ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΓΝΗΣΙΟ ΙΕΡΑΡΧΗ (ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΓΟΡΤΥΝΟΣ κ.κ ΙΕΡΕΜΙΟΥ)

Ο Σεβ. Ποιμενάρχης Γόρτυνος και Μεγαλουπόλεως κ.κ Ιερεμίας

o                                                    

Ό Σεβ. Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ. Ιερεμίας απέστειλε προς την Διεύθυνση του «Ο.Τ.» την ακόλουθων επιστολή:
«Σεβαστέ και αγαπητέ κ. Ζερβέ, ευλογείτε!

Σάς συγχαίρω ιδιαιτέρως και Σάς ευχαριστούμε διά το θεολογικό και εκκλησιολογικό άρθρον Σας, «Δεν είναι (ή Εκκλησία) Ερυθρός Σταυρός». Το άρθρον αυτό το χαρακτηρίζω ως άντιαιρετικο, διότι ως παγία πλέον αίρεσης υπάρχει εις πολλούς ή ιδέα ότι ή Εκκλησία είναι και αύτη μία οργάνωσης, ή οποία πρέπει να εργάζεται διά την θεραπεία των κοινωνικών κακών. Εις αυτήν την ιδέα παγιδεύτηκαν πολλοί των ιερέων μας, δός δ' ειπείν και των Επισκόπων μας και εγκαταλείψαντες το καθαρώς πνευματικό έργο, την κατήχηση δηλαδή του λαού και την διδασκαλία της τέχνης της απαλλαγής της καρδίας από τα πάθη, ξεχύνονται εις φιλανθρωπικά και κοινωνικά έργα, διότι από αυτά μόνον θα έχουν τον επαίνων του κόσμου. Και βεβαίως δεν θα είμεθα αδιάφοροι και άσπλαχνοι διά την υπάρχουσα δυστυχία και πενία του λαού, άλλ' από την Πάλαιαν ακόμη Διαθήκη ακούεται ή διδασκαλία των Προφητών, ότι το υπάρχον κοινωνικό κακόν είναι πρώτιστα πάντων θρησκευτικό και ηθικόν κακόν. Διά τούτο και εις κάθε συμβαίνουσα δυστυχία οι Προφήτες κηρύττον την μετάνοια ως το μόνον μέσον απαλλαγής εκ των δεινών αυτής.

Με ταράσσει η ιδέα των κοσμικών, άλλα και μεγαλόσχημων ιερωμένων ακόμη ότι πετυχημένος ποιμήν είναι αυτός, ό οποίος κοσμεί την Μητρόπολη του με ευαγή ιδρύματα. Επαναλαμβάνω ότι ταύτα λέγων δεν φρονώ ότι πρέπει να είμεθα αδιάφοροι εις τον στεναγμό του λαού μας διά την στέρηση των αναγκαίων, άλλ' εάν δεν φροντίζομαι κατά πρώτον λόγο διά την πνευματική του τροφή και δια το πώς θα ευαρεστήσει και θα αγαπήσει θερμά τον Κύριο, αποτύχαμε ως ποιμένες. Τοιούτον αποτυχημένο ποιμένα χαρακτήρισα τον εαυτόν μου εις τινά συγκέντρωση, διότι μία πενταετία εις την Μητρόπολη μου, δεν επέτυχα να δημιουργήσω έρωτα Θεού, δεν επέτυχα να βάλλω το Ευαγγέλιο εις όλα τα σπίτια με τον πόθο να το μελετούν οι άνθρωποι καθημερινώς. Με λέγουν καλόν ποιμένα, διότι κάμνω συσσίτια, ιδρύω γηροκομείο, έχω χορωδίας και χορευτικά τμήματα...


Σαν δεν ντρεπόμεθα! Αυτά τα έργα τα κάνει και ό Δήμαρχος. Εγώ θέλω να διδάξω εις τον λαό μου την διδασκαλία του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, ώστε αν έλθει στην Γορτυνία και την Μεγαλούπολη ό δυτικός Βαρλαάμ, να πάρουν οι Χριστιανοί ένα ξύλο και να τον κυνηγούν μέχρι την Δύσιν, όπου έγεννήθη.
Να ζήση ή έφημερίς «Ορθόδοξος Τύπος». Έχει αγκαλιασθεί από όλους. Έγινε «κέρας Χριστιανών Ορθοδόξων»! Και Σεις να ζήσετε με το ξεγυμνωμένο σπαθί Σας!

Την ισχυρή πέννα Σας εννοώ.


Ας έχουμε την ευχή του μακαριστού πατρός Μάρκου. Με αγάπη Χριστού, Ιερεμίας».