ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΕΣ

ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΕΣ

                                                                                   

"Υπάρχει αναμφισβήτητα η πιθανότητα μαζικής τρέλας και ομαδικής παράνοιας στις περιπτώσεις που ορισμένοι παράγοντες συνυπάρχουν. Και είναι σαφές ότι η κοινωνία κινδυνεύει, όταν τέτοιες ομάδες έχουν μαζικούς προσηλυτισμούς ή μια οποιαδήποτε σημαντική κοινωνική ή π ο λ ι τ ι κ ή επιρροή" 

(Hill, Οντάριο 1980).

Πιστεύουμε ότι oι διάφοροι εθνικισμοί (οι "εν τω γίγνεσθαι") και η πολιτιστική συνέχεια των λαών δεν είναι αποτέλεσμα εκσπερμάτωσης των διαφόρων κατακτητών (βιολογικός Ρατσισμός), αλλά ιστορικής μνήμης και συνείδησης. Το <Πνεύμα>, το οποίο φαίνεται σ' ένα λαό κυρίως από τη γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμά του, και του οποίου η βαθύτερη ουσία εκφράζεται ασφαλώς στη Θρησκεία, λειτουργώντας κοινωνικοπολιτικά ως Ιδεολογία ("εν σπέρματι", φυσικά, κι' αυτή παράγωγο βιοψυχοκοινωνικών παραγόντων αλλά μέχρι της αποκρυσταλλώσεώς της), ευθύνεται, ως γνωστό, ιστορικά για όλες τις μεγάλες (επαναστατικές) αλλαγές στον κόσμο. Δεν είναι, νομίζω, ανάγκη να υπενθυμίσουμε εδώ ότι και με τη στενότερη έννοια του Πνεύματος, δηλ. της Θρησκείας, το μεγαλύτερο ποσοστό των πολέμων της ανθρωπότητας οφειλόταν φανερά σε θρησκευτικές διαμάχες, μισαλλοδοξίες, φανατισμούς, "ιερούς πολέμους", αιρέσεις, Σταυροφορίες κ.λπ. ή τη μακροχρόνια θρησκευτική διαμάχη μεταξύ Άγγλων και Ιρλανδών, ή πιο πρόσφατα το θρησκευτικό εμφύλιο πόλεμο μεταξύ της Ρωμαιοκαθολικής Κροατίας και της Ορθόδοξης Σερβίας.

Σήμερα βρισκόμαστε ήδη μέσα στη λεγόμενη "Νέα Τάξη Πραγμάτων", κατά το στυλ της παναίρεσης <Νέα Εποχή> (New Age),σύμφωνα με τα <Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών>.
 

Πολιτικοοικονομικοί στόχοι με θρησκευτικό μανδύα ή αιρετική Ιδεολογία με πολιτικοοικονομική υποστήριξη; Παράδειγμα πολιτικά παλαιότερο: η Μασονία (αλλά και όλες οι υπόλοιπες συγγενείς οργανώσεις). Ομιλούν, για παράδειγμα, για τη Φιλική Εταιρεία, ή υπενθυμίζουμε την πολύκροτη Π2 της Ιταλίας κ.λπ. Παράδειγμα οικονομικών κινήτρων: Η <εκκλησία> της Επιστημολογίας (Σαηεντόλοτζυ), για παράδειγμα, που ίδρυσε ο Αμερικανός L. R. Hubbart, χρεώνει από 300 έως 3.000 λίρες Αγγλίας για μαθήματα σε διάφορα επίπεδα. Ακόμα, έχει διαπιστωθεί παράνομη εξαγωγή συναλλάγματος, φορολογική απαλλαγή ["αρκεί να δηλώσει κανείς τον εαυτόν του ως <θρησκεία> ή <εκκλησία> για ν' απαλλαγή κάθε ελέγχου και κάθε φόρου" (από την έκθεση R. Cottrell της Ευρωβουλής)], απελευθέρωση αδειών παραμονής των αλλοδαπών "ιεραποστόλων", κ.λπ. Με το Νόμο 2893/1954 η χώρα μας συνήψε διμερή συμφωνία με τις ΗΠΑ για μια "Συνθήκη Φιλίας, Εμπορίου και Ναυτιλίας", η οποία προέβλεπε τη θρησκευτική δραστηριότητα Αμερικανικών εταιριών στην Ελλάδα. Οι <Θρησκευτικές πολυεθνικές> που δρουν σήμερα στην Ελλάδα, όπως είναι η "Σκοπιά" των Μαρτύρων του Ιεχωβά, επικαλούνται το νόμο αυτό. Αλλά με την ίδια λογική, βέβαια, και η Μαφία θα μπορούσε να δρα ελεύθερα στη χώρα μας ως "θρησκεία"! Δεν είναι καθόλου τυχαίο το ότι, σύμφωνα με δημοσιεύματα εφημερίδων της Νέας Υόρκης, η εκεί ιταλική Μαφία χρησιμοποιεί για δολοφόνους Αλβανούς, διότι "δε διακατέχονται από καμιά ηθική αρχή".

Εξάλλου, πολιτικές ιδεολογίες έχουν χρηματοδοτηθεί για έσωθεν προπαγάνδα υπέρ του <Μακεδονικού> από πάλαι ποτέ προσκείμενες κομματικές παρατάξεις.
 

Κατά καιρούς έχουν επισημανθεί από τους αρμόδιους σχέσεις αιρετικών σωματείων, ολοκληρωτικών παραθρησκευτικών και τρομοκρατικών οργανώσεων (όπως π.χ. η ANANTA MARGA, ή οργάνωση του Μουν: Το ένα τρίτο της πολυσέλιδης εκθέσεως Fraser (μια έρευνα που έκανε το Κογκρέσο των ΗΠΑ για τις αμερικανοκορεατικές σχέσεις) είναι αφιερωμένο στην εξέλιξη της οργάνωσης Μουν, εφόσον κατά καιρούς η εν λόγω οργάνωση ήταν αναμεμιγμένη με τη CIA της Κορέας και με την κατασκευή όπλων. Ας σημειωθεί ότι ο Μουν φυλακίστηκε "για μεγάλης κλίμακας φοροδιαφυγή". "Το πρόβλημα των νέων αιρέσεων έπαυσε προ πολλού να χαρακτηρίζεται στη Δύση σα θρησκευτικό πρόβλημα. Πρόκειται για νέα μορφή εγκληματικότητας", όπως υπογραμμίζει ο Commandant J. P. Morin στο βιβλίο του Sectarius, Le violeur de conscience, Nangis 1982).

Η "Σαηεντόλοτζυ", σαν ένα νεότερο παράδειγμα, ισχυρίζεται στη χώρα μας πως δεν είναι <θρησκεία>,αλλά φιλοσοφία και θεραπευτική μέθοδος, Όμως στα άλλα κράτη ζητά φορολογική απαλλαγή και ειδικά προνόμια, γιατί ισχυρίζεται ότι είναι <εκκλησία>.Οι "Χάρε Κρίσνα" δηλώνουν στα ελληνικά δικαστήρια πως δεν είναι <θρησκεία> και στα Γερμανικά ότι πρέπει να τύχουν ίδιας μεταχείρισης με τα Ρωμαιοκαθολικά μοναχικά τάγματα, γιατί αποτελούν <θρησκεία>. Εκεί όπου οι θρησκευτικές αξίες καταρρέουν είναι στις κοινότητες των Προτεσταντών στην πρώην κομμουνιστική Α. Γερμανία. Ο αριθμός των προσκυνητών εκεί έχει μειωθεί αισθητά από τις ημέρες της επανάστασης (1989), φθάνοντας τα τυπικά επίπεδα της κομμουνιστικής περιόδου. Ο λόγος είναι απλός: Οι πολίτες δεν έχουν πια ανάγκη τις εκκλησίες ως πολιτικούς φορείς (τύπου π.χ. Λεχ Βαλέσα).

Μ’ αυτή πάντως τη λογική όλα τα αυτονομιστικά κινήματα είτε ορμώνται είτε ντύνονται τη <θρησκεία>. Η εδρεύουσα στο Παρίσι A.F.A. "ASSOCIATION DES FRANCIS AROUMANIS" απέστειλε πρόσφατα στη διάσκεψη Ειρήνης του ΟΗΕ στη Μαδρίτη "διακήρυξη" για την αναγνώριση των "Ρουμανοβλάχων" ως εθνότητας στις Βαλκανικές χώρες, με μειονοτικά δικαιώματα εκπαίδευσης, εκκλησίας, τύπου κ.λπ. (Η Αρχιεπισκοπική ματαιοδοξία των λεγομένων <Αυτοκέφαλων> κάλυψε, ως γνωστό από την Εκκλησιαστική Ιστορία, πολλάκις εθνικιστικές μειονότητες με πολιτικοοικονομικά συμφέροντα). Στις 20 με 24 Σεπτεμβρίου 1989, και ενώ από το 1987 ήταν γνωστό ότι έχει τεθεί θέμα Αλβανικής Μειονότητας στην Ελλάδα, διοργανώθηκε από Συλλόγους Αρβανιτών στο Δήμο Ασπροπύργου το Β' Αλβανικό Συμπόσιο, στο οποίο μεταξύ των άλλων θεμάτων Αρχαιολογίας και Λαογραφίας εκφωνήθηκε από τον δικηγόρο-συγγραφέα Ε. Λιάπη και μια ομιλία με θέμα: "Σχέσεις μεταξύ Χριστιανικής Θρησκείας και αρχαίας Ελευσινιακής λατρείας". Ακόμα και για την αυτονόμηση της Κρήτης (<Κρητικό> ζήτημα) δε δίστασαν να βγάλουν τον Ι.Χριστό Κρητικό!
 

Σιωνιστικές ομάδες ,όπως είναι ο Χιλιασμός, έχουν εκδηλωθεί δημοσίως και από χρόνια όχι μόνο εναντίον του Έθνους μας (άρνηση κράτους, ύβρεις στον Έλληνα μεγάλο φιλόσοφο Πλάτωνα κ.λπ.),αλλά συγκεκριμένα και υπέρ του λεγόμενου <Μακεδονικού>. Έτσι, βλέπουμε μια Θρησκευτική ιδεολογία (αίρεση) να ασκεί ανθελληνική προπαγάνδα. Ομοίως και οι Ισλαμικές αιρέσεις (π.χ. κίνηση για αυτονόμηση Θράκης από το μουσουλμανικό ενωτικό στοιχείο). Επίσης το ίδιο παρατηρείται από τις Ανατολικές (Βουδιστικές-Ινδουιστικές) αιρέσεις: Έλληνες Βουδιστές δια πέντε αντιπροσώπων τους, που πήραν μέρος σε Παγκόσμιο Συνέδριο της "Βεδικής Επιστήμης" στην πόλη Μάστρινγκ της Ολλανδίας, ζήτησαν ν' αναγνωριστούν σα "μειονότητα" μέσα στο σύστημα των "Αδέσμευτων κοινοτήτων".

Απ’ την άλλη μεριά (ενδοχριστιανικά), Ρωσία, Ουκρανία, Αλβανία και Λετονία κυρίως έχουν γίνει άγρια λεία για τη ΡΚαθολική (όπως π.χ. η Παπική Ουνία του Βατικανού: <Μακεδονική> διάλεκτο, Βουλγαρικές και Ρωσικές βλέψεις: Πρόσφατα ο Πάπας έστειλε νούντσιο στη Μόσχα ζητώντας από την κυβέρνηση της Ρωσίας ν' αναγνωρίσει την Ουνία ως ισότιμη με την Ορθοδοξία, προσφέροντας μάλιστα σ' αντάλλαγμα την άσκηση πίεσης στα όργανα της ΕΟΚ για αύξηση της αναμενόμενης βοήθειας) και Προτεσταντική προπαγάνδα. Να τι δηλώνει η Ευρώπη: "Κατά μια έννοια ήταν σφάλμα η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ. Αυτοί είναι Ορθόδοξοι" (Ζαν-Μπατίστ Ντιροζέλ, στην εφημερίδα Le Quotidien de Paris).
 

Η Ευρωβουλή, φυσικά, αντιμετωπίζει όλες αυτές τις αιρέσεις όχι με θεολογικά κριτήρια αλλά στο όνομα των "Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων" : "πρόθεση της Επιτροπής δεν είναι να τεθεί υπό διωγμό ή να ελεγχθεί η θρησκευτική πίστη ή η ιδιαιτερότητα της πίστεως. Στόχος της είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα" (από την αιτιολογική έκθεση R. Cottrell, 1984).Γι' αυτό και διώκει μόνο τις "ακραίες" λεγόμενες αιρέσεις. Αλλά στο σύνθετο κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό πρόβλημα λ.χ. του να χωρίζονται (ενήλικοι) άνθρωποι από τους γιους και τις θυγατέρες τους ή την οικογένεια και τους φίλους, ή εάν αποχωρίζονται από τα χρήματά τους ή την περιουσία τους λόγω εσκεμμένης παραπλανήσεως ή ψευδών υποσχέσεων, δεν μπορεί από ορθοδόξου χριστιανικής τουλάχιστο απόψεως ν' αντιτάξει κανείς οποιαδήποτε σχετικά επιχειρήματα, σύμφωνα βέβαια με την αντίστοιχη ευαγγελική ρήση (Λουκ. 14,26, Ματθ. 10,34-37). Έτσι, στην κίνηση του Μουν οι <αληθινοί γονείς> είναι ο μίστερ Μουν με τη δεύτερη και κατ' άλλους τέταρτη γυναίκα του Χαν Χακ Για. Επίσης, ένας οπαδός του <Χάρε Κρίσνα> οφείλει να σκοτώσει και τους γονείς του, αν πάρει σχετική εντολή από τον Γκουρού!

Πνευματικοί (εκκλησιαστικοί, παιδαγωγικοί, πολιτιστικοί παράγοντες - φορείς) και πολιτικοί ταγοί καλούνται να μεριμνήσουν έγκαιρα και ολόθερμα για τη σωτηρία των <ιερών και οσίων> που τάχθηκαν να διαφυλάσσουν.



Σπυρίδων K. Τσιτσίγκος, MA, DD, PhD Δρ. Θεολογίας & Δρ. Ψυχολογίας 
Blog : iorthodoxitheologia.blogspot.com