ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ
18. ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ
+από το βιβλίο του Επισκόπου
Γόρτυνος & Μεγαλουπόλεως
κ.κ. Ιερεμίου Φούντα+
+Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ+
-Σύντομα κηρύγματα-
1. Για τα Ιερά Αναγνώσματα
μιλήσαμε στα προηγούμενα δύο μας κηρύγματα, αδερφοί μου χριστιανοί. Το ένα
είναι το Αποστολικό Ανάγνωσμα, που το διαβάζει ο ψάλτης. Έχει τα λόγια των
αγίων Αποστόλων και ιδιαίτερα τα λόγια του αποστόλου Παύλου, που είναι ο ιδρυτής
της Ελλαδικής μας Εκκλησίας. Το άλλο Ανάγνωσμα είναι το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα.
Έχει τα λόγια του Χριστού. Στο Αποστολικό Ανάγνωσμα μπορούμε να καθόμαστε. Στο
Ευαγγελικό όμως Ανάγνωσμα πρέπει να είμαστε όρθιοι. Γι’ αυτό και ο παπάς,
προτού να διαβάσει το Ευαγγέλιο, λέει: «Σοφία ορθοί, ακούσωμεν του αγίου
Ευαγγελίου». Δηλαδή το άγιο Ευαγγέλιο να το ακούσουμε όρθιοι. Και όταν
τελειώνει το άγιο Ευαγγέλιο ο ψάλτης λέει: «Δόξα Σοι, Κύριε, Δόξα Σοι».
Δοξασμένος, δηλαδή, να είσαι Χριστέ για τα άγια λόγια που μας είπες.
2. Αλλά ποιος κατάλαβε,
χριστιανοί μου, τα λόγια των Ιερών Αναγνωσμάτων; Ούτε το Αποστολικό ούτε το
Ευαγγελικό Ανάγνωσμα δεν καταλαβαίνουν οι χριστιανοί μας. Και τι θα γίνει
λοιπόν; Διαβάστηκαν τα Αναγνώσματα, για να μην τα καταλαβαίνουμε; Γι’ αυτό
τώρα, μετά τα Αναγνώσματα, έχουμε το κήρυγμα, για να μας ερμηνεύει τα
δύσκολα νοήματα των Ιερών Αναγνωσμάτων.
Ναι! Έτσι πρέπει να είναι το κήρυγμα. Να είναι ερμηνευτικό των ιερών λογίων.
Τέτοιο κήρυγμα έκαναν οι άγιοι Πατέρες και οι λόγοι τους παρέμειναν σαν ιερά
κειμήλια στην Εκκλησία μας και τους διαβάζουμε και τους ξαναδιαβάζουμε, για να
σοφιστούμε από αυτούς.
3. Μετά το Ευαγγέλιο
λοιπόν, τότε γίνεται κανονικά το κήρυγμα. Γιατί με το Ευαγγέλιο τελειώνει το
πρώτο μέρος της Θείας Λειτουργίας, που λέγεται διδακτικό και κατηχητικό. Και
έπειτα αρχίζει το δεύτερο μέρος, που λέγεται μυσταγωγικό και τελετουργικό. Έτσι
λοιπόν, ξαναλέγω, ότι η κανονική θέση του κηρύγματος είναι τώρα, μετά το
Ευαγγέλιο. Αλλά αν κάνουμε το κήρυγμα, που εξηγεί τα άγια λογάκια του Χριστού
και των Αποστόλων, αν το κάνουμε μετά το Ευαγγέλιο, δεν θα το ακούσουν πολλοί
χριστιανοί, γιατί έρχονται αργοπορημένοι στην Εκκλησία. Και για να μην χάσουν
λοιπόν οι χριστιανοί μας το θείο κήρυγμα, που είναι ένα θεολογικό μάθημα, η
Εκκλησία μας, όπως έχει το δικαίωμα, το μεταθέτει στο τέλος, όπου είναι όλοι οι
χριστιανοί συγκεντρωμένοι και έτσι θα το ακούσουν όλοι. Δηλαδή στο θέμα του
κηρύγματος, που αλλάζουμε την θέση, κάνουμε ότι γίνεται και με το Εωθινό
Ευαγγέλιο, το Ευαγγέλιο δηλαδή του Όρθρου. Γιατί πρέπει να ξέρετε, χριστιανοί
μου, ότι δεν διαβάζουμε μόνον Ευαγγέλιο στην Θεία Λειτουργία, αλλά και το πρωί
στον Όρθρο, στην πρώτη – δεύτερη καμπάνα, και τότε διαβάζουμε Ευαγγέλιο. Το
Ευαγγέλιο αυτό λέγεται «Εωθινό», δηλαδή πρωινό. Το Εωθινό αυτό Ευαγγέλιο της
Κυριακής μιλάει για την Ανάσταση του Χριστού, που την γιορτάζουμε κάθε Κυριακή
και όχι μόνο το Πάσχα. Η θέση λοιπόν του Εωθινού αυτού Ευαγγελίου, όπως και
όλων των Εωθινών Ευαγγελίων, είναι πολύ πρωί, πριν από τις Καταβασίες. Αυτή
είναι η κανονική τάξη, που τηρείται και στα Ιερά μας Μοναστήρια. Αλλά, αν κάτω
στην Ενορία διαβάσουμε την Κυριακή το Εωθινό Ευαγγέλιο, που είναι αναστάσιμο
Ευαγγέλιο, αν το διαβάσουμε, λέγω, στην κανονική του θέση, δεν θα το ακούσουν
οι χριστιανοί, γιατί δεν έρχονται πολύ πρωί στην Εκκλησία. Γι’ αυτό και μερικοί
Ιερείς για ποιμαντικό λόγο, έστω και παράτυπα , μεταθέτουν το Ευαγγέλιο μετά
τις Καταβασίες. Καλά κάνουν οι αδερφοί μας αυτοί Ιερείς, αν νομίζουν ότι αυτό
είναι καλό για το Ποίμνιό τους. Έτσι λοιπόν επανέρχομαι τώρα και λέγω, ότι και
το κήρυγμα, αν και η κανονική του θέση είναι μετά το Ευαγγέλιο, όμως για την
ωφέλεια των αδερφών μας χριστιανών το μεταθέτουμε στο τέλος, πριν την απόλυση.
4. Το κήρυγμα, χριστιανοί
μου, είναι αναγκαίο, γιατί με το κήρυγμα μαθαίνουμε τα ωραία της πίστης μας.
Και πρέπει να μάθουμε βέβαια για την πίστη μας, για να την γευόμαστε εμείς οι
ίδιοι πρώτα, αλλά και να την ομολογούμε έπειτα και στους αιρετικούς χιλιαστές
και προτεστάντες, που μπλέκονται στα πόδια μας. Αλλά που κήρυγμα, χριστιανοί
μου; Που Ιεροκήρυκες σαν τον πατρο – Κοσμά τον Αιτωλό, ο οποίος μ’ ένα σταυρό
στο χέρι και μ’ ένα τριμμένο ράσο περιόδευε με τα πόδια του την υπόδουλη
πατρίδα μας και κήρυχνε στον λαό του Θεού; Που τέτοιοι Ιεροκήρυκες σήμερα, για
να κατηχήσουν τον ακατήχητο λαό μας;
Ας ευχηθούμε να ευρεθούν
τέτοιοι Ιερομόναχοι και στην Μητρόπολή μας, τέτοιοι σαν τον Άγιο Κοσμά τον
Αιτωλό, που να πάρουν σβάρνα τα εγκαταλελειμμένα χωριά μας και να ζεστάνουν
στους χριστιανούς την πίστη, την αγία πίστη, που μας παρέδωσαν σαν ιερή προίκα
οι μακαριστοί μας γονείς και παππούδες μας.
Προσευχηθείτε το,
χριστιανοί μου, αυτό, γιατί το έχουμε πολλή ανάγκη.
+από το βιβλίο του Επισκόπου
Γόρτυνος & Μεγαλουπόλεως
κ.κ. Ιερεμίου Φούντα+
+Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ+
-Σύντομα κηρύγματα-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου