο για τον μοναχό, καθώς και το οτι ο Άγιος Παντελεήμονας είναι Ρωσικό μοναστήρι δημιουργούν ερωτηματικά για την εγγυρότητα και σκοπιμότητα της μαρτυρίας.
Ο Γέροντας Παΐσιος έχει προβλέψει πολλές φορές ότι κάποια στιγμή θα μας δοθεί η Κωνσταντινούπολη επειδή αυτό θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μεγάλων, «μακάρι να ζούσα άλλα λίγα χρόνια», έχει πει, «για να ζούσα το γεγονός». Σύμφωνα με άλλες μαρτυρίες, ο πατήρ Παΐσιος έχει πει ότι θα πεινάσει για λίγους μήνες η Ελλάδα και προέτρεψε τον κόσμο να καλλιεργεί ένα χωραφάκι ο καθένας για να βοηθήσει τους άλλους όταν έρθει η πείνα. Αλλά αυτή η πείνα θα είναι καλή γιατί θα στραφούν και πάλι οι Έλληνες στην εκκλησία και θα μετανοήσουν.
Παραθέτουμε και την προφητεία του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού
“Θα έρθει καιρός που στα μέρη της Καλλίστης και του Μελά θα δείτε τον Πατριάρχη να κατεβαίνει τα 64 σκαλιά της Παναγιάς και να ακούει κεμεντζέ. Τότε ολίγον καιρό έχετε. Βάλτε στην άκρη ένα σακούλι στάρι να μη χαθείτε από την πείνα”
Πηγή : http://pneymatiko.wordpress.com/2010/09/25/%ce%b7-%ce%b5%ce%bc%cf%86%ce%ac%ce%bd%ce%b9%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%80%ce%b1%ce%af%cf%83%ce%b9%ce%bf%cf%85-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b7-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%86%ce%b7%cf%84%ce%b5%ce%af%ce%b1/
Το παρόν οπτικοακουστικό Υλικό, προβλήθηκε στις 26/09/2010 στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του τηλεοπτικού σταθμού Alter στις 20:00, σε ρεπορτάζ για τον Γέροντα Παίσιο.
Ιερόν ΙΔ παρεκκλήσιον Αγ Θεράποντος Επισκόπου Κύπρου (Αρ Αδ: 1749/13) Οδος: Αγ. Κων/νου 18 ΤΚ 19008.Ερυθρες Αττικης (Κριεκουκι)(Δημοτικό Σχολείο Ερυθρών).Τηλ 695-5080509.
Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010
Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΟΥΔΑ ΤΟΝ ΘΑΔΔΑΙΟ
Προσευχή στον Άγιο Ιούδα το Θαδδαίο
Αγιώτατε Απόστολε, Άγιε Ιούδα Θαδδαίε, πιστέ υπηρέτη και φίλε του Ιησού, η Ορθοδοξία, σ’ όλον τον κόσμο σε τιμά και σε επικαλείτε ως Προστάτη των απελπισμένων υποθέσεων, αυτών για τις οποίες έχει χαθεί κάθε ελπίδα.
Προσευχήσου για μένα. Είμαι τόσο απελπισμένος/η και μόνος/η. Σε ικετεύω κάνε χρήση αυτής της ιδιαίτερης Χάρης που σου έχει δοθεί, να φέρνεις ορατή και γρήγορη βοήθεια όπου δεν υπάρχει καμμία σχεδόν ελπίδα βοηθείας. Βοήθησέ με τούτη την ώρα της ανάγκης, για να μπορέσω να λάβω την παρηγοριά και την βοήθεια της Αγίας Τριάδος, σ’ όλες μου τις ανάγκες, δοκιμασίες, και βάσανα – (εδώ εκφράζετε το αίτημά σας) – και να μπορώ να υμνώ τον Χριστό μαζί με σένα και με όλους τους Ορθόδοξους Χριστιανούς.
Υπόσχομαι, ω ευλογημένε Άγιε Ιούδα Θαδδαίε, να ενθυμούμαι πάντοτε αυτή τη μεγάλη Χάρη. Να σε τιμώ πάντοτε, ιδιαίτερα ως τον πιο δυνατό προστάτη μου, και μ’ ευγνωμοσύνη να ενθαρρύνω την ευλάβεια προς εσένα, ΑΜΗΝ.
Είθε το όνομα της Αγίας Τριαάδος να λατρεύεται και να υμνείται απ’ όλους τους Ορθόδοξους Χριστιανούς, στους αιώνες των αιώνων, ΑΜΗΝ.
Είθε το όνομα του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού, να υμνείται και να δοξάζεται τώρα και παντοτεινά, ΑΜΗΝ.
Άγιε Ιούδα Θαδδαίε δεήσου για μας και άκουσε τις προσευχές μας, ΑΜΗΝ.
Ας είναι ευλογημένο το όνομα του Ιησού Χριστού. Ας είναι ευλογημένο το όνομα της Υπεραγίας και Αειπαρθένου Μαρίας. Ας είναι ευλογημένος ο Άγιος Ιούδας ο Θαδδαίος.
Σ’ όλο τον κόσμο και σ’ όλους τους αιώνες, ΑΜΗΝ.
Πάτερ Ημών ……
Χαίρε Μαρία Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά Σου. Ευλογημένη συ εν γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου, ο Ιησούς. Υπεραγία Θεοτόκε πρέσβευε υπέρ ημών των αμαρτωλών νυν και αεί και την ώρα του θανάτου ημών, ΑΜΗΝ.
Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2010
Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2010
ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ.ΙΣΤΟΡΙΑ-ΘΑΥΜΑΤΑ-ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ-ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ.
http://www.impantokratoros.gr/A6886CC1.el.aspx
Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010
Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010
Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010
Τό ἐν χώναις θαῦμα τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ (Πως ο Αρχάγγελος Μιχαήλ έσωσε έναν Μικρό Ναό, που κάποιοι Θεομάχου ήθελαν να κατεδαφίσουν)
Σὲ κάποιο μέρος τῆς Φρυγίας χτίσθηκε ἕνας ναὸς στὸ ὄνομα τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ, ἀπὸ ἕναν χριστιανὸ ποὺ εἶχε γιατρευτεῖ ἡ κόρη του ἀπὸ τὸν Ἀρχάγγελο.
Στὸ ναὸ ζοῦσε ἕνας εὐσεβὴς ἀσκητὴς ὁ Ἄρχιππος, ἐναντίον τοῦ ὁποίου στράφηκαν οἱ εἰδωλολάτρες, οἱ ὁποῖοι ἤθελαν νὰ ἐκδικηθοῦν γιὰ τὰ θαύματα ποὺ γίνονταν. Ὅρμησαν τότε νὰ καταστρέψουν τὸ ναὸ καὶ νὰ δολοφονήσουν τὸν Ἄρχιππο. Ἐπενέβη ὅμως ὁ Ἀρχάγγελος, ὁ ὁποῖος ἐξουδετέρωσε τοὺς εἰδωλολάτρες. Αὐτοὶ ὅμως δὲ σταμάτησαν θέλησαν νὰ ἐκτρέψουν ἕνα ποταμὸ νὰ πνίξουν τὸν Ἄρχιππο, καὶ νὰ καταστρέψουν τὸ ναό. Τότε ὁ Ἀρχάγγελος μὲ τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ σταματᾷ τὰ νερὰ καὶ προστάζει νὰ χωνευθοῦν, κατὰ παράδοξο τρόπο ἕως καὶ σήμερα στὸ σημεῖο ἐκεῖνο τὰ νερὰ χωνεύονται καὶ γι’ αὐτὸ τὸ μέρος ὀνομάστηκε Χώναις.
Ἀπολυτίκιον. (Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον).
Ὡς νεφέλη ὡράθης ἐπισκιάζουσα, Μιχαὴλ Ταξιάρχα τῷ σῷ ἁγίῳ ναῷ, ὑετίζων δαψιλῶς ὕδωρ ἀθάνατον· ὅθεν ὡς ἄλλην κιβωτόν, διεφύλαξας αὐτόν, καὶ ῥείθρων τῶν ποταμίων, τὸν ῥοῦν ἠκόντισας πόρρω, πρὸς εὐφροσύνην τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον. (Ἦχος γ’. Θείας πίστεως).
Στάσιν ἔμφρονα, ἀνειλημμένος, νεύσει κρείττονι, Μιχαὴλ ὤφθης, στρατηγέτης τῶν ἀΰλων Δυνάμεων· σὺ γὰρ ἰδὼν Ἑωσφόρου τὸν ὄλισθον, στῶμεν ἐβόας καλῶς τῷ Θεῷ ἡμῶν. Ἀρχιστράτηγε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.
Κοντάκιον. (Ἦχος β’. Τοὺς ἀσφαλεῖς).
Ὁ τῇ Τριάδι παρεστὼς ὁλόφωτος, μετὰ πασῶν τῶν οὐρανίων τάξεων, καὶ τὸ ἔνθεον μελῴδημα, σὺν αὐταῖς ἀναφωνῶν Μιχαήλ, καὶ τὴ γῆν θείᾳ νεύσει διερχόμενος, καὶ τέρασι μεγίστοις θαυμαζόμενος, μὴ παύσῃ πρεσβεύων, ὑπὲρ πάντων ἡμῶν.
Μεγαλυνάριον.
Κρήνην ἰαμάτων ἀνελλιπῆ, τὸν σὸν θεῖον οἶκον, ἀναδείξας ἐν Κολοσσαῖς, ψυχῶν σωτηρίαν, καὶ τῶν σωμάτων ῥῶσιν, ἐν τούτῳ ἀπεργάζῃ, Μιχαὴλ ἔνδοξε.
Στὸ ναὸ ζοῦσε ἕνας εὐσεβὴς ἀσκητὴς ὁ Ἄρχιππος, ἐναντίον τοῦ ὁποίου στράφηκαν οἱ εἰδωλολάτρες, οἱ ὁποῖοι ἤθελαν νὰ ἐκδικηθοῦν γιὰ τὰ θαύματα ποὺ γίνονταν. Ὅρμησαν τότε νὰ καταστρέψουν τὸ ναὸ καὶ νὰ δολοφονήσουν τὸν Ἄρχιππο. Ἐπενέβη ὅμως ὁ Ἀρχάγγελος, ὁ ὁποῖος ἐξουδετέρωσε τοὺς εἰδωλολάτρες. Αὐτοὶ ὅμως δὲ σταμάτησαν θέλησαν νὰ ἐκτρέψουν ἕνα ποταμὸ νὰ πνίξουν τὸν Ἄρχιππο, καὶ νὰ καταστρέψουν τὸ ναό. Τότε ὁ Ἀρχάγγελος μὲ τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ σταματᾷ τὰ νερὰ καὶ προστάζει νὰ χωνευθοῦν, κατὰ παράδοξο τρόπο ἕως καὶ σήμερα στὸ σημεῖο ἐκεῖνο τὰ νερὰ χωνεύονται καὶ γι’ αὐτὸ τὸ μέρος ὀνομάστηκε Χώναις.
Ἀπολυτίκιον. (Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον).
Ὡς νεφέλη ὡράθης ἐπισκιάζουσα, Μιχαὴλ Ταξιάρχα τῷ σῷ ἁγίῳ ναῷ, ὑετίζων δαψιλῶς ὕδωρ ἀθάνατον· ὅθεν ὡς ἄλλην κιβωτόν, διεφύλαξας αὐτόν, καὶ ῥείθρων τῶν ποταμίων, τὸν ῥοῦν ἠκόντισας πόρρω, πρὸς εὐφροσύνην τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον. (Ἦχος γ’. Θείας πίστεως).
Στάσιν ἔμφρονα, ἀνειλημμένος, νεύσει κρείττονι, Μιχαὴλ ὤφθης, στρατηγέτης τῶν ἀΰλων Δυνάμεων· σὺ γὰρ ἰδὼν Ἑωσφόρου τὸν ὄλισθον, στῶμεν ἐβόας καλῶς τῷ Θεῷ ἡμῶν. Ἀρχιστράτηγε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.
Κοντάκιον. (Ἦχος β’. Τοὺς ἀσφαλεῖς).
Ὁ τῇ Τριάδι παρεστὼς ὁλόφωτος, μετὰ πασῶν τῶν οὐρανίων τάξεων, καὶ τὸ ἔνθεον μελῴδημα, σὺν αὐταῖς ἀναφωνῶν Μιχαήλ, καὶ τὴ γῆν θείᾳ νεύσει διερχόμενος, καὶ τέρασι μεγίστοις θαυμαζόμενος, μὴ παύσῃ πρεσβεύων, ὑπὲρ πάντων ἡμῶν.
Μεγαλυνάριον.
Κρήνην ἰαμάτων ἀνελλιπῆ, τὸν σὸν θεῖον οἶκον, ἀναδείξας ἐν Κολοσσαῖς, ψυχῶν σωτηρίαν, καὶ τῶν σωμάτων ῥῶσιν, ἐν τούτῳ ἀπεργάζῃ, Μιχαὴλ ἔνδοξε.
Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)

