ΠΕΣ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΥΛΗ ΝΑ ΜΕ ΔΕΧΤΕΙ - ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΣΥΜΒΑΝ

 

 

«Προχθές γυρίζοντας από έναν Εσπερινό πέρασα από τήν Ομόνοια. Πλήθος νέων ήταν μαζεμένοι γύρω από ένα παιδί. Στό χέρι του κρατούσε τήν τελευταία σύριγγα τού θανάτου. Τόν πλησίασα καί μέ δακρυσμένα μάτια φώναξε:

- Βοήθεια, πεθαίνω….

Έτρεξα κοντά του, τόν αγκάλιασα. Μέ σπασμένη φωνή μου είπε,

- Παππούλη, πεθαίνω, διάβασέ μου μία ευχή’.

Γονάτισα, τού διάβασα μία ευχή. Ψέλλισε δύό λέξεις,

- Πές του Χριστούλη νά με δεχτεί...
 

 

 

καί ξεψύχησε, μέσα στήν αγκάλη μου, άγνωστος μεταξύ αγνώστων. Φεύγοντας, ψιθύριζα μία προσευχή. Χριστέ μου, μία λέξη είπε ὁ ληστής καί τόν δέχτηκες στή βασιλεία Σου, δέξου καί τήν ψυχή αυτού του παιδιού Σου».

Από τό βιβλίο ‘Λουλούδια ἀπό τούς κήπους τῶν Πατέρων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας’