Τετάρτη 29 Μαΐου 2013

"ΚΑΙ ΔΟΣ ΗΜΙΝ ΣΗΜΕΡΟΝ ΤΟΝ ΑΡΤΟΝ ΗΜΩΝ ΤΟΝ ΕΠΙΟΥΣΙΟΝ"-ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ (ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ)


«Κα δς μν σήμερον τν ρτον μν τν πιούσιον»
(μι διαφορετικ ρμηνεία στ σήμερα)
 «ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ, ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΩΣ; »
(Πρεσβ. θανασίου Μην)                                                                                                                                      



Τριαδικς Θες κα Σωτήρας ησος Χριστς εναι κα τ ντικείμενο τς λπίδος μας κα Δημιουργός της.
λπίς, μ στηριζομένη π το Σωτρος Μεσσίου ησο Χριστο, εναι πλάνη κα πάτη.                                                           


γιος γέροντας Παΐσιος γιορείτης, μ τ χάρη το Θεο, εχε προειδοποιήσει: «λα σα λέγονται κα γίνονται στς μέρες μας διέπονται κα διαποτίζονται π τ πνεμα τς πλάνης κα τς πάτης». λλ κα στν Καιν Διαθήκη παροτρύνει π. Παλος στν πρς βραίους πιστολή, κεφ. γ΄, 13: «λλ παρακαλετε αυτος καθ᾿ κάστην μέραν χρις ο τ σήμερον καλεται, να μ σκληρυνθ ξ μν τις πάτ τς μαρτίας». κτς τούτου κα στ μυστήριο το Βαπτίσματος, το εσαγωγικο παραιτήτου μυστηρίου γι τ σωτηρία μας, κατ τν εχ πο σφραγίζει ερες τ νερό, λέει: «πιφάνηθι Κύριε τούτ· κα δς μεταποιηθναι τν ν ατ βαπτιζόμενον, ες τ ποθέσθαι μν τν παλαιν νθρωπον, τν φθειρόμενον κατ τς πιθυμίας τς πάτης, νδύσασθαι δ τν νέον, τον νακαινούμενον κατ᾿ εκόνα το κτίσαντος ατόν, να γενόμενος σύμφυτος τ μοιώματι το θανάτου σου δι το Βαπτίσματος, κοινωνς και τς ναστάσεώς σου γένηται...».



Σύμφωνα, λοιπόν, μ λους τος παραπάνω λόγους, χαρ κα γάπη, ερήνη κα νάπαυση, δν μπορε ν πάρχει ε μ μόνον δι τς πρς λλήλους ν Χριστ μοφροσύνης κα ρθοδόξου βιοτς. Τελεία κα παλα!


ν τούτοις, σήμερα βλέπουμε τν πανταχο ποστασία π τν Χριστό, πο δηγε τος νθρώπους τς Νέας ποχς ες  παράλυσιν κα ψυχοσωματικν διαστροφήν, στε π πρόσωπα ν παραμορφώνονται σ τομα, κινούμενα χωρς Χριστό, χωρς λπίδα. Εχομαι ν πάρξει, παντο κα ν πσι, ελικρινς μετάνοια. Σ ντίθετη περίπτωση, τ πράγματα, κόσμος, θ δηγονται π τ κακ στ χειρότερο, στ χείριστο κα τελικά, στν πώλεια.
 Παρακαλ, ς γνωρίζουμε κα τοτο. Πλησιάζει ρα πο τ ποίμνιο το Χριστο θ μισεται κα θ διώκεται π λους σους ερίσκονται κτς ρθοδόξου κκλησίας. Κύριος ησος εναι σαφής:


« Ε κόσμος μς μισε, γινώσκετε τι μ πρτον μν μεμίσηκεν. ε κ το κόσμου τε, κόσμος ν τ διον φίλει∙ τι δ κ το κόσμου οκ στέ, λλ’ γ ξελεξάμην μς κ το κόσμου, δι τοτο μισε μς κόσμος. μνημονεύετε το λόγου ο γ επον μν∙ οκ στι δολος μείζων το κυρίου ατο. ε μ δίωξαν, κα μς διώξουσιν, ε τν λόγον μου τήρησαν, κα τν μέτερον τηρήσουσιν. λλ τατα πάντα ποιήσουσιν μν δι τ νομά μου, τι οκ οδασι τν πέμψαντά με.» (ω., κεφ.ιε΄, στ.18-21).
ξ ατο τούτου το λόγου, Κύριος, λίγο πρν τν φρικτν Σταύρωσιν κα τν ες δου κάθοδον, τν λαμπροφόρον νάστασιν, τν νδοξον νάληψιν κα τν φοβερ κα γία Πεντηκοστή, προσευχήθηκε κτενς πρς τν Οράνιο Πατέρα, χι μόνον δι τος γίους ποστόλους, λλ κα δι λους σους θ πίστευαν δι’ατν ες τν ησον Χριστν ως τς συντελείας τν αώνων[1]. Δηλαδ γι κείνους πο μ πομον ργάζονται κα τηρον τς ντολές Του κατ πάντα.

            ς προσέξουμε μως!!! Ατς τελευταος λόγος, δηλαδ τ ν ργαζόμαστε μ πομον ες τέλος[2] κα ν τηρομε τς ντολς το Κυρίου μν ησο Χριστο κα  τ ν πιστεύουμε, ν μολογομε κα ν διαλαλομε τι Χριστς ησος εναι μόνος ληθινς κα μοναδικς Σωτήρας το κόσμου, μετ’ο πολλς μέρας, θ διώκεται στν πατρίδα μας ς ρατσιστικ γκλημα. Λς κα δν εναι ατ δια δίωξη κατ᾿ ξοχν πράξη το ρατσισμο! το παραλόγου!

            γαπητά μου παιδιά, τ σημεα τν καιρν εναι μφαν.
 λοι σχεδν ο νόμοι πο ψηφίζονται στν πατρίδα μας πως κα σ λα τ μήκη κα τ πλάτη το κόσμου, σ ναν κα μόνο σκοπ ποβλέπουν. Ν πομακρύνουν τος νθρώπους π τν Ζωηφόρο Λόγο το Χριστο κα ν τος δηγήσουν στν δυσώδη κα βορβορώδη περχόμενο ντίχριστο. Γι τ σκοπ ατ χρησιμοποιονται λα τ μέσα (τηλεόραση, ραδιόφωνο, ντερνετ, ντυπος τύπος, φίσσες, παιχνίδια), μ πρτο κα καλύτερο τν χωρς Θε «πιστήμη» - χωρς ατ ν σημαίνει τι δν πάρχουν κατ καιρος φωτεινς ξαιρέσεις. ποιαδήποτε νεοεποχήτικη διδασκαλία, συζήτηση νημέρωση προβάλλεται πανταχο, δεικνύει κα κατευθύνει εθέως πρς τν ωσφόρο κα τσι τοιμάζεται δικτατορικ δρόμος το «νός», δηλαδ το  ντ το Χριστο κα Θεο, ντιχρίστου!


Βλέπουμε δη μ πόση λυσσώδη μανία πολεμον τν ργία τς Κυριακς, τν μέρα τς ναστάσεως το Κυρίου.
εδωλολατρεία κα σατανισμς διδάσκονται καθαρ κα ξεδιάντροπα, κόμα κα σ τρυφερς λικίες, σν μοναδικ κα ναγκαία τροφ τν νθρώπων γι πόκτηση δύναμης κα κυριαρχίας. λλ᾿ ες μάτην! φθασαν, μάλιστα, ο ρχοντες το σκότους σ τέτοιο ζοφερ χάος κα -νοησία, στε  ν μν μπορον ν διακρίνουν τν Δημιουργό τους κα ν ποστηρίζουν τι κατάγονται π τος πιθήκους. τς βλασφημίας τ ψωμα!!! Κα δν τ κρατον τουλάχιστον γι τν αυτό τους τ σα πιστεύουν, λλ παρασύρουν μαζί τους στ θάνατο, κβιαστικ δελεαστικ μύριους χίλιους κακομοίρηδες. Ξεχνον σαφς διαφορον γι τ ποκ. ιγ΄, 10: «ε τις ες αχμαλωσίαν πάγει, ες αχμαλωσίαν πάγει· ε τις ν μαχαίρ ποκτέννει, δε ατν ν μαχαίρ ποκτανθναι. δέ στιν πομον κα πίστις τν γίων».(ν κανες παρασύρει λλους σ αχμαλωσία, θ αχμαλωτισθε κα ατός. ν κανες φονεύσει μ μαχαίρι πρέπει κα ατς σύμφωνα μ τ θεία δικαιοσύνη ν φονευθε μ μαχαίρι. δ θ φανε πομον κα πίστη τν Χριστιανν).


Βιασμο, βίαιοι θάνατοι, ληστεες, σέλγειες, κμετάλλευση ψυχν κα σωμάτων νήκουν στν μερησία διάταξη λων τν κοινωνικν τάξεων. ποτέλεσμα τούτων, εναι ν πάρχει παντο νασφάλεια, δάκρυα, πελπισία κα πολς πόνος.

            ς προσέξουμε κόμη κα τοτο. τι κα δημιουργία το Θεο, το Σωτρος ησο Χριστο, ξανίσταται κα διαμαρτύρεται. Πρωτοφαν σημεα κα τέρατα συμβαίνουν συχν-πυκν σ λα τ μήκη κα πλάτη το πλανήτη μας, ποδεικνύοντας κα διατρανώνοντας τσι, μ ατος τος φοβερος «γογγυσμούς», τ περχόμενα δειν στν ταλαίπωρο κόσμο μας.
λα ατ εναι ρχς δίνων[3]. Ο δίνες πονται.



ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ


Μακάριοι εναι λοι σοι πορεύονται ατν τν κρίσιμη ρα μ πραγματικ μετάνοια, συνεχ δάκρυα κα διάλειπτη προσευχή, γαντζωμένοι κυριολεκτικ στ Σμα το Χριστο, δηλαδ στν ρθόδοξη κκλησία.

            Μακάριοι, σοι βαπτισμένοι κα μυρωμένοι ρθοδόξως μπιστεύονται πόλυτα τος λόγους το Κυρίου μν ησο Χριστο κα κοινωνον κατακρίτως τ Πανάχραντο Σμα Του κα τ Τίμιο Αμα Του, πο εναι τ φάρμακο τς θανασίας κα τς αωνίου ζως, Παράδεισος.

            ς μάθουμε τέλος, τι λάνθαστο κριτήριο ρθοδόξου λπίδος, ατς τς δύσκολες ρες,  εναι καρδιακ ερήνη, χαρ κα νάπαυση, πως κα ν γί Πνεύματι βεβαιότητα πς ατ πο συμβαίνουν, φανερώνουν το λόγου τ ληθές, τι δηλαδ πλησιάζει πολύτρωσις μν ( Λουκ., κεφ.κα΄, στ.28.: «ρχομένων δ τούτων γίνεσθαι νακύψατε κα πάρατε τς κεφαλς μν, διότι γγίζει πολύτρωσις μν.» λλ κα ποκ. ιγ΄, 6-8: «κα νοιξε τ στόμα ατο θηρίον) ες βλασφημίαν πρς τν θεόν, βλασφημσαι τ νομα ατο κα τν σκηνν ατο, ...κα προσκυνήσουσιν ατν πάντες ο κατοικοντες π τς γς...»).

Γένοιτο Κύριε ησο. Σ Σένα νήκει Δόξα, Δύναμις κα τ Κράτος ες τος αώνας. μήν.

-----------------------------------------------------------------------------------------------
[1] «Ο περ τούτων δ ρωτ μόνον, λλ κα περ τν πιστευόντων δι το λόγου ατν ες μέ, να πάντες ν σι, καθς σύ, πάτερ, ν μο κγ ν σοί, να κα ατο ν μν ν σιν, να κόσμος πιστεύσ τι σύ με πέστειλας.» (Κατ ωάν., κεφ.ιζ΄, 20-21)

[2] «... δ πομείνας ες τέλος, οτος σωθήσεται.» (Κατ Ματθ., κεφ.κδ΄, στ.13)

[3] Ματθ., κεφ.κδ΄, στ.7-8 : « ...γερθήσεται γρ θνος π θνος κα βασιλεία π βασιλείαν, κα σονται λιμο κα λοιμο κα σεισμο κατ τόπους∙ πάντα δ τατα ρχ δίνων»


Ευχαριστούμε την φίλη μας Κ.Π που μας το έστειλε.

1 σχόλιο:


  1. Επιούσιος άρτος = ο άρτος επί της ουσίας = πνευματική κατάρτιση....!
    Τον Ιησου Χριστό τον είχε προφυτέψει η Συβιλα η Ερυθραία…..
    "Εκ, πέντε πυρών πεντακης χιλιους άνδρας θα χωρτάσει μας είχε πει,
    Εδω, πρέπει να κατανοήσουμε την έννοια του άρτου,
    Στην εποχή του Ιησού Πυρός = σιταρένιο ψωμί
    Πέντε = ΠΑΝΤΑ
    Άρτος από το ΑΡΤΑΩ-αρτώ
    Eάν προσθέσουμε την πρόθεση “Προς” μπροστα στη λέξη άρτώ εχωμαι ΠΡΟΣΑΡΤΩ….!
    Εάν προθέσωμε το "H" μπρωστά από το όνομα ΠΥΡΩΝ το νόημα αλλάζει και εχωμαι το όνομα Ηπείρων
    Το πέντε εδώ εννοεί τους Πάντες, (Πέντε = τα πάντα (Ησιόδου Κοσμογονία) και οι πέντε πυροι, τους πέντε Ηπείρους της γης
    Συμπέρασμα:
    Eκ πέντε ΠΥΡΩΝ "Ηπείρων" της γης, ο Ιησούς θα προσαρτήσει το ένα πεμτο από κάθε χίλιους ανθρώπους =1,000 : 5 = 200 και 6,000,000,000 : 5 = 1,200,000,000
    Η προφητεία έχει γίνει γεγονός από την δεκαετία του 80 τότες, οι κατικοί της γης ήταν 6 δης, και οι χριστιανοί εξ’ αυτών 1.2 δης…ακρειβως το ένα πεμτο των κατοίκων της γης……. Χριστιανοί….!

    ΑπάντησηΔιαγραφή