Δευτέρα 17 Ιουνίου 2013

Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ (1) - ΣΥΝΤΟΜΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΥΠΟ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΙΕΡΕΜΙΟΥ ΦΟΥΝΤΑ







1. ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ (α)
+από το βιβλίο του Επισκόπου 
Γόρτυνος & Μεγαλουπόλεως
κ.κ. Ιερεμίου Φούντα+


Από το σημερινό μου κήρυγμα, αγαπητοί μου αδερφοί, θα αρχίσω να σας μιλώ για την Θεία Λειτουργία. Αν σας ρωτήσει κανείς ποιο είναι το καλύτερο και ωραιότερο πράγμα που γίνεται στην γη, να του απαντήσετε:  Είναι η Θεία Λειτουργία. όχι όμως μόνο κάτω στη γη. αλλά κατά ανερμήνευτο μυστικό τρόπο, παράλληλα με εμάς, και πάνω στον Ουρανό τελούν οι Άγγελοι την Θεία Λειτουργία.
Το ανώτερο λοιπόν στην γη και τον ουρανό είναι η Θεία Λειτουργία.

Η Θεία Λειτουργία, αγαπητοί μου, δεν είναι έργο ημών των Ιερέων μόνο. Γιατί έτσι λέγουν πολλοί, ότι η Θεία Λειτουργία είναι «δουλειά» των παπάδων. Όχι! Λέγεται «Λειτουργία», γιατί είναι έργο του «λείτους». Αυτές οι δύο λέξεις «έργον» και «λείτος», κάνουν την λέξη «Λειτουργία».
«Λέιτος» λέγεται ο λαός. Άρα η Λειτουργία είναι έργο του λαού. Αυτό είναι το μεγάλο έργο, αγαπητοί μου, αυτή η μεγάλη προσφορά, που κάνει η Εκκλησία για τον λαό της: Κάνει γι αυτόν την Θεία Λειτουργία, που είναι το πάν, που δεν μπορεί να την κάνουν οι σοφοί και άρχοντες του κόσμου.
Και αφού λοιπόν η Θεία Λειτουργία γίνεται για τον λαό, ελάτε να σας πώ τώρα την πρώτη αλήθεια: Μόνος του ο παπάς χωρίς να έχει και λαό στην Εκκλησία, έστω και μια γιαγιά, δεν μπορεί να τελέσει την Θεία Λειτουργία.
Στην Θεία Λειτουργία, αγαπητοί μου, βρίσκουμε τον Θεό και παίρνουμε την Χάρη Του.

Αν σας ρωτήσει κανείς, εσάς που έρχεστε στην Εκκλησία, τι είδατε και τι πήρατε εκεί μέσα που είσαστε κλεισμένοι, να τους πείτε: Είδαμε το Φως το αληθινό, λάβαμε Πνεύμα επουράνιο!
Να λειτουργιέστε αδερφοί μου χριστιανοί, για να παίρνετε την Χάρη του Θεού, αυτό το ως το αληθινό. Παλαιότερα, όταν ήθελαν να πουν για κάποιον ότι είναι κακός άνθρωπος, τον έλεγαν «αλειτούργητο».
όταν η εγγόνα αγαπούσε κάποιον που δεν πήγαινε στην Εκκλησία, η γιαγιά έλεγε: «Τον αλειτούργητο θα πάρεις παιδάκι μου; Τι προκοπή θα κάνεις με τον αλειτούργητο;»

Για να μην σας κουράσω άλλο στο πρώτο αυτό εισαγωγικό κήρυγμα για την Θεία Λειτουργία, θέλω να τελειώσω με μια όμορφη ιστορία, που την γράφουν τα συναξάρια μας. Συνέβηκε την περίοδο της τουρκοκρατίας:       




Στο χειμερινό παλάτι του πασά, ήταν υπηρέτες δύο παλικάρια. Ο ένας ήταν Τούρκος και ο άλλος Χριστιανός.

Αλλά η γυναίκα του πασά –«τα έφτιαξε» με τον Τούρκο. Είχε όμως εμπόδιο τον χριστιανό, που ήταν και αυτός μέσα στο παλάτι, και δεν μπορούσε λοιπόν η κυρά να κάνει ότι ήθελε με τον Τούρκο. Γι αυτό, πήρε απόφαση να σκοτώσει τον Χριστιανό. Και να τι έκανε: Τον καιρό εκείνο ο πασάς ήταν στο θερινό του παλάτι. Πήγε λοιπόν και τον βρήκε και συκοφάντησε τον Χριστιανό υπηρέτη.: «Άνδρα μου πασά», του είπε, «όλα καλά στο παλάτι. Για τον Τούρκο υπηρέτη μας, δεν λέω. Πολύ καλός και υπάκουος. Αλλά τον άλλον, τον Χριστιανό υπηρέτη που έχουμε, πρέπει να τον διώξεις, πρέπει να τον σκοτώσεις, γιατί σχεδιάζει να σου κάνει κακό. όλο σε κατηγορεί και σε όλους λέει εναντίον σου».
Σαν τα άκουσε αυτά ο πασάς Χριστιανοί μου, μάνιασε και είπε στην γυναίκα του με θυμό: «Να μου τον στείλεις εδώ την Κυριακή οχτώ η ώρα το πρωί και θα διατάξω να του πάρουν το κεφάλι. Και μετά από μια ώρα να μου στείλεις τον καλό σου υπηρέτη, τον Τούρκο, να του δώσω σε ένα σακούλι το κεφάλι του χριστιανού να σου το φέρει». Χαρά η πασίνα που που θα κατάφερνε να διώξει από τα πόδια της τον χριστιανό και να είναι ελεύθερη στο παλάτι με τον Τούρκο!
Περίμενε ποτέ να έρθει η Κυριακή, για να πραγματοποιηθεί ο καημός της.
Ήρθε λοιπόν η Κυριακή και πρωί πρωί είπε στον Χριστιανό υπηρέτη της να πάει στον πασά, γιατί τον θέλει.
Και ξεκίνησε ο Χριστιανός να πάει στον πασά.
Στον δρόμο που πήγαινε πέρασε από μια Εκκλησία και θυμήθηκε την Μάνα του. «Παιδί μου», του έλεγε η μάνα του από μικρό παιδί που τον είχε κοντά της, «την Κυριακή το πρωί, όταν περάσεις από Εκκλησία, να μπείς μέσα και να μην φύγεις μέχρι ο παπάς πει το “Δι ευχών των Αγίων Πατέρων ημών..” και τελειώσει η Λειτουργία»  Έτσι έκανε και ο Χριστιανός υπηρέτης. Μπήκε στην Εκκλησία, έκανε τον Σταυρό του, άκουσε όλη την Θεια Λειτουργία, πήρε αντίδωρο από του παπά το χέρι και έφυγε. (Είχε περάσει μια-μιάμιση ώρα).
Εν τω μεταξύ, η γυναίκα του πασά, είχε στείλει τον Τούρκο υπηρέτη, για να του δώσει ο πασάς το κεφάλι του Χριστιανού, όπως είχαν συνεννοηθεί..
Πρώτος στον πασά πήγε ο Τούρκος. Ο πασάς τώρα, που δεν γνώριζε στο πρόσωπο τους υπηρέτες στο χειμερινό παλάτι, γιατί το διαφέντευε η κυρά του, νόμισε  τον Τούρκο για τον Χριστιανό, που τάχα τον συκοφαντούσε, και διέταξε αμέσως να του πάρουν το κεφάλι. Έφτασε αργότερα και ο Χριστιανός ο λειτουργημένος. «Με έστειλε η κυρά σου, αφέντη μου», είπε στον πασά. «Τι με θέλεις; Στις προσταγές σου». Και ο πασάς, χριστιανοί μου, του έδωσε σε ένα δεμένο σακούλι το κεφάλι του άλλου υπηρέτη που είχε σκοτώσει. Και αυτό ο υπηρέτης ήταν ο Τούρκος.
«Πάρε παιδί μου, αυτό το σακούλι», του είπε, «και πήγαινε το στην κυρά σου. Θα χαρεί πολύ, όταν το ανοίξει».
Σαν έφτασε ο Χριστιανός υπηρέτης στην γυναίκα του πασά και της πήγε το σακούλι με το κεφάλι του αγαπημένου της Τούρκου, αυτή λιποθύμησε , γιατί ποτέ της δεν περίμενε ότι θα έρθουν αντίστροφα τα πράγματα.


Τι έσωσε, χριστιανοί μου, τον χριστιανό υπηρέτη από τον βέβαιο θάνατο; Τον έσωσε η Θεία Λειτουργία!

Όλοι λοιπόν στην Θεία Λειτουργία, για να παίρνουμε την ευλογία του Θεού, που μας σώζει από τους κινδύνους .


+από το βιβλίο του Επισκόπου 
Γόρτυνος & Μεγαλουπόλεως
κ.κ. Ιερεμίου Φούντα+
+Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ+
-Σύντομα κηρύγματα-


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου