ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ
34. ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ (α)
+από το βιβλίο του Επισκόπου
Γόρτυνος & Μεγαλουπόλεως
κ.κ. Ιερεμίου Φούντα+
+Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ+
-Σύντομα κηρύγματα
1. Ερμηνεύοντας την Θεία
Λειτουργία, αδερφοί μου χριστιανοί, βρισκόμαστε στο τμήμα εκείνο που αναφέρεται
στην Θεία Κοινωνία.
Βρισκόμαστε δηλαδή στο
σπουδαιότερο σημείο, γιατί όλα όσα έγιναν μέχρι τώρα στην Θεία Λειτουργία,
έγιναν για την Θεία Κοινωνία. Ναι, αγαπητοί μου! Η Θεία Λειτουργία γίνεται για την Θεία Κοινωνία. Λένε μερικοί:
Δεν πάω στην Λειτουργία. Κάνω την προσευχή στο σπίτι τι μου. Ναι, αλλά η Θεία
Λειτουργία δεν είναι μια απλή προσευχή, είναι Τραπέζι. Είναι φαγητό. Η Θεία
Λειτουργία γίνεται για να ακούσουμε «Λάβετε, φάγετε» και «Πίετε εξ αυτού
πάντες». Η Θεία Λειτουργία γίνεται για να βγει ο Ιερέας στην Ωραία Πύλη
κρατώντας το Άγιο Ποτήριο και να πει: «Προσέλθετε» - ελάτε δηλαδή – να
κοινωνήσετε το Σώμα και το Αίμα του
Χριστού! Σ’ αυτό, λοιπόν το τμήμα, σ’ αυτό που πάει προς την Θεία Κοινωνία,
βρισκόμαστε τώρα στην ερμηνεία της Θείας Λειτουργίας.
2. Και επειδή τώρα αρχίζει
νέο τμήμα, αρχίζει το τμήμα αυτό με θεία ευλογία. Στρεφόμενος λοιπόν ο Ιερέας στον
λαό και κρατώντας τον Τίμιο Σταυρό λέγει: «Και έσται τα ελέη του μεγάλου Θεού
και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού μετά πάντων υμών». Και ευλογεί δια του Σταυρού
τον λαό. Τα όσα ακούγονται τώρα παρακάτω είναι σχετικά με την Θεία Κοινωνία.
Αλλά πρώτα αναφέρονται δυο προλογικά αιτήματα.
Το ένα είναι για τα Τίμια
Δώρα, που είναι πάνω στην Αγία Τράπεζα. Είναι μια δέηση προς τον Θεό, για να
διαφυλαχθούν από κάποια ζημιά: Ποια
ζημιά; Είτε να διασαλευθεί και να χυθεί το Άγιο Ποτήριο με κάποιο απρόσιτο
σεισμό, είτε κάποιος απρόσεχτος να ακουμπήσει πάνω στο Άγιο Δισκάριο και να
πέσουν οι Θείοι Μαργαρίτες του παναγίου Σώματος του Χριστού, είτε, τέλος
πάντων, να πέσει μέσα στο Άγιο Ποτήριο κανένα ζωύφιο, όπως αυτό ήταν εύκολο να
συμβεί τότε παλαιά στις κατακόμβες. Έτσι λοιπόν λέγει ο Ιερέας: «Υπέρ των
προσκομισθέντων και αγιασθέντων τιμίων Δώρων, του Κυρίου δεηθώμεν».
Το άλλο προλογικό αίτημα,
προτού να πάμε προς την Θεία Κοινωνία, είναι να δεχθεί ο Θεός στο ουράνιο
Θυσιαστήριο την Θυσία που Του αναφέραμε και να μας στείλει, να μας
«αντικαταπέμψη», όπως λέγει η δέηση, την Θεία Του Χάρη. Ναι, αγαπητοί μου! Στην
Θεία Λειτουργία προσφέραμε στον Θεό Πατέρα την Θυσία του Υιού Του, αυτή που ο
Ιησούς Χριστός πρόσφερε για ‘ μας στον Γολγοθά. Με αυτή την Θυσία μόνο
ευαρεστείται ο θεός, με την Θυσία του Υιού Του. Μόνον αυτή η Θυσία μας δίνει
την άφεση των αμαρτιών μας και μόνον αυτή μας ενώνει με τον Θεό. Λέγει λοιπόν,
ο Ιερέας στον Θεό: «όπως ο φιλάνθρωπος Θεός ημών, ο προσδεξάμενος αυτά (δηλαδή,
τα Άγια Δώρα) εις το άγιον και υπερουράνιον και νοερόν αυτού Θυσιαστήριον, εις
οσμήν ευωδίας πνευματικής, αντικαταπέμψη ημίν την Θείαν Χάρην και την δωρεάν
του Αγίου Πνεύματος, δεηθώμεν».
3. Και τώρα, μετά από αυτά
τα προλογικά προχωράμε για την ετοιμασία μας προς την Θεία Κοινωνία. Για να
κοινωνήσουμε, αγαπητοί μου, το Σώμα και το Αίμα του Ιησού Χριστού μας το πρώτο
και το κύριο που πρέπει να κάνουμε είναι να παραδώσουμε τον εαυτό μας σ’ Αυτόν.
Να νιώθουμε ότι είμαστε δικοί Του. Γιατί μόνον τότε θα έχουμε δικαίωμα στο
Τραπέζι Του! Έτσι λοιπόν ο Ιερέας, τώρα που πάμε για την Θεία Κοινωνία λέγει
την προτροπή: «Την ενότητα της πίστεως ….», που καταλήγει στο «εαυτούς και
αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα»,. Να παραδώσουμε,
δηλαδή, τον εαυτό μας στον Χριστό. Είναι βασικό αυτό τώρα που προχωράμε προς
την Θεία Κοινωνία. Και επειδή είναι βασικό, γι’ αυτό και ο Ιερέας λέγει τώρα
μια ωραία ευχή για την Θεία Κοινωνία, που αρχίζει με αυτό ακριβώς που είπαμε,
το να παραδώσουμε δηλαδή τον εαυτό μας στον Θεό. Λέγει: «Σοι παρακατατιθέμεθα
την ζωήν ημών άπασαν και την ελπίδα Δέσποτα Φιλάνθρωπε..». Λέγει δεν παρακάτω η
ευχή να μας αξιώσει ο Θεός να κοινωνήσουμε τα Άχραντα Μυστήρια – ακούστε τώρα
γιατί κοινωνάμε-: «Εις άφεσιν αμαρτιών», για να μας συγχωρεθούν δηλαδή τα
αμαρτήματα μας, «εις Πνεύματος Αγίου Κοινωνίαν», για να αποκτήσουμε την Χάρη
του Αγίου Πνεύματος, «εις βασιλείας ουρανών κληρονομίαν», για να κερδίσουμε την
αιώνια ζωή, τον γλυκό Παράδεισο. Γιατί ο Χριστός μας το είπε καθαρά: «Εάν μη
φάγητε την Σάρκα του Υιού του αμθρώπου και πίητε αυτού το Αίμα, ουκ έχετε ζωήν
εν εαυτοίς». (Ιωάν. 6,53) . Και ακόμη κοινωνάμε για να έχουμε παρρησία στον Θεό
με την προσευχή μας σ’ Αυτόν. «Εις παρρησίαν την προς σε», λέγει ο Ιερέας. Για
να μας έρθουν όμως με την Θεία Κοινωνία
όλα αυτά τα αγαθά, αγαπητοί μου, πρέπει να κοινωνάμε «μετά καθαρού
σειδότος», με καθαρή δηλαδή την καρδιά, όπως το είπε στην αρχή η ευχή.
Διαφορετικά, η Θεία Κοινωνία αποβαίνει εις «κρίμα» και «εις κατάκριμα», όπως
λέγει στο τέλος η ευχή. Αλλά είναι και άλλες ευχές που λέγει ο Ιερέας ως
προετοιμασία για την Θεία Κοινωνία, αγαπητοί μου αδερφοί. Δεν αρχκεί όμως ο
χρόνος να τις πούμε τώρα. Θα συνεχίσουμε στο επόμενο κήρυγμα μας.
+από το βιβλίο του Επισκόπου
Γόρτυνος & Μεγαλουπόλεως
κ.κ. Ιερεμίου Φούντα+
+Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ+
-Σύντομα κηρύγματα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου