ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ
1. Το πολυτιμότερο πράγμα, αδελφοί χριστιανοί, είναι η πίστη μας, η Ορθόδοξη πίστη μας. Η πίστη μας αυτή είναι θεία αποκάλυψη. Δεν είναι δηλαδή εφεύρημα των παπάδων και των δεσποτάδων, δεν είναι ανακάλυψη ανθρώπινου νού, αλλά είναι αποκάλυψη. Αποκάλυψη του Υιού του Θεού, που σαρκώθηκε και ήρθε σε ᾽μας και μας την φανέρωσε. Καί η πίστη μας αυτή έφτασε σε ᾽μας με αγώνες και θυσίες πολλές, χωρίς καν να αλλοιωθεί ούτε στο παραμικρό. Αυτό, χριστιανοί μου, είναι θαύμα.
Γιά να καταλάβετε το θαύμα αυτό, φανταστείτε κάποιον να κρατά στα χέρια του μια γυάλα γεμάτη με ένα πολύτιμο υγρό, να περπατάει σε έναν ολισθηρό δρόμο και γύρω του άνθρωποι να τον σπρώχνουν και να τον πιέζουν συνεχώς για να του πέσει η γυάλα και να του χυθεί το υγρό. Καί όμως ο άνθρωπος αυτός, με τα τόσα εμπόδια από τους γύρω του, περπάτησε τον μακρύ - μακρύ ολισθηρό δρόμο του, χωρίς να του χυθεί ούτε μία σταγόνα από το πολύτιμο και ακριβό υγρό που κρατούσε.
Αυτό είναι η πίστη μας, η Ορθόδοξη πίστη μας, αδελφοί μου χριστιανοί. Την πολέμησαν πολλοί, βασάνισαν τους πιστούς, βάλθηκαν να την εξαφανίσουν ή να την νοθεύσουν και όμως η πίστη μας κρατήθηκε αναλλοίωτη, όπως την παρέδωσε ο Ιησούς Χριστός στους Αποστόλους Του και όπως αυτοί την παρέδωσαν στους διαδόχους τους. Χωρίς να χυθεί ούτε μία σταγόνα, χωρίς δηλαδή να παραλλαγεί «ούτε μία κεραία ούτε ένα ιώτα» από τα δόγματά της. Η γυάλα – το ποτήρι δόθηκε από χέρι σε χέρι, από γενεά σε γενεά, και έφτασε μέχρι τα δικά μας χέρια, όπως ακριβώς δόθηκε από το πρώτο χέρι. Αυτό όμως, χριστιανοί μου, δημιουργεί και σε ᾽μας την υποχρέωση να παραδώσουμε την Ορθόδοξη πίστη μας όπως και την παραλάβαμε, δηλαδή χωρίς να την παραλλάξουμε και να την αλλοιώσουμε ούτε στο παραμικρό. Η Ορθόδοξη πίστη μας είναι σαν το μάτι μας. Το μάτι μας δεν δέχεται μέσα του ούτε μία τρίχα. Έτσι και η πίστη μας δεν δέχεται ούτε ένα «γιώτα».
Γιά να καταλάβετε το θαύμα αυτό, φανταστείτε κάποιον να κρατά στα χέρια του μια γυάλα γεμάτη με ένα πολύτιμο υγρό, να περπατάει σε έναν ολισθηρό δρόμο και γύρω του άνθρωποι να τον σπρώχνουν και να τον πιέζουν συνεχώς για να του πέσει η γυάλα και να του χυθεί το υγρό. Καί όμως ο άνθρωπος αυτός, με τα τόσα εμπόδια από τους γύρω του, περπάτησε τον μακρύ - μακρύ ολισθηρό δρόμο του, χωρίς να του χυθεί ούτε μία σταγόνα από το πολύτιμο και ακριβό υγρό που κρατούσε.
Αυτό είναι η πίστη μας, η Ορθόδοξη πίστη μας, αδελφοί μου χριστιανοί. Την πολέμησαν πολλοί, βασάνισαν τους πιστούς, βάλθηκαν να την εξαφανίσουν ή να την νοθεύσουν και όμως η πίστη μας κρατήθηκε αναλλοίωτη, όπως την παρέδωσε ο Ιησούς Χριστός στους Αποστόλους Του και όπως αυτοί την παρέδωσαν στους διαδόχους τους. Χωρίς να χυθεί ούτε μία σταγόνα, χωρίς δηλαδή να παραλλαγεί «ούτε μία κεραία ούτε ένα ιώτα» από τα δόγματά της. Η γυάλα – το ποτήρι δόθηκε από χέρι σε χέρι, από γενεά σε γενεά, και έφτασε μέχρι τα δικά μας χέρια, όπως ακριβώς δόθηκε από το πρώτο χέρι. Αυτό όμως, χριστιανοί μου, δημιουργεί και σε ᾽μας την υποχρέωση να παραδώσουμε την Ορθόδοξη πίστη μας όπως και την παραλάβαμε, δηλαδή χωρίς να την παραλλάξουμε και να την αλλοιώσουμε ούτε στο παραμικρό. Η Ορθόδοξη πίστη μας είναι σαν το μάτι μας. Το μάτι μας δεν δέχεται μέσα του ούτε μία τρίχα. Έτσι και η πίστη μας δεν δέχεται ούτε ένα «γιώτα».
2. Καί επειδή η σειρά των μαθημάτων μας είναι για την Αγία Τριάδα, ναί, για ένα ι (γιώτα) δόθηκαν μεγάλες μάχες στην Εκκλησία μας. Καί το εξηγώ αυτό: Πιστεύουμε, Πατέρα, Υιόν και Άγιον Πνεύμα, Τριάδα ομοούσιον και αχώριστον. Ώστε λοιπόν, ο Ιησούς Χριστός είναι ΟΜΟΟΥΣΙΟΣ με τον Πατέρα. Θεός ο Πατέρας, Θεός ομοούσιος και ο Υιός, Θεός ομοούσιος και το Άγιον Πνεύμα. Οι αιρετικοί αρειανοί στη λέξη ομοούσιος, έβαζαν ένα «γιώτα» και διάβαζαν ομΟΙούσιος. Οι ορθόδοξοι έλεγαν τον Χριστό, ομοούσιο με τον Πατέρα, όπως έτσι είναι. Οι αιρετικοί όμως τον έλεγαν ομΟΙούσιο. Δηλαδή η διαφορά μας ήταν σε ένα «γιώτα». Καί όμως, χριστιανοί μου, η Εκκλησία μας γι᾽ αυτό το «γιώτα» έδωσε πολλές και σκληρές μάχες. Γιατί, αν πούμε τον Χριστό ομοούσιο με τον Πατέρα, όπως τον λέμε οι ορθόδοξοι, τότε τον ομολογούμε για Θεό. Αν όμως τον πούμεομΟΙούσιο με τον Πατέρα, τότε τον δεχόμαστε ως άνθρωπο που ομοιάζει με τον Θεό, όχι όμως Θεό, που έχει την ίδια ουσία με Αυτόν, δηλαδή ΟΜΟΟΥΣΙΟ.
3. Όλη η πίστη μας, αδελφοί μου χριστιανοί, ξεκινάει από τι Θεό έχουμε. Καί ο Θεός μας είπαμε είναι Τριαδικός: Πατήρ, Υιός και Άγιον Πνεύμα, Τριάδα ομοούσιος και αχώριστος. Είναι ο γλυκός Θεός, «ο Θεός των πατέρων ημών», όπως Τον ψάλλουμε στην Εκκλησία μας. Είναι ο Θεός μας, που, αν και είμαστε παραβάτες των εντολών Του, όμως του λέμε το «Κύριε ελέησέ μας» και του μιλάμε ελεύθερα. Τού λέμε τον πόνο μας, ακόμη και το παράπονό μας. Γλυκός Θεός! «Ιησού γλυκύτατε Χριστέ, Ιησού μακρόθυμε»!
Καί όλο αυτό είναι γιατί, όπως είπαμε στα μαθήματά μας, οι άγιοι Πατέρες κάνουν διάκριση μεταξύ ουσίας και ενέργειας στον Θεό, ώστε: Αν και δεν μπορούμε να ᾽ρθούμε σε κοινωνία με την ουσία του Θεού, όμως ο Θεός με τις θείες Του ενέργειες μας αγκαλιάζει και μας λούζει και είναι πολύ κοντά μας. Είναι μέσα μας! Καί εμείς οι ορθόδοξοι μιλάμε για εν- Τριάδωση και εν-Χρίστωση. Μέσα μας έχουμε τον Θεό μας! Ο Θεός όμως των Φραγκο- λατίνων, των Ρωμαιοκαθολικών δηλαδή, όπως λέγονται, είναι φρικτός. Δεν μπορώ να προσευχηθώ σε έναν τέτοιο Θεό,όπως τον δέχονται οι Παπικοί.
Οι Παπικοί δεν δέχονται την διάκριση ουσίας και ενέργειας στον Θεό, όπως κάνουν οι άγιοι Πατέρες μας, αλλά δέχονται έναν Θεό ως ουσία μόνο. Δηλαδή, οι Παπικοί έχουν ένα Θεό με τον οποίον ο άνθρωπος δεν μπορεί να έχει κοινωνία. Πραγματικά, αν ο Θεός είναι ουσία μόνο, τότε δεν μπορεί να έχουμε κοινωνία μαζί Του, γιατί δεν μπορούμε να μετέχουμε στην ουσία του Θεού. Δεν τον θέλουμε τον Θεό των Δυτικών. Δεν είναι καλός Θεός.
Αλλά ούτε και τα δικά τους τα παιδιά δεν τον θέλουν και δεν τον δέχονται αυτόν τον Θεό, γι᾽ αυτό και με πανώ στους δρόμους τα παιδιά των Δυτικών διαλαλούν και λέγουν: «ΠΕΘΑΝΕ Ο ΘΕΟΣ»!...Ποιός Θεός πέθανε; Ο Θεός των Δυτικών, όπως τους τον δίνουν οι Πάπες τους. Καλά τους το έλεγε ο δικός μας άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, που κήρυττε Θεό όχι μόνο με θεία ουσία, αλλά και με θείες ενέργειες. Έλεγε στους Δυτικούς: «Θεός ανενέργητος, άρα ΘΕΟΣ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΣ»! Η άλλη δε πλάνη των Παπικών περί του Φιλιόκβε, για το οποίο έχουμε μιλήσει, μπερδεύει ακόμη περισσότερο την έννοια του Θεού και την κάνει περισσότερο αποκρουστική. Τι Θεό τέλος πάντων έχουν αυτοί οι Παπικοί;!...
Καί όλο αυτό είναι γιατί, όπως είπαμε στα μαθήματά μας, οι άγιοι Πατέρες κάνουν διάκριση μεταξύ ουσίας και ενέργειας στον Θεό, ώστε: Αν και δεν μπορούμε να ᾽ρθούμε σε κοινωνία με την ουσία του Θεού, όμως ο Θεός με τις θείες Του ενέργειες μας αγκαλιάζει και μας λούζει και είναι πολύ κοντά μας. Είναι μέσα μας! Καί εμείς οι ορθόδοξοι μιλάμε για εν- Τριάδωση και εν-Χρίστωση. Μέσα μας έχουμε τον Θεό μας! Ο Θεός όμως των Φραγκο- λατίνων, των Ρωμαιοκαθολικών δηλαδή, όπως λέγονται, είναι φρικτός. Δεν μπορώ να προσευχηθώ σε έναν τέτοιο Θεό,όπως τον δέχονται οι Παπικοί.
Οι Παπικοί δεν δέχονται την διάκριση ουσίας και ενέργειας στον Θεό, όπως κάνουν οι άγιοι Πατέρες μας, αλλά δέχονται έναν Θεό ως ουσία μόνο. Δηλαδή, οι Παπικοί έχουν ένα Θεό με τον οποίον ο άνθρωπος δεν μπορεί να έχει κοινωνία. Πραγματικά, αν ο Θεός είναι ουσία μόνο, τότε δεν μπορεί να έχουμε κοινωνία μαζί Του, γιατί δεν μπορούμε να μετέχουμε στην ουσία του Θεού. Δεν τον θέλουμε τον Θεό των Δυτικών. Δεν είναι καλός Θεός.
Αλλά ούτε και τα δικά τους τα παιδιά δεν τον θέλουν και δεν τον δέχονται αυτόν τον Θεό, γι᾽ αυτό και με πανώ στους δρόμους τα παιδιά των Δυτικών διαλαλούν και λέγουν: «ΠΕΘΑΝΕ Ο ΘΕΟΣ»!...Ποιός Θεός πέθανε; Ο Θεός των Δυτικών, όπως τους τον δίνουν οι Πάπες τους. Καλά τους το έλεγε ο δικός μας άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, που κήρυττε Θεό όχι μόνο με θεία ουσία, αλλά και με θείες ενέργειες. Έλεγε στους Δυτικούς: «Θεός ανενέργητος, άρα ΘΕΟΣ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΣ»! Η άλλη δε πλάνη των Παπικών περί του Φιλιόκβε, για το οποίο έχουμε μιλήσει, μπερδεύει ακόμη περισσότερο την έννοια του Θεού και την κάνει περισσότερο αποκρουστική. Τι Θεό τέλος πάντων έχουν αυτοί οι Παπικοί;!...
4. Το Τριαδικό δόγμα, αδελφοί χριστιανοί, όπως και όλα τα δόγματα, μας δόθηκαν όχι για να γνωρίζουμε θεωρητικά ορισμένες αλήθειες, αλλά για να μας γίνονται οι αλήθειες αυτές ζωή. Καί η ενότητα των Προσώπων της Αγίας Τριάδος, το ομοούσιον δηλαδή του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, μας διδάσκει και μας επιβάλλει και την δική μας ενότητα ως χριστιανών. Γι᾽ αυτό και ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, όταν παρακαλούσε τον Πατέρα Του για την αγάπη των ιδικών Του και για την ενότητα μεταξύ τους, αναφέρθηκε στην ενότητα των προσώπων της Αγίας Τριάδος (βλ. Ιωάν. 17,11). Γι᾽ αυτό και στην Θεία Λειτουργία, για να ομολογήσουν οι χριστιανοί την πίστη τους στον Θεό, τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, ο ιερέας τους λέει πρώτα το «Αγαπήσωμεν αλλήλους». Γι᾽ αυτό πάλι και αββάδες, Ρώσοι συνήθως, αφιερώνουν κάποιο Μοναστήρι που κτίζουν στην Αγία Τριάδα, για να είναι αγαπημένοι και ενωμένοι οι Μοναχοί που θα ασκούνται σ᾽αυτό.
Με πολλές ευχές,
† Ο Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας
Με πολλές ευχές,
† Ο Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας
Πηγή : agioritikovima.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου