ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ
26. ΤΟ «ΠΙΣΤΕΥΩ»
+από το βιβλίο του Επισκόπου
Γόρτυνος & Μεγαλουπόλεως
κ.κ. Ιερεμίου Φούντα+
+Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ+
-Σύντομα κηρύγματα-
1. Στο προηγούμενο κήρυγμά
μας, αγαπητοί μου αδερφοί, είπαμε ότι για να μετέχουμε στην μεγάλη Θυσία και το
μέγα μυστήριο της Θείας Λειτουργίας πρέπει να έχουμε αυτά τα δύο: Την πίστη
στον Θεό και την αγάπη μεταξύ μας. Την αγάπη την ομολογήσαμε και την δείξαμε με
το «Αγαπήσωμεν αλλήλους», όπου στα πρώτα χρόνια γινόταν και ασπασμός μεταξύ των
χριστιανών. Τώρα ήρθε η ώρα να ομολογήσουμε την πίστη μας στον Θεό. Και την
πίστη μας αυτή θα την ομολογήσουμε μεταξύ μας, σαν μια οικογένεια του Θεού, που
την λέμε «Εκκλησία». Στην οικογένειά μας αυτή μπαίνουμε με το Βάπτισμα. Ώστε
λοιπόν οι κατηχούμενοι, που ήταν αβάπτιστοι, δεν πρέπει να βρίσκονται τώρα μέσα
στον Ναό. Αλλά ήδη ο Ιερέας, μετά το Ευαγγέλιο, τους είχε πει να φύγουν από τον
Ναό με το «Οι κατηχούμενοι προέλθετε». Αυτοί όμως, χριστιανοί μου, έφευγαν μεν,
αλλά δεν ήθελαν να φύγουν. Και γι ‘ αυτό στέκονταν στην πόρτα και έσπρωχναν την
πόρτα να ξαναμπούν μέσα. Τόσο πολύ πόθο είχαν να παρακολουθήσουν και την
υπόλοιπη Θεία Λειτουργία! Δεν έπρεπε όμως, γιατί ήταν αβάπτιστοι. Γι’ αυτό και
ο Ιερέας τώρα, που όλοι οι χριστιανοί θα ομολογήσουν την πίστη τους, έλεγε
δυνατά στους θυρωρούς: «Προσοχή τις πόρτες!», για να μην μπουν οι κατηχούμενοι
μέσα. «Τας θύρας, τας θύρας, εν σοφία πρόσχωμεν!»
Αλλά έκλειναν και για έναν
άλλο λόγο οι πόρτες. Έκλειναν για να μην βγουν και οι βαπτισμένοι έξω από τον
Ναό! Έτσι είναι, χριστιανοί μου! Δεν επιτρέπεται, όταν γίνεται Θεία Λειτουργία
και μάλιστα όταν η Θεία Λειτουργία έχει προχωρήσει και πηγαίνει για την Θυσία
του Χριστού, δεν επιτρέπεται, λέγω, να βγαίνουμε έξω από τον Ναό. Αλλά το ότι ο
Ιερέας έλεγε με το «Τας θύρας, τας θύρας» να κλείνουν στο σημείο αυτό οι πόρτες
του Ναού, σήμαινε για ‘ μας να κλείσουμε περισσότερο τον νου μας από τα έξω και
να τον προσηλώσουμε σ’ αυτά που θα γίνουν παρακάτω στην Θεία Λειτουργία.
2. Και τώρα θα
απαγγείλουμε την πίστη μας. Δεν πρόκειται για μια πίστη αόριστη, αλλά για μια
συγκεκριμένη και προσωπική πίστη, όπως την διατύπωσαν οι άγιοι Πατέρες στην Α’
και Β’ Οικουμενική Σύνοδο. Οι σοφοί αυτοί άγιοι Πατέρες της Α’ και Β’
Οικουμενικής Συνόδου έκαναν ένα μεγαλειώδες μνημείο με δώδεκα άρθρα, που
περιλαμβάνει τις καιφαλαιώδεις χριστιανικές αλήθειες. Είναι το ΠΙΣΤΕΥΩ μας. Η
Α’ Οικουμενική Σύνοδος στην Νίκαια, το 325 μ. Χ., διετύπωσε τα 7 πρώτα άρθρα του
«Πιστεύω». Και η Β’ Οικουμενική Σύνοδος
στην Κωνσταντινούπολη, το 381
μ. Χ., διετύπωσε τα υπόλοιπα 5 άρθρα.
Αυτό το «Πιστεύω» μας
είναι η σημαία της Εκκλησίας μας, είναι το φλάμπουρό μας, είναι το καύχημά μας,
γιατί είναι η πίστη μας. Και πρέπει να το ξέρουμε απ’ έξω και να το λέμε κάθε
μέρα στην προσευχή μας. Η Εκκλησία μας μάλιστα καθόρισε το «Πιστεύω» να λέγεται
όχι μόνο το πρωί στις ακολουθίες της, αλλά και το βράδυ στο απόδειπνο. Γιατί; Γιατί,
αν μας συμβεί τίποτα κακό στην νύχτα – μη γένοιτο, Χριστέ! – και φύγουμε από
την ζωή, να φύγουμε με την ομολογία της πίστεώς μας και τότε θα έχουμε παρρησία
στον Θεό. Να λέτε, σας παρακαλώ, χριστιανοί μου, μια φορά την ημέρα το
«Πιστεύω».
3. Αν θα ήθελα να σας πω
με λίγα λόγια τι λέει το «Πιστεύω» μας, λέει γι ‘ αυτά τα τέσσερα: Λέει πρώτα
για τον Θεό Πατέρα, τον Παντοκράτορα και τον Δημιουργό του Σύμπαντος. Λέει
έπειτα για το Δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό,
ότι γεννήθηκε προαιώνια από τον Θεό Πατέρα, αλλά για τη δικιά μας σωτηρία έγινε
άνθρωπος και σταυρώθηκε και αναστήθηκε και ανέβηκε πάλι στους ουρανούς με την
Ανάληψή Του και από εκεί, αφού πρώτα γίνει η ανάσταση των νεκρών, θα ξανάρθει
πάλι ο Χριστός μας με την Δεύτερή Του Παρουσία και θα μας πάρει στην Βασιλεία
Του την επουράνιο, για να ζούμε αιώνια μαζί Του. «Και ζωήν του μέλλοντος
αιώνος»! Τρίτον, το «Πιστεύω» λέει για το Άγιο Πνεύμα, το Τρίτο Πρόσωπο της
Αγίας Τριάδος, που συμπροσκυνείται και συνδοξάζεται μαζί με τον Πατέρα και τον
Υιό, γιατί και τα Τρία Πρόσωπα είναι ομοούσια. Και, τέταρτον, το «Πιστεύω» μας
λέει για την Αγία του Χριστού Εκκλησία, στην οποία ανήκουμε εμείς, σαν παιδιά
του Θεού βαπτισμένα, και μέσα στην οποία απολαμβάνουμε τα Άγια Μυστήρια. Και
από τα Μυστήρια το «Πιστεύω», χάριν συντομίας, αναφέρει το βασικό μόνο
Μυστήριο, το Βάπτισμα. «Ομολογώ εν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών»!
4. Το αθάνατο αυτό
μνημείο, αγαπητοί μου χριστιανοί, που λέγεται «Πιστεύω», η Εκκλησία μας το
διαφύλαξε αναλλοίωτο. Ούτε πρόσθεσε ούτε αφαίρεσε τίποτα απ’ αυτό. Γιατί, αν
γινόταν κάτι τέτοιο, θα ήταν προσβολή στους αγίους Πατέρες της ‘ και της Β’
Οικουμενικής Συνόδου, ότι τάχα αυτοί οι Πατέρες δεν τα σκέφτηκαν σωστά και
ερχόμαστε εμείς και τα διορθώνουμε. Έτσι, η Ορθόδοξη Εκκλησία μας, με αγώνες
πολλούς και με αίματα, διαφύλαξε το «Πιστεύω»
ανόθευτο δια μέσου των αιώνων. Δεν συναίβει όμως το ίδιο με τους
Φραγκολατίνους, τους «Ρωμαιοκαθολικούς» που λέμε, οι οποίοι τόλμησαν να βάλουν
βέβηλο χέρι στο «Πιστεύω» και το νόθευσαν με την λέξη «Φιλιόκβε», που
πρόσθεσαν. Κι μόνο αυτή η πράξη των «Ρωμαιοκαθολικών» δείχνει την ασέβειά τους
προς τα ιερά και θεόπνευστα δημιουργήματα των αγίων Πατέρων. Και πρώτο και
μεγαλύτερο τέτοιο δημιούργημα είναι το αθάνατο «Πιστεύω» μας.
5. Τέλος, αγαπητοί μου, θα
σας πω ένα ωραίο, που μου είπε ένας ευσεβής λαϊκός γέροντας, όταν ήμουν νέος
κληρικός. Με ρώτησε: «Ποιο γράμμα απουσιάζει από το “Πιστεύω”;» Και εγώ δεν
ήξερα να του απαντήσω. « Το “Πιστεύω” – μου είπε -, δεν έχει το γράμμα «Ψ»,
γιατί δεν έχει κανένα ψέμα, αλλά είναι όλο ΑΛΗΘΕΙΑ»!
+από το βιβλίο του Επισκόπου
Γόρτυνος & Μεγαλουπόλεως
κ.κ. Ιερεμίου Φούντα+
+Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ+
-Σύντομα κηρύγματα-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου