Τρίτη 23 Απριλίου 2013

ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ-Μακαριστού Επισκόπου Φλωρίνης κκ Αυγουστίνου Καντιώτου




ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ

Αγαπητά μου παιδιά, με τη βοήθεια του Θεού μπήκαμε στη Σαρακοστή. Στη γλώσσα της Εκκλησίας μας ονομάζεται αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή.Ή αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή μαζί με τη Μεγάλη Εβδομάδα πού ακολουθεί είναι μια περίοδος του χρόνου, πού διαρκεί 50 περίπου ημέρες. Ή περίοδος αυτή αρχίζει την Καθαρά Δευτέρα και τελειώνει το Μέγα Σάββατο. Αρχίζει με το «Κύριε των δυνάμεων» και τελειώνει με το «Ανάστα, ο Θεός, κρίνον την γήν». Σε όλο αυτό το διάστη­μα οι χριστιανοί πού πιστεύουν και αγαπούν το Χριστό και θυμούνται όσα έπαθε ο Χριστός για τον κόσμο, νηστεύουν από πολλά φαγητά. Από κρέας, από γάλα, από τυρί, από αβγά, από ψάρια κι από άλλα φαγητά. Μόνο στις 25 Μαρτίου, πού είναι ή εορ­τή του Ευαγγελισμού, επιτρέπεται στους χριστιανούς να καταλύουν ψάρι. Όλες τις άλλες μέρες όσοι είναι υγιείς νηστεύουν, εξομολο­γούνται και προετοιμάζονται πνευματικώς για να κοινωνούν τα­κτικά τα άχραντα μυστήρια.Νηστεύουν οι μεγάλοι. 'Αλλά, θα ρωτήσετε, πρέπει να νηστεύ­ουμε κ εμείς, τα παιδιά και οι νέοι, πού βρισκόμαστε πάνω στην ανάπτυξη και έχουμε ανάγκη από τροφή τονωτική;
 

Στο ερώτημα αυτό, αν δηλαδή τα παιδιά πρέπει να νηστεύουν, θ' απαντήσω με τούτη την επιστολή. Και θέλω να προσέξετε τί θα σας πω. Γιατί ό,τι θα σας πω δεν είναι διδασκαλία δική μου, αλλά διδασκαλία της αγίας μας Εκκλησίας, πού ό,τι ορίζει το ορίζει με αγάπη και στοργή. Ή Εκκλησία δεν θέλει το κακό του ανθρώπου  αλλά πάντα το καλό. Και ή νηστεία πού έχει ορίσει ή Εκκλησία μας δεν κάνει κακό, αλλά κάνει καλό. Για να σας πείσω δεν θα σας παρουσιάσω αποδείξεις και επιχειρήματα από γιατρούς και άλλους επιστήμονες, πού εγκωμιάζουν τη νηστεία σαν ωφέλιμο θεσμό για την υγεία του άνθρωπου. Έδώ θα αρκεσθούμε ν’ ανοίξουμε την αγία Γραφή, το αθάνατο αυτό βιβλίο, και από 'κει μέσα θα σας διηγηθώ ένα ιστορικό παράδειγμα. Ελάτε λοιπόν, παιδιά, με τη φαντασία να ταξιδέψουμε στα παλιά τα χρόνια. Σταματάμε στα 600 χρόνια πριν να έλθει ο Χριστός στον κόσμο. Στην εποχή εκείνη υπήρχε ένα ισχυρό κράτος, μια μεγάλη αυτοκρατορία, πού κυριαρχούσε στην Ανατολή, Ονομαζόταν «βασιλεία Βαβυλώνος». Πρωτεύουσα ήταν ή Βαβυλώνα. Βασιλιάς ήταν ο Ναβουχοδονόσορ. Αυτός έκανε πόλεμο εναντίον του Ισραηλιτικού κράτους πολιόρκησε την πρωτεύουσα, τα Ιεροσόλυμα, νίκησε τους Ισραηλίτες, και πήρε απ' το ναό του Σολομώντος τα χρυσά σκεύη. Μαζί με τούς θησαυρούς πήρε και αιχμαλώτους. Πολύς κόσμος, άντρες γυναίκες και παιδιά, μεταφέρθηκαν στην πρωτεύουσα του. Μια μέρα ο Ναβουχοδονόσορ λέει στον αρχηγό της βασιλικής αυλής-

-Από τα Ισραηλιτικά παιδιά, πού αιχμα­λωτίσαμε και πήραμε εδώ στη Βαβυλώνα, θέλω να διάλεξης μερικά παιδιά, πού να κατάγονται από εκλεκτές οικογένειες, να διακρίνονται για την ομορφιά και τη δύναμη του σώματος μα και για την αγάπη τους στα γράμ­ματα. Αυτά τα παιδιά πού θα διάλεξης θα τα πάρω στα ανάκτορα, θα τρώνε και θα πίνουν από το δικό μου τραπέζι, και θα τα σπουδάσω για να γίνουν μια μέρα ανώτεροι υπάλ­ληλοι του κράτους μου. Γι’ αυτό πρόσεξε, πα­ρακαλώ, στην εκλογή...
 

Ό αρχηγός συμμορφώθηκε με τη διαταγή του βασιλιά, και υστέρα από επιλογή διάλεξε τέσσερα παιδιά. Τα ονόματα των παιδιών ήταν Δανιήλ, Άνανίας, Άζαρίας και Μισαήλ. Αυτά τα τέσσερα παιδιά οδηγήθηκαν εμπρός στο βασιλιά, κι δ βασιλιάς ενέκρινε να μένουν στο παλάτι και να ζουν και να εκπαιδεύονται όπως αυτός είχε ορίσει.

Τα τέσσερα παιδιά μέσα στο παλάτι. Όταν ήρθε το μεσημέρι, οι υπηρέτες έστρωσαν το τραπέζι και κάλεσαν τα παιδιά να φάνε. Το τραπέζι ήταν γεμάτο από εκλεκτά φαγητά. 'Αλλά τα τέσ­σερα παιδιά δεν τα άγγιξαν. Θυμήθηκαν την θρησκεία τους που είχε τις νηστείες της και δεν επέτρεπε να τρώνε ορισμένα φαγητά. Και δεν ήθελαν να παραβούν την εντολή της θρησκείας τους. Γι’ αυτό πα­ρακάλεσαν τον αρχηγό της βα­σιλικής αυλής να μην επιμένει να φάνε από τα φαγητά αυτά, αλλά να τα αφήσει να τρώνε χόρτα και όσπρια, πού συνήθι­ζαν να τρώνε στην πατρίδα τους.

-Δεν μπορώ, απάντησε ό αρχηγός. Έχω λάβει αυστηρή εντολή από το βασιλιά και δεν μπορώ να την παραβώ. Αν αλλάξω την εκλεκτή τροφή σας με την ευτελή τροφή πού θέλετε, υπάρχει κίν­δυνος ν’ αδυνατίσετε, ν' αρρωστήσετε, και τότε τί θα πω εγώ στο βασιλιά;...

Τα τέσσερα όμως παιδιά επέμεναν. Και για να καθησυχάσουν τον υπεύθυνο, τον διαβε­βαίωσαν ότι τρώγοντας χόρτα και όσπρια όχι μόνο δεν θ' αδυνατίσουν, αλλά έχοντας την ευλογία του Θεού θα 'νε στην υγεία πολύ κα­λύτερα από τα άλλα παιδιά, πού θα τρώνε κά­θε μέρα τα εκλεκτά βασιλικά φαγητά. Ό υπεύ­θυνος για τη διατροφή των τεσσάρων παιδιών μπροστά στην επιμονή πού έδειξαν υποχώρη­σε, και κάθε μέρα τούς παρέθετε τη νηστήσιμη τροφή πού ήθελαν.

Αδυνάτισαν τα παιδιά; Όχι μόνο δεν αδυνάτισαν, αλλά ήταν και πολύ καλύτερα από τα αλλά παιδιά πού έτρωγαν κρέας και έπιναν διαλεχτό κρασί. Τα πρόσωπα τους έλαμπαν από υγεία. Και το μυαλό τους ήταν πιο καθαρό και με με­γάλη ευκολία ρουφούσε τη γνώσι. Τα παιδιά αυτά, πού κρατούσαν τη νηστεία και έτρωγαν όσπρια και έπιναν νερό, ήξεραν δέκα φορές περισσότερα απ’ όσα ήξεραν τα άλλα παιδιά, τα παιδιά της καλοφαγίας. Αγαπητά μου παιδιά! Ή ιστορία των τεσσάρων παι­διών της Βαβυλώνος, πού μπορείτε να τη βρείτε αν ανοίξετε την Παλαιά Διαθήκη και διαβάσετε το 1ο κε­φάλαιο του βιβλίου του προφήτου Δανιήλ, αυτή ή όμορφη ιστορία μας διδάσκει, πόσο ωφέλιμη είναι ή νηστεία, και γι' αυτά ακόμα τα παιδιά.
 

Στην παλαιότερη εποχή τα παιδιά της πατρίδος μας ζούσαν πολύ στενάχωρα. Ή τροφή τους ήταν πολύ φτωχή. Κρέας σπάνια έτρωγαν. Το ψωμί τους ήταν από κριθάρι ή από καλαμπόκι. Το φαγητό τους κρεμμύδι κ ελιές, χόρτα και όσπρια...

Δεν θέλουμε σήμερα, πού υπάρχει αφθονία, τα παι­διά να υποσιτίζονται. Ας τρέφονται καλύτερα. Ας πί­νουν το γάλα τους. Ας τρώνε το αβγό, το τυρί και το κρέας τις μέρες πού επιτρέπει ή Εκκλησία. Δεν λέμε όχι. Άλλ' ας προσέξουμε, μήπως από το ένα άκρο πέ­σουμε στο άλλο. Γιατί δυστυχώς υπάρχουν παιδιά κα­κομαθημένα, παιδιά πού θέλουν κάθε μέρα να τρώνε κρέας και εκλεκτά φαγητά. Τα παιδιά όμως πού τρέ­φονται έτσι, αντί να γίνουν γερά παιδιά, γίνονται παι­διά μαλθακά, δηλαδή αδύνατα και ασθενικά, πού εύκο­λα προσβάλλονται από διάφορες αρρώστιες και είναι ανίκανα ν' αντιμετωπίσουν αργότερα τις στερήσεις και τις δυσκολίες της ζωής.
 

Εσείς, αγαπητά μου παιδιά, μη μιμηθείτε τα παιδιά αυτά τα κακομαθημένα. Μιμηθείτε τα τέσσερα παιδιά της Βαβυλώνας, το Δανιήλ, τον Άνανία, τον Άζαρία και το Μισαήλ. Τώρα πού μπήκαμε στη Μεγάλη Σαρακοστή νηστέψτε κ εσείς. Και να είστε βέβαιοι, ότι έτσι, συνηθίζοντας από τη μικρή σας ηλικία να είστε εγκρατείς στο φαγητό και στο πιοτό, θα έχετε και κορ­μί γερό και μυαλό καθαρό. Ή νηστεία, όπως λέει ο Μέγας Βασίλειος, είναι «οίκων αύξησις, ύγείας μήτηρ, νεότητος παιδαγωγός»· δηλαδή, πληθαίνει τα σπίτια, γεννά την υγεία, παιδαγωγεί τους νέους.

Με την ελπίδα, ότι όλα τα παιδιά, μαθητές και μα­θήτριες των κατηχητικών σχολείων, θα υπακούσετε στη φωνή της Εκκλησίας, εύχομαι να περάσετε τη Μεγάλη Σαρακοστή μαζί με τους γονείς και τούς δασκάλους σας με υγεία και ν’ αξιωθείτε να γιορτάσετε με χαρά την ανάσταση του Χριστού.

Με πολλή αγάπη

ό πνευματικός σας πατέρας 

(επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης)

ΠΗΓΗ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου