Η ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ - ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΟΣΙΑΣ ΓΑΒΡΙΗΛΙΑΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗ

 

«Όταν φύγω από αυτόν τον κόσμο,

όπως περνά μια βάρκα – που λέει και ο ποιητής –

δεν αφήνει κανένα σημάδι πίσω της πάνω στο νερό, έτσι και εγώ…

Αλλά δεν έχω τύψεις. Αυτό είναι! Απάθεια!

Αν ήθελε ο Κύριος, μπορούσε να με κάνει άλλο πράγμα.

Αλλά Εκείνος προπορεύεται κι εγώ τρέχω πίσω Του και κοιτάω

τα θαύματα που κάνει! Είμαι μόνο ένας θεατής…»

Ο Προστάτης μας – Αγιος Αρτέμιος

Στις 20 Οκτωβρίου η Ελληνική Αστυνομία τιμά τον Αγιο προστάτη της, Αγιο Αρτέμιο.

Νέος, νεότατος ο Άγιος χάρη στη χριστιανική μόρφωση που πήρε από τους πιστούς γονείς του άρχισε να ξεχωρίζει ανάμεσα στους συνομήλικους της πόλεως του με τα χαρίσματα και τα προσόντα του. Ο Μέγας Κωνσταντίνος, από την πρώτη στιγμή που γνώρισε τον ευσεβή και σοφό τούτο νέο, τον εξετίμησε ιδιαίτερα κι έσπευσε να τον αναδείξει δούκα και αυγουστάλιον της μεγάλης πόλεως της Αλεξανδρείας. Δηλαδή τον διόρισε ανώτερο διοικητή όλης της Αιγύπτου. Στην επίσημη αυτή και τιμητική θέση ο Αρτέμιος σαν πιστός χριστιανός ασκούσε τα καθήκοντα του με πολλή προσοχή και σύνεση, ώστε όλοι να θαυμάζουν τα υπέροχα πολιτιστικά και ηθικά του χαρίσματα.

Οι ευτυχισμένες κι ευλογημένες εκείνες μέρες δεν κράτησαν δυστυχώς για πολύ. Ο γιος και διάδοχος του Μεγάλου Κωνσταντίνου Κωνστάντιος, πού μετά τον θάνατο του πατέρα του ανέλαβε τη διοίκηση της Ανατολής από το Ιλλυρικόν πέλαγος μέχρι την Προποντίδα, την Ασία, Συρία, Παλαιστίνη, Μεσοποταμία, Αίγυπτο και όλες τις νήσους, κατά την περίοδο που είχε πάει στην Αντιόχεια αρρώστησε βαριά και απέθανε. Τότε την εξουσία της μεγάλης αυτής αυτοκρατορίας ανέλαβε ο Ιουλιανός, που είναι γνωστός στην ιστορία ως παραβάτης και αποστάτης. Ο νέος αυτός βασιλιάς , σε κάποιο ταξίδι του στην Αίγυπτο είχε συναντήσει και γνωρίσει τον άρχοντα Αρτέμιο, για τον οποίον είχε ακούσει και πολλά καλά λόγια για τις ικανότητες του, όπως και για τη χριστιανική του ιδιότητα. Το χάρισμα όμως τούτο της εκλεκτής αυτής προσωπικότητος όχι μόνο δεν εξετιμήθηκε από τον αποστάτη βασιλιά, που είχε ήδη κινήσει και τον διωγμό ενάντια στους χριστιανούς, αλλά και θεωρήθηκε μεγάλο μειονέκτημα και αμάρτημα. Με πάθος μάλιστα κάθε φορά προσπαθούσε να κατακρίνει και να δείχνει γι’ αυτό την περιφρόνηση του. Τούτο έκαμε και σε μια επίσκεψη του άρχοντα Αρτεμίου σ’ αυτόν, όταν βρισκόταν στην Αντιόχεια. Ο αποστάτης βασιλιάς, σαν είδε τον άρχοντα της Αιγύπτου Αρτέμιο, τρελλός από θυμό τον κάλεσε κοντά του κι άρχισε με περιφρόνηση να του ομιλεί και να τον υβρίζει. Όσην ώρα ο υβριστής απευθυνόταν στον Άγιο, τον κατηγορούσε και τον ύβριζε, ο ενάρετος Αρτέμιος σιωπούσε κι είχε σκυφτό το κεφάλι. Μπροστά στα μάτια του είχε τα λόγια του Κυρίου: «Μακάριοι έστε όταν ονειδίσωσιν υμάς και διώξωσι και είπωσι παν πονηρόν ρήμα καθ’ υμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού. Χαίρετε και αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοις ουρανοίς»
(Ματθ. ε’, 11-12). Μακάριοι γίνεσθε σεις οι μαθητές μου, όταν σας χλευάσουν και σας καταδιώξουν και σας κακολογήσουν με κάθε ψεύτικη κατηγορία εξ αιτίας μου. Χαίρετε και ζωηρά εκδηλώστε τη χαρά σας, γιατί η ανταμοιβή σας στους ουρανούς θα είναι με το παραπάνω.

Όταν όμως ο εγωιστής και ασεβής βασιλιάς άρχισε να επεκτείνει τις ύβρεις του στα ιερά και όσια της αμώμητης χριστιανικής μας πίστεως, τότε ο Άγιος με θάρρος σήκωσε το κεφάλι, ύψωσε τη φωνή του και με παρρησία είπε στον παραβάτη άρχοντα.

– Βασιλιά μου, επιδείξατε, σας παρακαλώ ολίγο σεβασμό προς το πρόσωπο του Κυρίου. Αυτός είναι ο αληθινός θεός. Τούτο μαρτυρούν περίτρανα τα λόγια του και τα έργα του. Όσο για τις ύβρεις σας ενάντια στους χριστιανούς, που αποτελούν την ευγενέστερη και πιο άξια μερίδα των υπηκόων σας, δεν είναι καθόλου φρόνιμο και συνετό ούτε και δίκαιο από μέρους σας να τους υβρίζετε και να τους διώκετε. Εντροπή σας! Η συμπεριφορά σας αυτή σας αδικεί και σας εξευτελίζει.

Τις τελευταίες λέξεις του Αγίου διέκοψαν οι γεμάτες μίσος και ειδωλολατρικό φανατισμό φωνές του μαινόμενου κυριολεκτικά βασιλιά Ιουλιανού.
– Πάψε, ανόητε, του φώναξε. Κι αφού τον ύβρισε ξανά και ξανά διέταξε να του αφαιρέσουν τη ζώνη του αξιώματος του και να τον ρίξουν στη φυλακή για να συνέλθει.
Με την ψυχή γαληνεμένη ο πιστός κι άτρομος χριστιανός χωρίς ψωμί και νερό για μέρες περνά τις ώρες του γονατιστός ευχαριστώντας τον Κύριο για το χάρισμα που του δόθηκε. «Ημίν εχαρίσθη το υπέρ Χριστού ου μόνον το εις αυτόν πιστεύειν αλλά και το υπέρ αυτού πάσχειν» (Φιλιπ. α’ 29), έλεγε και επαναλάμβανε με ανείπωτη χαρά. Δηλαδή σε μας δόθηκε σαν χάρισμα όχι μόνο να πιστεύουμε στον Χριστό, αλλά και να πάσχουμε για το όνομά του.
Τα επακόλουθα της ομολογίας του είναι τρομερά. Αδούλωτος κι ελεύθερος ο Άγιος τα αντιμετωπίζει όλα με ζηλευτή ψυχραιμία κι υπομονή και καρτερία.

Όταν ύστερα από ολίγες μέρες κατά διαταγή του Βασιλιά βγήκε από τη φυλακή και παρουσιάστηκε μπροστά του, ο Ιουλιανός του ζήτησε να προσφέρει θυσία στους μεγάλους Θεούς, αν ήθελε να του χαρισθει η ζωή κι η ελευθερία. Στην πρόταση αυτή του άρχοντα ο σταθερός στις αρχές και το φρόνημα του Άγιος αλλά και ατρόμητος στις πεποιθήσεις του απολογήθηκε με πολλή δύναμη και παρρησία κι απέδειξε ψευδή κι ανόητα όσα ειπώθηκαν κατά του Χρίστου. Στο τέλος πρόσθεσε: Αυτό που μου ζητάτε, άρχοντα μου, ν’ αρνηθώ τον Χριστό και να προσφέρω θυσία στα ξύλα και τις πέτρες της πεθαμένης πια ειδωλολατρίας μου είναι αδύνατον όχι να το κάμω, αλλά ακόμη και να το σκεφθώ. Ο Χριστός είναι ο αληθινός Θεός και δημιουργός που έγινε άνθρωπος κι απέθανε
για τη σωτηρία μας. Πως ημπορώ εγώ να τον αρνηθώ;

Η τολμηρή αυτή και με τόση παρρησία ειπωθείσα ομολογία του Μάρτυρος προκάλεσε το μίσος και τη μανία του αποστάτη βασιλιά, που σαν τρελλός φώναξε:
– Να αρχίσουν τα βασανιστήρια. Τα πιο σκληρά βασανιστήρια. Στη διαταγή του βασιλιά οι δήμιοι που στεκόντουσαν δίπλα όρμισαν, άρπαξαν τον Μάρτυρα, τον γύμνωσαν κι αφού τον ξάπλωσαν στη γη άρχισαν να τον κτυπούν με βούνευρα μέχρις αίματος. Το δέρμα ξεσχίσθηκε, μα οι δήμιοι όχι μόνο δεν σταματούν αλλά και συνεχίζουν λες μεθυσμένοι με το άνομο έργο τους. Στη συνέχεια καταξεσχίζουν τις σάρκες του με μαχαίρια κι ύστερα με λαμπάδες καίνε τις πληγές. Το σώμα του Μάρτυρος έγινε μια άμορφη μάζα από κρέατα και κόκκαλα σπασμένα. Σ’ αυτή την κατάσταση τον πήραν και τον πέταξαν στη φυλακή. Σκέφθηκαν να τον αφήσουν εκεί να πεθάνει μόνος του χωρίς καμιά βοήθεια.
 

Αυτά οι άνθρωποι. Μα εκείνος που υποσχέθηκε κι είπε στον κάθε πιστό ακόλουθο του, «ου μη σε ανώ, ου δ’ ου μη σε εγκαταλίπω» δηλαδή δεν θα σε αφήσω, παιδί μου, αβοήθητο• ποτές δεν θα σε εγκαταλείψω. Κατά τα

μεσάνυχτα έρχεται στο μισοπεθαμένο κορμί, το αγγίζει, το παρηγορεί και το θαύμα γίνεται. Η μάζα των ξεσχισμένων κρεάτων και των σπασμένων κοκκάλων ξαναβρίσκει την πρότερη κατάσταση. Θεραπεύεται. Και ο Μάρτυρας με βαθιά συγκίνηση γονατίζει, ευχαριστεί και δοξολογεί τον Θεό …

Όρθιον να βαδίζει επάνω-κάτω και να ψάλλει τα λόγια του Αγίου Ιακώβου
του Αδελφοθέου «μακάριος ανήρ ος υπομένει πειρασμόν» (Ιάκ. α’, 12), δηλαδή Μακάριος ο άνθρωπος που δέχεται με υπομονή τις δοκιμασίες, τον βρίσκει ο δεσμοφύλακας που πήγε το πρωΐ να ιδεί αν είναι ζωντανός. Χωρίς να χάσει καιρό, τον παίρνει από το χέρι και τον οδηγεί μπροστά στον άρχοντα. Ο αποστάτης, όταν τον είδε, τα έχασε. Δεν πίστευε στα μάτια του. Κάποια στιγμή συνήλθε κι είπε, για να διασκεδάσει τη σιωπή και τα επιφωνήματα του θαυμασμού του πλήθους.

– Μεγάλοι οι Θεοί μας, Αρτέμιε. Αυτοί σε έκαμαν καλά. Σπεύσε να προσφέρεις θυσία σ’ αυτούς και να τους δοξάσεις. Μην φανείς αχάριστος.
– Την υγεία μου, βασιλιά μου, την χάρισε ο Ιησούς Χριστός. Αυτός είναι ο αληθινός Θεός και Σωτήρας όλων των ανθρώπων. Τα είδωλά σας ούτε αισθάνονται, ούτε μιλούν.

– Πάψε, αλιτήριε. Την αχαριστία ακολουθεί πάντα η αδιαντροπιά. «Τη αχαριστία έπεται η αναισχυντία». Να συνεχισθούν τα βασανιστήρια.

Την ίδια στιγμή μερικά δυνατά χέρια άρπαξαν τον Μάρτυρα και τον έριξαν κάτω. Ύστερα μερικοί άλλοι αφού έσπασαν μια πελώρια μυλόπετρα, πήραν τη μισή κι αφού άπλωσαν επάνω τον Άγιο, άλλη ομάδα δυνατών κατά διαταγή του Ιουλιανού σήκωσαν την άλλη μισή και την έριξαν επάνω στον Μάρτυρα. Σκοπός ένας. Να του συντριβούν όλα τα κόκκαλα. Αφόρητοι οι πόνοι. Ο Αρτέμιος όμως με τη χάρη του Θεού διατηρεί όλη την καρτεροψυχία του. Υπομένει γιατί γνωρίζει τι το Πνεύμα του Θεού λέγει στην περίπτωση αυτή. «Εν όψει ανθρώπων εάν κολασθώσιν, η ελπίς αυτών αθανασίας πλήρης. και ολίγα παιδευθέντες μεγάλα ευεργετηθήσονται». (Σοφ. Σολομ. γ’, 4-5). Δηλαδή οι δίκαιοι, κι αν ακόμη στα μάτια των ανθρώπων και από μέρους των ανθρώπων πάσχουν και θλίβονται, αυτοί έχουν σταθερά και ακλόνητη την πεποίθηση τους στην αθάνατη και μακαριά ζωή. Κι αν ταλαιπωρηθούν και βασανισθούν ολίγον στην παρούσα ζωή θα λάβουν μεγάλες αμοιβές και βραβεία στην αιωνιότητα. Για την αιωνιότητα προοριζόμαστε όλοι οι άνθρωποι.Την αιωνιότητα πρέπει να έχουμε πάντα στη σκέψη μας. Γι’ αυτήν πρέπει και να αγωνιζόμαστε. Την αιωνιότητα έχει στη σκέψη του κι ο Μεγαλομάρτυρας. Γι’ αυτήν αγωνίζεται τώρα κι υποφέρει με καρτερία τα βασανιστήρια. Η γαλήνια ματιά του συγκλονίζει κυριολεκτικά τον αποστάτη, που μηχανεύεται κι άλλα σκληρότερα βασανιστήρια. Ένα τέτοιο ήταν κι η εντολή με ένα ξίφος να βγάλουν τα μάτια του Μάρτυρος. Η εντολή εκτελείται την ίδια στιγμή. Η γαλήνη όμως δεν ξανάρχεται στην καρδιά του Ιουλιανού. Ο Μάρτυρας δέχεται και τούτο το βασανιστήριο με ιώβειο καρτερία και υπομονή.

Μπροστά στο αλγεινό θέαμα τρέμει ο αποστάτης. Για να απαλλαγεί από τις τύψεις δίνει την τελευταία εντολή.
– Κόψτε το κεφάλι του.

Ο δήμιος πιστόν όργανο της εξουσίας σήκωσε το σπαθί κι αποκεφάλισε τον Άγιο. Έτσι τελείωσε μια ζωή που σύνθημα της είχε του Αποστόλου τα λόγια:
«Τα άνω ζητείτε … τα άνω φρονείτε μη τα επί της γης» (Κολ. γ’, 1-2). Να επιδιώκετε δηλαδή τα αγαθά που βρίσκονται στον ουρανό. Προς αυτά να είναι στραμμένες οι σκέψεις σας και όχι προς τα γήινα πράγματα. Κάποια ευγενικιά ψυχή πήρε το λείψανο του Αγίου κι από την Αντιόχεια το μετέφερε στην καρδιά της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, την Κωνσταντινούπολη κι εκεί το ενταφίασε σ’ ένα από τα νησιά των Πριγκηπονήσων, την Οξειά, στην εκεί εκκλησία του Προδρόμου.

Στη γη λοιπόν εναποτέθηκε ο Μάρτυρας. Η αγία ψυχή του όμως δεν έπαυσε να ενδιαφέρεται γι’ αυτούς που ζουν πάνω στη γη και υποφέρουν σωματικά. Πολλά θαύματα έγιναν και γίνονται σε όσους με πίστη και ευλάβεια εκζητούν τη μεσιτεία του. Ο Μεγαλομάρτυρας Άγιος Αρτέμιος είναι για τους πιστούς χριστιανούς ο ιατρός της κήλης. Ένα από τις χιλιάδες των θαυμάτων είναι και τούτο που έγινε στο παιδί μιας πνευματικής μας κόρης. Στο αγοράκι της χριστιανής αυτής παρουσιάστηκε στην ηλικία των δεκαπέντε περίπου μηνών υδροκήλη βαριάς μορφής. Το παιδί ήταν πολύ αδύνατο. Επέμβαση χειρουργική εθεωρήθηκε πολύ επικίνδυνη να γίνει. Η πιστή μητέρα είχε ακούσει για τα θαύματα που γινόντουσαν από τον Άγιο Αρτέμιο στην εκκλησία του εκεί στην τουρκοκρατούμενη σήμερα Αφάνεια. Κατόπιν οδηγιών του πνευματικού έκαμε ένα τάμα και πήγε στη χάρη του. Ετοίμασε λειτουργία, εξομολογήθηκε, πήγε στην Εκκλησία του, παρακολούθησε με ευλάβεια τη θεία Λειτουργία, κοινώνησε των αχράντων μυστηρίων κι αυτή και το παιδί της, παρεκάλεσε τον ιερέα και της έκαμε παράκληση και το απόγευμα επέστρεψε. Την επομένη το πρωί το παιδί της ήταν τελείως καλά. Οι θεράποντες ιατροί εβεβαίωσαν τη θεραπεία. Η υδροκήλη ουδέποτε παρουσιάσθηκε από τότε στον άρρωστο.

Μεγάλη η δύναμη της πίστεως, αδελφοί μου. Εμείς οι ορθόδοξοι χριστιανοί έχουμε βοηθούς και προστάτες σε τούτο τον κόσμο τους φίλους του Χριστού και οικείους του Θεού. Φτάνει με πίστη ζωντανή να
καταφεύγουμε στη χάρη τους και να εκζητούμε τη βοήθεια και τις πρεσβείες τους. «Έκλεξαι αγίους υπερασπιστάς σου και αφιερώσου εις αυτούς» μας συμβουλεύει κι ο Άγιος Νικόδημος. Όταν οι χριστιανοί δοκιμαζόμαστε, ας καταφεύγουμε στη χάρη των αγίων της πίστεως μας και στη χάρη του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Αρτεμίου και ας ζητούμε με πίστη τη θεραπεία του σώματος και της ψυχής μας. Κι εφ’ όσον η θεραπεία θα είναι για την ωφέλεια μας θα μας την προσφέρει ο Κύριος με τη μεσιτεία του Αγίου μας. Εκεί που μιλούν τα γεγονότα δεν υπάρχει λόγος να επιμένουμε. Ένα μόνο στην ανάγκη να λέμε: Άγιε του Θεού Αρτέμιε, πρέσβευε υπέρ ημών. Αμήν.

ΠΗΓΗ

Κυριακή Ε΄ Ματθαίου - Η θεραπεία των δύο δαιμονιζομένων των Γεργεσηνών

 

Κυριακή Ε΄ Ματθαίου Η θεραπεία των δύο δαιμονιζομένων των Γεργεσηνών


«Παρεκάλεσαν αυτόν όπως μεταβή από των ορίων αυτών»

Στο σημερινό ευαγγέλιο υπάρχει ένα θαύμα από τη μια, και μια επίδειξη αχαριστίας και απιστίας από την άλλη. Η θεραπεία των δαιμονιζομένων είναι ένδειξη της θεότητας του Χριστού. Η αχαριστία των κατοίκων είναι ένδειξη της πωρωμένης συνείδησής τους. Μιας συνείδησης που σκόπιμα και επίμονα παραμένει προσκολλημένη στο στραβό δρόμο που έχει πάρει.

Πηγαίνοντας κάποτε ο Χριστός σε μια πόλη, που λεγόταν Γέργεσα, τον συνάντησαν δυο δαιμονιζόμενοι. Δυο δυστυχισμένοι άνθρωποι που κατέχονταν από πονηρά πνεύματα. Κατοικούσαν στα μνήματα, έξω από την πόλη. Ήταν ο φόβος και ο τρόμος της περιοχής. Κανένας δεν τολμούσε να περάσει από τον τόπο που έμεναν.

Όταν αντιλαμβάνονται την παρουσία του Κυρίου, οι δαίμονες τους σπρώχνουν να συναντηθούν με τον Κύριο. Είναι δραματική η συνάντηση. «Τι ημίν και σοι, Ιησού Υιέ του Θεού; Οι δαίμονες, με το στόμα των δύο δυστυχισμένων ανθρώπων, αναγνωρίζουν τη θεότητα του Χριστού. Κηρύττουν την παντοδυναμία Του.

Εκεί κοντά, είναι μια αγέλη από χοίρους που βόσκουν. Τον παρακαλούν να τους επιτρέψει να μπουν στους χοίρους. Ο Κύριος τους επιτρέπει να μπουν μέσα στους χοίρους, για να τιμωρήσει τους Εβραίους χοιροβοσκούς, οι οποίοι παρήκουαν τον νόμο, (που απαγόρευε την εκτροφή και βρώση των χοίρων) λόγω πλεονεξίας. Επιτρέπει στους δαίμονες να μπουν στους χοίρους, για να φανερωθεί πως αυτοί δεν έχουν καμιά εξουσία πουθενά, αν δεν το επιτρέψει ο Θεός. Μετά από την έξοδό τους από τους ανθρώπους, οι δαίμονες μπήκαν, τελικά, στους χοίρους. Αυτοί, όρμησαν, στη συνέχεια, μέσα στη θάλασσα και πνίγηκαν.

Παρόλο το θαύμα αυτό οι κάτοικοι της πόλης εκείνης δεν συγκινήθηκαν. Αντί να χαρούν για την παρουσία του, λυπούνται για την υλική ζημιά που έπαθαν. Έτσι, ζητούν από τον Κύριο να φύγει από την περιοχή τους. Με την πράξη τους αυτή δείχνουν την απιστία τους και την πλεονεξία τους. Λατρεύουν το χρήμα και όχι τον Δημιουργό της κτίσης και των κτισμάτων αυτής. Πολλοί άνθρωποι, παρόλο που νιώθουν κοντά τους την παρουσία του Χριστού, τον διώχνουν μακριά. Δεν τον θέλουν κοντά τους, μέσα τους. Προτιμούν τα υλικά αγαθά, παρά τα πνευματικά. Οι δύο δαιμονιζόμενοι του ευαγγελίου, απαλλάχθηκαν από τα δαιμόνια, αλλά οι άλλοι, οι υγιείς, έβαλαν μέσα τους το δαιμόνιο του συμφέροντος, του χρήματος και των υλικών αγαθών.

Ας αποφύγουμε το παράδειγμα των Γεργεσηνών, οι οποίοι αρνήθηκαν το πρότυπο του Χριστού και τον εξόρισαν από τη ζωή τους. Αυτή η εξορία του Χριστού από τη ζωή των ανθρώπων είναι η αιτία και ουσία του δράματος της σημερινής ανθρωπότητας, που υποφέρει από την έλλειψη αγάπης, ειρήνης και ανθρωπιάς. Μιας ανθρωπότητας, η οποία έδιωξε τον Χριστό από τους κόλπους της και υποφέρει από την έλλειψη αυτή. Από τη σημερινή κοινωνία λείπει η αγάπη του Χριστού και οι άνθρωποι παραδόθηκαν στη μισαλλοδοξία, τον φανατισμό, και την καταστροφή κάθε «διαφορετικού» συνανθρώπου. Μόνο αν οι άνθρωποι, ή τουλάχιστον αυτοί που λέγονται Χριστιανοί, ανοίξουν την καρδιά τους και βάλουν μέσα τον Χριστό και την Αγάπη Του, τότε θα πάει μπροστά η ανθρωπότητα και θα ανατείλουν καλύτερες μέρες για όλους.

ΠΗΓΗ

ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΙΕΡΟΥ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΕΡΥΘΡΩΝ - ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

 

ΠΡΟΣΕΧΕ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΣΟΥ - ΠΡΟΣΕΧΕ ΤΙ ΣΠΕΡΝΕΙΣ ΤΩΡΑ

Πρόσεχε τί σπέρνεις τώρα...


Άν σπείρεις εντιμότητα θά θερίσεις εμπιστοσύνη.

Άν σπείρεις καλοσύνη θά θερίσεις φίλους.

Άν σπείρεις ταπεινοφροσύνη θά θερίσεις μεγαλείο.

Άν σπείρεις συγχώρεση θά θερίσεις συμφιλίωση.

Άν σπείρεις ειλικρίνεια θά θερίσεις καλοσύνη.

Άν σπείρεις υπομονή θά θερίσεις βελτίωση οικογενειακών σχέσεων

Άν σπείρεις πίστη θά θερίσεις θαύματα.

Ενώ....

Άν σπείρεις εγωισμό θά θερίσεις μοναξιά.

Άν σπείρεις ζήλια θά θερίσεις ταλαιπωρία.

Άν σπείρεις πικρία θά θερίσεις απομόνωση.

Άν σπείρεις κακολογία θά θερίσεις εχθρούς.

Άν σπείρεις αμαρτίες θά θερίσεις ενοχές.


Πρόσεχε λοιπόν τί σπέρνεις Τώρα.

Αυτό θά καθορίσει τί θά θερίσεις Αύριο.

ΤΑ ΤΡΙΑ ΚΟΣΚΙΝΑ - ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΙΛΟΣΟΦΟ ΣΩΚΡΑΤΗ

 

Τα τρία κόσκινα

Μια μέρα ένας άντρας πήγε να συναντήσει τον φιλόσοφο Σωκράτη και του είπε:


-Άκου, Σωκράτη, πρέπει να σου διηγηθώ πώς συμπεριφέρθηκε ο φίλος σου.


-Θα σε διακόψω αμέσως, απάντησε ο Σωκράτης. Σκέφτηκες πρώτα να περάσεις αυτό που θέλεις να μου πεις από τα τρία κόσκινα;


Κι επειδή ο άντρας τον κοίταζε σκεφτικός, εκείνος πρόσθεσε:


-Ναι, πριν μιλήσουμε, πρέπει πάντα να περνάμε αυτά που έχουμε να πούμε από τα τρία κόσκινα. Ας δούμε λοιπόν! Το πρώτο κόσκινο είναι της αλήθειας. Είσαι βέβαιος πως αυτό που έχεις να μου πεις είναι απόλυτα αληθινό;


-Όχι, άκουσα να το λένε κάποιοι και…


-Ωραία! Φαντάζομαι όμως πως το πέρασες τουλάχιστον από το δεύτερο κόσκινο, που είναι το κόσκινο της καλοσύνης. Αυτό που θέλεις να μου πεις είναι τουλάχιστον κάτι καλό;


Ο άντρας δίστασε, έπειτα απάντησε:


-Όχι, δυστυχώς δεν είναι κάτι καλό,ίσα ίσα…


-Χμ! είπε ο φιλόσοφος. Ας δούμε, παρόλα αυτά, το τρίτο κόσκινο. Θα είναι ωφέλιμο να μου διηγηθείς αυτό που θέλεις να μου πεις;


-Ωφέλιμο; Όχι ακριβώς…


-Τότε ας σταματήσουμε την κουβέντα! είπε ο Σωκράτης. Αν αυτό που έχεις να πεις δεν είναι αλήθεια, ούτε καλό, ούτε ωφέλιμο, προτιμώ να μην το γνωρίζω. Και σε συμβουλεύω μάλιστα να το ξεχάσεις κι εσύ…


(Απόλογος του Έλληνα φιλόσοφου Σωκράτη (5ος-4ος αιώνας π.Χ.)

ΚΑΠΗ ΕΡΥΘΡΩΝ - ΤΡΙΤΗ 15 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ

 

ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ - ΔΕΣ ΤΟΝ

Ο Θεός θα σου δώσει αυτό που σου αρνούνται οι άνθρωποι!!!
Φίλε μου, εσύ ο κουρασμένος....
Εσένα που βαδίζεις με το κεφάλι σκυμμένο.....
Φαίνεται να μην είσαι εδώ αλλά σαν κάτι δυσάρεστο να σε απασχολεί, γιατί το βλέμμα σου είναι θλιμμένο και απλανές.....
Φαίνεσαι πολύ λυπημένος!!

Αλήθεια τι σε απασχολεί;

Είσαι θλιμμένος και πονάει η ψυχή σου;

Έχεις πρόβλημα με τους συγγενείς σου, με τα παιδιά σου;

Έχεις οικονομικά προβλήματα;

Νιώθεις μοναξιά;

Μήπως κάτι άλλο;

Μην στεναχωριέσαι, έχεις περάσει τόσα πολλά στη ζωή σου και όπως γνωρίζεις τίποτε από αυτά δεν έμεινε.

Ο τροχός πάντα γυρίζει και θα συνεχίσει να γυρίζει!!

Φίλε μου...."Μη χάνεις την Ελπίδα σου."

Να ξέρεις ότι μετά την καταιγίδα θα βγει πάλι ένας λαμπρός ήλιος!!
Θα γεμίσει και πάλι αστέρια ο ουρανός!!!

Αγαπημένε μου φίλε.
Στις δύσκολες ώρες που ζεις σήμερα θα χρειαστείς υπομονή!!
Μην ξεχνάς ότι κάθε θλίψη έχει πάντα το τέλος της.
Όπως όλα έχουν μία αρχή έτσι έχουν και ένα τέλος!!
Τώρα είσαι ζαλισμένος , τώρα κοιτάς σαν χαμένος, αλλά ποτέ μη χάνεις την ελπίδα σου.!!

Σήκωσε τα μάτια σου στον ουρανό!!!
Αυτό που σου αρνούνται οι άνθρωποι θα σου το δώσει ο Θεός!!!

"Αναζήτησε τον Θεό αδελφέ μου."

Είναι ο Καλύτερος Φίλος μας!!!

Ο Χριστός μας προσφέρει μόνο χαρά!!!

Είναι το παυσίπονο στον πόνο μας!!!

Είναι η δικαιοσύνη μέσα σε έναν κόσμο αδικίας!!!

"Είναι Το Φως του κόσμου"

"Είναι η Ανάσταση και η Ζωή."

"Είναι Ο Παντοκράτωρ."

Εάν βαδίζεις σε άγνωστους δρόμους...
Είναι ο καλύτερος οδηγός!!!

Εάν ζητάς αγάπη....
Είναι η μοναδική σε όλο το σύμπαν, γιατί Αυτός είναι η αγάπη!!
Άνοιξε την καρδιά σου και αγάπησέ Τον και εσύ με όλη την δύναμή της ψυχής σου.Τότε μόνο θα νιώσεις την ομορφιά της ζωής!!!

Η αισιοδοξία θα σε πλημμυρίσει και πάλι!!

Το φως θα λάμψει πάλι στη ζωή σου!!

Οι δυνάμεις σου θα αυξηθούν και πάλι!!

Τότε θα έρθει η πολυπόθητη νίκη!!!

Θα νικήσεις, να είσαι σίγουρος!!

Μπορεί να μη νικήσεις με τις δικές σου δυνάμεις γιατί νιώθεις αδύναμος.

Θα νικήσεις όμως σίγουρα με την βοήθεια του Θεού!!!

Ζήτησέ το σήμερα απο Τον Κύριο των δυνάμεων :
«Οτιδήποτε ζητάτε στην προσευχή σας, με πίστη, θα το λάβετε» (Ματθαίου 21:22.)

"Στάσου όρθιος και μη λυγίζεις"

Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον ημάς!!

ΟΙ ΕΡΥΘΡΕΣ ΥΠΟΔΕΧΤΗΚΑΝ ΜΕ ΠΛΗΘΟΣ ΠΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΥΞΗ ΤΟΝ ΟΣΙΟ ΜΈΛΕΤΙΟ ΤΟΝ ΕΝ ΚΙΘΑΙΡΩΝΙ - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

 

Οι Ερυθρές υποδέχτηκαν τον Όσιο Μελέτιο τον εν Κιθαιρώνι!! 

Την Παρασκευή 4/10/24 στις 18:00 μ.μ. πλήθος πιστών κρατώντας κεριά και λουλούδια στα χέρια υποδέχτηκαν την Τίμια Κάρα του Οσίου Μελετίου!! Η Λιτάνευση ξεκίνησε από τον φούρνο του Γκιούλη και κατευθύνθηκε με κάθε μεγαλοπρέπεια και συνοδεία Εξαπτερύγων και θυμιαμάτων προς τον Ιερό Ναο Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Ερυθρών!! 

Οι καμπάνες χαρούμενες στον χτύπο τους γνωστοποιούσαν σε όλη την περιοχή την αφιξη του Οσίου !!

Τελέστηκε Ακολουθία του Εσπερινού και στην συνέχεια Ιερά Παράκληση προς τον όσιο Μελέτιο!!

Ο Ναός παρέμεινε ανοιχτος μεχρι τα μεσάνυχτα ώστε να μπορέσουν όλοι να ασπαστούν τον Οσιο και να λάβουν την Ευλογία!

Το Σαββατο στις 07:30 π.μ. Τελέστηκε Όρθρος - Θεία Λειτουργία  και εν συνεχεία η Τίμια Κάρα ανεχώρησε στις 12:30 μ.μ. προς την Ιερά Της Μονή !!

Θερμές ευχαριστίες προς τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Μεγάρων & Σαλαμίνος κ.κ Κωνσταντίνο ,

την Ηγουμένη της Ιεράς Μονής Οσίου Μελετίου Κιθαιρώνος Γερόντισσα Βερονίκη Ιατροπούλου , την μοναχή Μαρκέλλα που συνόδευσε την Αγία Κάρα, τον Εφημέριο των Ερυθρών και Πρόεδρο του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου Ιερού Ναού Ευαγγελσμού της Θεοτόκου Ερυθρών π. Λεωνίδα Μαραγκουδάκη, τα μέλη του Εκκλ. Συμβουλίου και όλους εσάς που δώσατε το παρόν!!  

 

Η ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ ΚΑΘΑΡΙΖΕΙ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ

"ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΎ ΧΡΙΣΤΟΎ ΚΑΘΑΡΊΖΕΙ ΗΜΑΣ ΑΠΟ ΠΑΣΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ..."
Και τα κόλλυβα είναι καλά και τα πρόσφορα είναι καλά, αλλά εκείνο το οποίο χρειάζεται είναι να δοθούν τα ονόματα στη Θεία Λειτουργία.
Όχι απλώς στο Τρισάγιο που θα κάνει ο ιερέας. Το Τρισάγιο γίνεται και πρέπει να γίνει.
Να δοθούν τα ονόματα και στην προσκομιδή να τον μνημονεύσει τον καθένα χωριστά ο ιερέας και να βγει μερίδα για τον καθένα.
Και μετά τον καθαγιασμό κατά τη συστολή οι μερίδες, που θα λέγαμε ότι είναι οι ψυχές των κεκοιμημένων που μνημονεύθηκαν, θα μπουν μέσα στο άγιο Ποτήριο, μέσα στο αίμα του Κυρίου.
Αναφέραμε κι άλλη φορά αυτό που αναγράφεται στην Αποκάλυψη:
Όταν είδε ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στον ουρανό πλήθος ανθρώπων ντυμένους λευκές στολές, τον ρώτησε ένας από τους πρεσβυτέρους:
«Ποιοι είναι αυτοί;»
Ο Ευαγγελιστής του απάντησε
«σύ γνωρίζεις»
και του λέει ο πρεσβύτερος ότι αυτοί είναι εκείνοι οι όποιοι έρχονται
«εκ της θλίψεως της μεγάλης, και έπλυναν τας στολάς αυτών
και ελεύκαναν αυτάς εν τω αίματι του αρνίου».
Το αίμα του αρνίου είναι αυτό το οποίο είναι στο άγιο Ποτήριο σε κάθε Θεία Λειτουργία.
Γι’ αυτό -καλό είναι να το αναφέρουμε εδώ στην προσκομιδή από όλα τα πρόσφορα παίρνουμε ένα μικρό ψιχουλάκι και το βάζουμε στο δισκάριο.
Τα ψιχουλάκια είναι οι ψυχές αυτών που προσφέρουν τα πρόσφορα και αυτών για τους οποίους τα προσφέρουν.
Τι θα πει πρόσφορο; Προσφέρει.
Δεν προσφέρει κανείς απλώς αυτό το ψωμάκι.
Προσφέρει μ’ αυτό και τον εαυτό του.
Έτσι οι ψυχές όλων, και των ζώντων και των κεκοιμημένων, είναι εκεί επάνω στο άγιο Δισκάριο.
Μετά όλες οι ψυχές αυτές πέφτουν μέσα στο Αγιο Ποτήριο, μέσα στο αίμα του Χριστού.
Και δεν μπορεί· για να το κάνει αυτό η Εκκλησία, για να τα λέει έτσι η Αποκάλυψη, σημαίνει ότι πολύ ωφελούνται οι ψυχές.
Με βάση αυτά που λέει η Αποκάλυψη, με βάση την πράξη της Εκκλησίας, με βάση όλη αυτήν την παράδοση που έχουμε από τότε μέχρι σήμερα, αυτό πιστεύουμε.
Πόσο ωφελούνται;
Δεν το ξέρουμε εμείς ο Θεός το ξέρει.
Πάντως πολύ ωφελούνται οι ψυχές εκείνων των οποίων τα ονόματα μνημονεύονται στη Θεία Λειτουργία και των οποίων η μερίδα πέφτει μέσα στο άγιο Ποτήριο, μέσα στο αίμα του Χριστού.
Το οποίο αίμα του «Ιησού Χριστού καθαρίζει ημάς από πάσης αμαρτίας», όπως λέει αλλού ο Ευαγγελιστής Ιωάννης.

π. Συμεών Κραγιόπουλος +
simeiakairwn.wordpress