ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΦΙΛΟΙ ΣΗΜΕΡΑ;

ΣΗΜΕΡΑ Η ΛΕΞΗ ΦΙΛΙΑ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΜΙΑ ΚΑΡΑΜΕΛΑ.

ΦΙΛΟ / ΦΙΛΗ ΛΕΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ Η ΚΑΠΟΙΑ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΣΑΜΕ ΣΗΜΕΡΑ,Η ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΝ / ΤΗΝ ΓΝΩΡΙΣΑΜΕ ΚΑΛΑ ΑΚΟΜΗ. ΚΑΠΟΙΟΝ Η ΚΑΠΟΙΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΜΕ ΔΙΑΠΛΑΤΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ / ΤΗΝ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ...!  ΦΙΛΟ / ΦΙΛΗ ΛΕΜΕ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΝ Η ΚΑΠΟΙΑ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕ ΣΕ ΚΑΤΙ Η ΜΑΣ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΘΗΚΕ Η ΑΚΟΜΗ ΚΑΘΗΣΕ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΑΣ Η ΕΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ.

ΠΟΤΕ ΟΜΩΣ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΝΑΝ ΦΙΛΟ; ΣΤΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΑ Η ΣΤΑ ΔΥΣΑΡΕΣΤΑ;

ΑΛΛΟΙ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΧΑΡΕΣ. ΑΛΛΟΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Η ΟΠΟΙΑ ΣΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΝ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ. ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΜΕ ΤΟΝ ''ΦΙΛΟ / ΦΙΛΗ'' ΤΟΥΣ ΠΟΥ ΥΠΟΤΙΘΕΤAI ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΤΗΡΙΓΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΑΝΕΜΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΟΥΣ.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΦΙΛΕΣ ΠΟΥ ΒΑΖΟΥΝ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ ΔΕΥΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΣΠΑΝΙΟΙ,ΣΧΕΔΟΝ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΙ Η ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΜΕΤΡΗΜΕΝΟΙ ΣΤΑ ΔΑΧΤΥΛΑ. Ο ΚΑΘΕΝΑΣ / ΚΑΘΕΜΙΑ ΚΛΕΙΣΜΕΝΟΣ / Η ΣΤΟ ΕΓΩ ΤΟΥ ΚΟΙΤΑΖΟΝΤΑΣ ΜΟΝΟ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΟΥ ΣΥΜΦΕΡΟΝ.

Ο ΚΑΘΕΝΑΣ / ΚΑΘΕΜΙΑ ΤΡΑΒΑΕΙ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΜΟΝΟΣ / ΜΟΝΗ ΜΕ ΜΟΝΟ ΣΤΗΡΙΓΜΑ ΤΟΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝ ΠΡΟΔΩΣΕΙ ΠΟΤΕ ΤΩΝ ΠΟΤΩΝ...

...ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ,ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΘΥΣΙΑΣΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΝΤΡΟΠΙΑΖΟΥΜΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ. 

Ο πραγματικός φίλος ανέκαθεν αλλά ένας λόγος παραπάνω στις μέρες μας είναι σπάνιος θησαυρός και όταν τύχει να τον βρείς είναι ευλογία!!!

Ο πραγματικός φίλος πάντα σε νοιάζεται και δεν είναι κοντά σου μόνο στις χαρές αλλά και στις λύπες, κυρίως σ'αυτές...

Και πληγώνει πολύ να αισθάνεσαι ότι δίνεσαι σε μία φιλία και ο άλλος να σε αντιμετωπίζει ως "φίλο-ρεζέρβα"...

Δυστυχώς... στις μέρες μας και οι φιλίες έχουν "κατηγοριοποιηθεί"...

Υπάρχουν λοιπόν "φίλοι" για να περάσουμε ευχάριστα την ώρα μας,

"φίλοι" για τις ώρες τής μοναξιάς και τής βαριεστημάρας (όταν δεν βρισκουμε κανέναν άλλον τη συγκεκριμένη στιγμή και μετά τους ξεχνάμε...),

"φίλοι" τής βόλτας και τής σαχλαμάρας... (με τους οποίους δεν μπορείς συνήθως να συζητήσεις κάτι σοβαρό),

"φίλοι" για το συμφέρον και την εκμετάλλευση... κλπ.

και σπάνια, πολύ σπάνια θα έλεγα, υπάρχουν και κάποιοι Φίλοι που σε αγαπούν και σε νοιάζονται πραγματικά και σε νιώθουν και χαίρονται με τη χαρά σου και λυπούνται με τη λύπη σου και προσπαθούν να σε στηρίξουν στις δύσκολες στιγμές σου και είναι πάντα εκεί άν χρειαστείς κάποιο χέρι να πιαστείς.

Αυτοί οι τελευταίοι είναι και οι γνήσιοι φίλοι, που αξίζει να τους εμπιστευθείς, γιατι οι φίλοι στα δύσκολα φαίνονται...

"Φίλος πραγματικός είναι αυτός που έρχεται όταν όλοι οι υπόλοιποι φεύγουν..."

Πολύτιμος μα σπάνιος θησαυρός η φιλία!!!!
Κι'αν τύχει να τον βρείς αυτό τον θησαυρό, πρέπει να ξέρεις να τον φροντίσεις για να διατηρεί την λάμψη του και να μη σβήσει...

Υπάρχει όμως και Ένας Φίλος Μοναδικός, που δεν θα μάς προδώσει ποτέ και θα είναι το αιώνιο στήριγμά μας.

Είναι ο Ιησούς Χριστός που μάς αγάπησε τόσο πολύ που έδωσε κυριολεκτικά τη ζωή Του για μάς.

Άραγε αξίζαμε την Θυσία Του ή τουλάχιστον την εκτιμήσαμε όπως έπρεπε...;;;