Σάββατο 8 Ιουνίου 2013

ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΑΥΠΑΚΤΙΑΣ ΚΚ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ (ΠΟΙΗΜΑ ΠΟΙΗΜΑ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΓΟΡΤΥΝΟΣ κκ ΙΕΡΕΜΙΟΥ)





ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ
ΚΥΡΟΥ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΑΥΠΑΚΤΙΑΣ
ΚΑΙ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ



Σήμερα είναι Κυριακή,
χτυπήσαν οι καμπάνες,
στον Αι Δημήτρη έφτασαν
μικρά παιδιά και μάνες..



Στου Δέσποτα το κάλεσμα
ήρθαν μικροί – μεγάλοι
σε Πρόσωπο ξεχωριστό
τιμή θα δώσουν πάλι..




Του Ιεροθέου η καρδιά,
που ‘χει θεολογία,
σκέφτεται ποιοί υπηρέτησαν
τον τόπο με θυσία..



και ζωντανεύει τα παλιά,
τη λησμονιά μας παίρνει,
πρόσωπα που ΄ταν σεβαστά,
στον νου μας πάλι φέρνει..




Με κάλεσε και ΄μένανε,
την σήμερον ημέρα
του γενεθλίου τόπου μου
να νιώσω τον αέρα..



Ευχαριστώ για την τιμή,
την θεωρώ μεγάλη,
μα εγώ δεν έχω τίποτε
να πω όπως οι άλλοι..



Νιώθω μόνο συγκίνηση,
και το μυαλό θα αφήσω
μνήμες παλιές να θυμηθεί
και εκείνες θα ψελλίσω..

  


Σε εκείνο το αφιέρωμα
στον άγιο Δεσπότη,
τον Χριστοφόρο τον γλυκύ,
η μνήμη φέρνει πρώτη..,



εικόνες απ΄το παρελθόν,
που αγγίζουν την ψυχή μου
και μου θυμίζουν όμορφες
στιγμές απ’ την ζωή μου..




Στην Ναύπακτο τη λατρευτή,
που ΄χω μες στην καρδιά μου,
των αναμνήσεων χορός
στήνεται εδώ μπροστά μου..



Στα χρόνια μου τα παιδικά,
τα’ αθώα χρόνια της νιότης,
μες στην καρδιά μου γράφτηκε
του τόπου μου ο Δεσπότης..



Ήρθε σαν άγγελος γλυκύς,
θρόνιασε στην καρδιά μου
ετούτος ο Επίσκοπος
ήτανε θαύμασμά μου..



Χαιρόμουν σαν τον άκουγα,
είχε φωνή αηδονιού,
και μιαν ψυχή γλυκύτατη
σαν του μικρού παιδιού..



Θυμάμαι αυτόν να λειτουργεί
στον παλαιό Αι – Δημήτρη,
που ΄ταν για μένα κάποτε
το δεύτερο μου σπίτι..




Αρχοντικός και ευλαβής
ήταν στην λειτουργία.
Μπροστά στην Άγια Τράπεζα
τελούσε την Θυσία..,



και μείς - που είμαστε παιδιά
τότε στο Ιερό-
νιώθαμε πώς ατένιζε
μπροστά του τον Χριστό..   


Πολύ τον ευλαβούμασταν.
Λέγαμε: «Ο Δεσπότης !»
και ο λόγος μέλι έσταζε
στα χείλη αυτά της νιότης..



Ταπείνωση και ευγένεια
πλούτιζαν την καρδιά του.
Χάρη Αρχιερατική
σκόρπαε στο πέρασμά του..



Το Ποίμνιο προστάτεψε
στα δύσκολα τα χρόνια,
μα εκείνο που επέτυχε,
και το θυμάμαι ακόμα..,



είναι πώς το κατάφερε
όλους να μας μαγέψει.
Αλήθεια, εδώ στην Ναύπακτο
το είχαμε πιστέψει..,



πως είχαμε έναν Άγιο,
Δεσπότη στο πλευρό μας,
που λειτουργούσε και άγιαζε
τον τόπο τον δικό μας..




Ο Χριστοφόρος έγινε
στα μάτια τα δικά μας
ο τέλειος τύπος Χρισιού,
γλυκειά παρηγοριά μας..



Ανθρώπινος κι ευαίσθητος,
με μια καρδιά παιδιού,
μιλούσε και εσκόρπαγε
την Χάρη του παντού..



Πώς να ξεχάσω τη χαρά
που΄χα μικρό παιδάκι
στο Ιερό σαν μ΄έβλεπε
και με καλούσε : «Τάκη»!



Την Πατερίτσα κράταγα,
που΄χε αυτός στο χέρι,
και που να φανταζόμουνα
- ένας Θεός το ξέρει -..,



Τρισάγιο πως θα έκανα
στο Αγρίνιο μια μέρα
πενήντα χρόνια ύστερα
στον λατρευτό Πατέρα..,




Αρχιερέας ποια και εγώ,
να παίρνω την Ευχή Του!
Αχ! Και τι δεν θα ‘δινα
να ‘χα απ’ την στολή του..,



ένα κομμάτι ύφασμα,
έστω ένα πετραχήλι,
και μια κασέτα με φωνή
απ’ τα δικά του χείλη!



Δεν θα ξεχάσω όσο ζώ
την θλίψη, την οδύνη,
που ένοιωσα σαν πέθανε.
Αξέχαστη θα μείνει..,



εκείνη η μέρα η θλιβερή
μπροστά στο Λείψανό του,
όταν με κλάμα γοερό
θρηνούσα τον χαμό του..!




Ήτανε το ‘ 58,
πάνε πενήντα χρόνια
μα τόσο πολύ πόνεσα,
που το θυμάμαι ακόμα..



Στ’ Αγρίνιο συνοδέψαμε
τον άγιο Ναυπακτίας,
‘κει τον ενταφιάσαμε
στην γή της Αιτωλίας..



Στην ζήση μου εγνώρισα
ανθρώπους εκλεκτούς,
μου ‘ φερε μπρός μου ο Χριστός
καλούς πνευματικούς..




Μα μέσα μου τούτοι οι τρείς
έχουνε στήσει θρόνο
και κλαίω όταν θυμηθώ
και τα’ όνομά τους μόνο:



Η καθαρίστρια η Μάνα μου,
η Φούντα η Γιαννούλα,
που χήρα με μεγάλωσε
κι ήταν κι αυτή ορφανούλα..,



ο Βέλλας ο Καθηγητής
του Πανεπιστημίου,
που την αγάπη στην Γραφή
θα του χρωστώ δια βίου..,



και ο Χριστοφόρος ο άγιος,
Δεσπότης Ναυπακτίας,
που μου ‘ γινε Διδάσκαλος
της Θείας Λειτουργίας..



Αιώνια να είναι η μνήμη του,
ας εύχεται για μένα,
και της Πατρίδος μου εδώ
του εκλεκτού Ποιμένα..,



Ιεροθέου του σοφού,
να ‘ ναι πολλά τα έτη
και Χριστοφόρου η Ευχή
την Ναύπακτο να σκέπει..



Ο Μητροπολίτης
Γόρτυνος & Μεγαλουπόλεως
Ιερεμίας

Ναύπατος 14 Δεκεμβρίου 2008


    Από το βιβλίο 
"Η θεια λειτουργια / Σύντομα Κηρύγματα"
σελίδες 30 έως 36   

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου