ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΤΑ ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΤΑ ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ

Επιμέλεια και σύνταξη:  Βόγκλης Ι. Αλέξανδρος
Στρατιωτικός

Όλες οι θρησκείες έχουν Ιστορία. Ο Χριστιανισμός όμως έχει Προ-Ιστορία, αφού μέσα από την Αγία Γραφή, μιλάει ο Υιός που αργότερα μετά από πολλά πολλά χρόνια, θα ενσαρκωθεί μέσα στην κοιλιά της Παναγιάς μας..

Όλος ο κόσμος περίμενε την περιβόητη αυτή Στιγμή... Όλοι μιλούσαν για τον Μεσσία, αλλά λίγοι ήταν εκείνοι που Τον κατανόησαν και αποκωδικοποίησαν τα λεγόμενα των Προφητών...

Ηρώδης: Μια ηγετική μορφή, αλλά επαναπαυμένος στην εξουσία του και στην ανθρωποκεντρική ανάγκη..

Ξαφνικά, μέσα «από το πουθενά», τον επισκέπτονται, τρείς Επιστήμονες και του ζητάνε πληροφορίες για τον Βασιλέα που γεννήθηκε….

Ξαφνιασμένος και ανίδεος, αμέσως,  συγκαλεί, τους ιερείς για να εξακριβώσουν τι είχε συμβεί, αν είχε όντως συμβεί κάτι σύμφωνα με τα λεγόμενα των Επιστημόνων ή «Μάγων»…

Μέσα από την ερμηνεία που είδαν οι σύμβουλοί του Ιερείς, ενημέρωσαν τον Ηρώδη, ότι η Βηθλεέμ της Ιουδαίας αναφέρεται στα Άγια αυτά κείμενα ότι θα υποδεχτεί αυτόν τον «παράξενο» Άρχοντα…

Το περίεργο όμως αυτό γεγονός, είχε ήδη συντελεστεί πρίν δύο χρόνια.. Τότε είδαν το Άστρο οι «Μάγοι», και μετά από δυο ολόκληρα χρόνια, προσέγγισαν τον Ηρώδη…

  

Τρομαγμένος ο Ηρώδης να μην χάσει την εξουσία του, αφού υπολόγισε την ηλικία του μικρού Χριστού στα δύο χρόνια, και εφόσον δεν ήξερε κάποιο άλλο στοιχείο για Εκείνον, ούτε για την Μητέρα Του, γεμάτος ευσεβοφάνεια και δόλο,, προσπάθησε να ξεγελάσει τους ερευνητές «Μάγους», ώστε να βρούν τον μικρό Χριστό και στον γυρισμό να του δώσουν όλες τις πληροφορίες που σχετίζονταν γύρω από Εκείνον…

Ο Ηρώδης αν και Βασιλιάς, νόμιζε ότι θα ήταν απλό αυτό που ζητούσε… Υπέθεσε ότι ξεγελάστηκαν από το φέρσιμό του οι «Μάγοι»…  Δεν υπολόγισε όμως κάτι.. Τον παράγοντα που λέγεται «Θεός», και Εκείνον, δεν μπορεί κανείς να Τον κοροιδέψει…

Αλήθεια, πόσοι από εμάς σε καθημερινό επίπεδο, νομίζουμε ότι ξεγελάμε τον Θεό, με τα «πασπαλίσματα της Πίστεως» και τα «Αγιοτικά» που κάνουμε για να Τον εξευμενίσουμε;

 

Ο σημερινός Άνθρωπος, δεν έχει καμία διαφορά με τον Ηρώδη, αλλά ούτε και με τους Φαρισαίους της τότε εποχής..

Όσο περίεργο και αν ακούγεται, δυστυχώς, αυτή είναι η πικρή αλήθεια.!!

Μια Αλήθεια «Αληθινή» που λέει : Ο ρυθμός της ζωής έχει αλλάξει –Όχι η ποιότητά της… Η ποιότητα είναι το «Εγώ» ως προσωπικότητα και το «Εμείς» ως σύνολο..

Τι ωφελεί εάν πάμε στην Εκκλησία καθημερινά και δεν τηρούμε αυτά τα οποία είπε Η Κεφαλή Της , που είναι ο Χριστός;

Τι ωφελεί τον σημερινό Άνθρωπο να νηστεύει και να κοινωνάει τον ίδιο τον Χριστό, όταν, πρίν εισέλθει στο Τραπέζι Του, Τον έχει πολεμήσει και εξακολουθεί να τον Σταυρώνει, μόλις απομακρύνεται από αυτό;

Απάντηση: Τίποτα. Έχει χαθεί η ουσία του νοήματος του Χριστού και παράλληλα και το Νόημα αυτού Της Θείας γεννήσεως Του Θεανθρώπου.

  

Ένας Γέροντας, έλεγε : «Δεν αρκεί να πιστεύει κανείς στον Χριστό μόνο.. Σημασία έχει να Τον ζει κάθε μέρα όλη μέρα»..

Αλήθεια, πώς ζούμε τα Χριστούγεννα; Τι είναι «Χριστούγεννα» για τον σημερινό άνθρωπο;

Κάποιος θα έλεγε: «Χριστούγεννα είναι τα φωτάκια στο Δέντρο και οι διαφημίσεις στην τηλεόραση με τα πολλά παιχνίδια».

Κάποιος άλλος θα συμπλήρωνε: «Χριστούγεννα είναι διακοπές και διασκέδαση με πολύ φαγητό σε σπίτια φίλων»

Αυτό σημαίνει «Χριστούγεννα» για τους περισσότερους από εμάς..

Τα Χριστούγεννα σήμερα, είναι μια καθαρά τυπική οικογενειακή γιορτή. Θα μαζευτούν όλοι γύρω από το μεσημεριανό τραπέζι για να φάνε, και μετά από λίγο, ο καθένας θα ξανακλειστεί στην απομόνωσή του.

 Άλλος θα ασχοληθεί με το κινητό του τηλέφωνο και θα στείλει ευχές και χρόνια πολλά σε φίλους μέσω γραπτών μηνυμάτων…

Άλλος θα ασχοληθεί με το tablet  του ή τον Υπολογιστή για να στείλει και αυτός με την σειρά του ευχές και φωτογραφίες σε γνωστούς και άγνωστους φίλους μέσα από τις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης..

Και η ημέρα θα κυλίσει ομαλά, χωρίς όμως ο άνθρωπος να αισθανθεί το νόημα αυτής της τόσο ξεχωριστής μέρας..

Τα φωτάκια πάνω στο δέντρο, κάποια στιγμή θα σβήσουν, και θα το αφήσουν πάλι στα σκοτάδια και στην παγωμάρα της υλιστικής μας ζωής…

Η καθημερινότητα, πάλι θα οδηγήσει τον άνθρωπο στον ατέρμονο μηχανικό τρόπο της ζωής, και θα επαναλαμβάνεται συνέχεια, σαν τον κύκλο που κάνει ο δείχτης του ρολογιού, αφού θα τον κοιμίζει πνευματικά με τον ήχο των παθών και των αδυναμιών του, που δίνει τον ρυθμό πλέον στην ζωή του.

  

Η προοδευτικότητα και η πολυπολιτισμικότητα που ήθελαν κάποιοι να εισάγουν μέσα στην οικογένεια και στην κοινωνία μας, δεν αφήνει άλλη επιλογή στον μοντέρνο άνθρωπο…

Σαν ατομική βόμβα, έπεσε μέσα στην ψυχή του Ορθοδόξου Πιστού και αφού τον τάραξε συθέμελα, τον ύπνωσε σε τέτοιο βαθμό, ώστε να δρα και να ζει τελείως μηχανικά και άβουλα.

Ο Χριστός μας, αποτελεί κάτι το ξεπερασμένο σήμερα… Κάτι το μαλιομοδίτικο που έχασε την αίγλη του και έμεινε απλά σαν ένα μικρό παραμύθι του χθές, που κανείς όμως δεν θέλει ούτε το λέει, αλλά ούτε και να το θυμάται…

Η Εκκλησία για τον σημερινό νέο, είναι απλά το κτήριο  και όχι η έννοια..

Η Παναγία και οι  Άγιοι μας για την σημερινή μοντέρνα γυναίκα και τον έφηβο, αποτελούν «δείγμα στην γυάλινη βιτρίνα» ενός σύγχρονου πολυκαταστήματος κοσμημάτων που έχει σαν ταμπέλα «Βλέπετε αλλά μην αγγίζετε»..

Η Ορθόδοξη Πίστη μας, αποτελεί «κόμπλεξ» και «ηθικό κατατρεγμό» αφού σήμερα  έχει παραγκωνιστεί σε κάποια γωνία σκοτεινή μέσα στην καρδιά μας..

Ορισμένοι ποιμένες μας, χάσανε τελείως την ουσία της Αποστολής τους να διαφυλάξουν  την Θεία Λειτουργία αλώβητη στο πέρασμα των αιώνων, και από «Οδηγοί», έγιναν «Οδηγούμενοι» των «αρπακτικών» που παραμονεύουν έξω από τον φράχτη, με έναν και μόνο σκοπό: να μπούν μέσα στο κοπάδι και να το αφανίσουν τελείως…

Και όλοι θα μιλήσουνε για τα Χριστούγεννα.. Και όλοι θα βγάλουν λόγους «ξύλινους» και θα ρητορεύσουν…

Και θα «εξευμενίσουν» τον Θεό μας, οι άθεοι και οι Χριστομάχοι της Πολιτικής μας που θα πιάσουν θέση στην μεριά των «επισήμων», δίπλα στους ποιμένες μας, που για ακόμη μια φορά θα κορδωθεί ο ένας πλάι στον άλλον, για να «καμαρώσουμε» άβουλοι,  το ξεπούλημα της Πίστεως στην Μασονία και την διαρκή προδοσία και υποκρισία από την μεριά τους…

Όπως και ο Ηρώδης με τους τρείς «Μάγους»…. Μίλαγε και ρώταγε για τον Χριστό, αλλά ποτέ του δεν Τον είδε, γιατί ήθελε να Τον προσεγγίσει με ένα και μόνο σκοπό.. Να Τον θανατώσει για να μην του πάρει την εξουσία..!!

(Σε αντίθεση με τους τρείς «Μάγους», που ένωσαν τις δυνάμεις τους  αφού ο σκοπός τους ήταν κοινός και το «θέλω» τους ήταν ίδιο… - και εκείνοι Τον είδαν και Τον προσκύνησαν)

  

Πως προσεγγίζουμε τον Χριστό όμως για να νοιώσουμε την Γέννησή Του;

Η πρώτη προϋπόθεση της προσέγγισης με κάτι, είναι πάντα η διάθεση..

Σίγουρα, τον Χριστό μας, δεν θα τον Βρούμε κάτω από το ηλεκτρικό δέντρο, ούτε μέσα από τις ατελείωτες διαφημίσεις, ούτε μέσα από τα τραγουδάκια τα ξενόφερτα, αλλά ούτε και μέσα από τα βιντεάκια που Τον ξευτελίζουν, με απεχθείς μορφές και θεωρίες..

Όσο και αν είναι πικρά αυτά τα συμπεράσματα, είναι η Αλήθεια. Δεν μπορεί και δεν έχει το δικαίωμα να μιλάει για  «το μήνυμα των Χριστουγέννων» κάποιος που είναι παντελώς άγνωστος με τον Χριστό και την Εκκλησία Του.

Δεν μπορεί να μιλάει «για το Πνεύμα των Ημερών» κάποιος που για πολιτικούς λόγους του «φαίνεσθε», μάχεται την Εκκλησία Του και αμφισβητεί τον Τίμιο Σταυρό Του και τους Λειτουργούς Του Θεού..

Δεν μπορεί να κηρύττει Χριστό και «την έννοια της Αγάπης Του και της θυσίας Του», εκείνος που ποτέ του δεν έλεγξε τον Βλάσφημο πολιτικό που πολεμάει την Εκκλησία και που ΠΟΤΕ του δεν έχει μεταλάβει Χριστό, αλλά «συμβιβάζεται» με την κατάσταση και μετέτρεψε την Ποιμαντική του ράβδο σε «πουπουλένια βεντάλια» σαν τους Σύμβουλους του Ηρώδη και αργότερα του Ποντίου Πιλάτου!!

Αυτή είναι η «Κοινωνία μας»…  Μια ακοινώνητη Κοινωνία γεμάτοι Βαβελιστές  και άπειρους αρχιτέκτονες που αντί να χτίζουν, δυστυχώς γκρεμίζουν…

Κατακρεουργούν τα όνειρα των ανθρώπων, επιβάλλοντας το «θέλω» τους, δια της «ευσεβοφάνειας» και του Ανθρωποκεντρικού τους ήθους που στην ουσία, είναι ένα ανήθικο ήθος..…
      

Και ο άνθρωπος, όλο και οδηγείται στο σκοτάδι…  Όταν κλείσουμε τα μάτια μας, αφήνουμε ελεύθερα τα χέρια να περιπλανώνται μπροστά μας, κάνοντας άσκοπες κινήσεις με έναν απώτερο σκοπό που είναι η ασφάλειά μας.

Αν είμαστε μόνοι, επιστρατεύουμε την μνήμη μας, να θυμηθούμε τον τόπο και τις παγίδες του, και προσπαθούμε με αργά, αλλά σίγουρα βήματα να φτάσουμε στο σημείο που θέλουμε.

Αν είμαστε με άλλους, αφηνόμαστε στα χέρια τους να μας οδηγήσουν. Αν δεν τους έχουμε εμπιστοσύνη, τότε ή ρισκάρουμε ή βασιζόμαστε στα δικά μας ένστικτα..

Ας κοινωνικοποιηθούμε με τον Θεό και την Εκκλησία Του, για να φτάσουμε και να συναντήσουμε τον Υιό του, όπως έκαναν και οι

  «Μάγοι» και κατάφεραν και πέτυχαν τον στόχο τους.

  

Ο Χριστός μας, και όσα Τον αφορούν, δεν είναι μια αφηρημένη φιλοσοφία..  Δεν είναι μια θεωρία γενική και πολλά και αόριστα συμπεράσματα…

Είναι «Στάση ζωής» να ονομάζεται κάποιος Χριστιανός και να φέρει την Ορθή Δόξα και την Αλήθεια μέσα του, γιατί είναι Παιδί του Θεού, παιδί του Τριαδικού Θεού, παιδί των Τριών Προσώπων που αποτελούν μια Κοινωνία Τριάδας, που δεν είναι αφηρημένη έννοια.

Στο μικρό αυτό Σπήλαιο, υπήρχε σκοτάδι και ακαθαρσίες των ζώων   που ζούσαν εκεί. Αυτό όμως δεν εμπόδισε σε τίποτα τον Χριστό για να μας αποκαλυφθεί εκεί, στο συγκεκριμένο μέρος…

Τι θα ήταν σήμερα η Βηθλεέμ, αν δεν υπήρχε αυτή η μικρή σπηλιά να υποδεχτεί την Παναγία για να γεννήσει τον Χριστό; Τίποτα..

Τι θα ήταν οι «Μάγοι» σήμερα, αν δεν υπήρχε η δίψα τους και η καλή τους πρόθεση να Τον αναζητήσουν και με πολύ υπομονή να Τον ανακαλύψουν και να Τον προσκυνήσουν;  Tίποτα..

Τι θα ήταν ο Ηρώδης αν δεν δρούσε με τόση εγωιστική απερισκεψία και πλεονεξία , ενάντια στον ίδιο τον Θεό, και το Σχέδιό Του και «βυθίστηκε» μέσα στον θάνατο μετά τις δολοφονίες των μικρών αγοριών; Τίποτα..  (Τα αδικημένα άγνωστα μωρά έγιναν Μάρτυρες και ο Ηρώδης, έγινε ο Σφαγέας τους, και έτσι πέρασε στην Ιστορία η προσωπικότητά του).

  

Όπως προανάφερα, η Ιστορία και μέσα στο διάβα της, έχει να μας επιδείξει, αμέτρητους «Ηρώδες», - έχει όμως να μας επισημάνει και αμέτρητα «μικρά σπήλαια» τα οποία τα συναντάμε καθημερινά ορισμένοι, και άλλοι ίσως τα έχουμε και μέσα μας…

Οι μικρές αυτές σπηλιές, είναι οι καρδιές των ανθρώπων, βουτηγμένες μέσα στις ακαθαρσίες και τα σκοτάδια της αβεβαιότητας και της απελπισίας μας..

Αυτό που μας μένει, είναι ένα:  Να κάνουμε την αρχή και να καθαρίσουμε λίγο αυτό τον τόπο, για να πούμε και εμείς στην Παναγιά μας «έλα και σε αυτήν την Φάτνη και φέρε μου τον Χριστό – έναν Χριστό όχι επισκέπτη, αλλά μόνιμο κάτοικό της που θα ανανεώνει το συμβόλαιο ως εγγυητής, μέσα από την Εξομολόγηση και την Θεία Κοινωνία..»

Και αν δεν ξέρει κάποιος για τον Χριστό, σημασία έχει να έχει διάθεση να Τον βρεί- και θα Τον βρει. Θα Τον βρει μέσα στην Εκκλησία να τον περιμένει καρτερικά και γεμάτος Αγάπη.

Η Παναγία μας- όταν ο μικρός Χριστός σε ηλικία δώδεκα ετών , είχε χαθεί από την ομάδα στον γυρισμό για το σπίτι από την εορτή

Του Πάσχα- αφού Τον αναζήτησε και ρωτούσε συνέχεια, Τον βρήκε , μέσα στον Ναό του Σολομώντα να Την περιμένει…

Αν κάνουμε και εμείς αυτό, τότε σίγουρα θα βιώσουμε τις γιορτές και το νόημα τους .

Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα γεμάτα Χριστό και Φώς

  

Ιερόν ΙΔ παρεκκλήσιον 

Παππού - Αγίου Θεράποντος

επισκόπου Κύπρου