ΜΙΚΡΟΣ ΕΥΕΡΓΕΤΙΝΟΣ - Η ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΚΑΤΑΝΙΚΗΤΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΑΙΜΟΝΕΣ. ΠΩΣ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ και ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ.

 

Από το Βίο της άγίας Συγκλητικής
Η ΜΑΚΑΡΙΑ Συγκλητική έλεγε, ότι ή ταπεινοφροσύνη είναι τόσο μεγάλη (αρετή), ώστε ο διάβολος, ενώ μπορεί όλες σχεδόν τις αρετές να τις μιμείται, αυτήν ούτε πού ξέρει καν τι είναι. Γι' αυτό και ο απόστολος Πέτρος, γνωρίζοντας πόση ασφάλεια και σταθερότητα εξασφαλίζει αυτή (στην πνευματική ζωή), μας προτρέπει να δεθούμε μαζί της (Βλ. Α' Πετρ. 5:5), έτσι πού να την έχουμε, θα λέγαμε, αναπόσπαστη (από Τον εαυτό μας), και να δένουμε γερά μ' αυτή και να συγκρατούμε όλες τις άλλες αρετές. Γιατί όπως ακριβώς είναι αδύνατον να κατασκευαστεί πλοίο χωρίς καρφιά, έτσι είναι ακατόρθωτο να σωθεί κανείς χωρίς ταπεινοφροσύνη. Βλέπεις και Τον ύμνο των Τριών Παίδων; Πώς δηλαδή, ενώ δεν αναφέρθηκαν και πολύ στις άλλες αρετές, ενώ δεν έκαναν λόγο για τούς Αγνούς η τούς ακτήμονες, απαρίθμησαν όμως ανάμεσα στους υμνητές (του Κυρίου) τούς ταπεινούς. (Δαν., 'Ύμνος Τριών Παίδων: 64); Άλλά και ο Κύριος, εκπληρώνοντας το προαιώνιο σχέδιο Του για μας, αυτήν (την ταπεινοφροσύνη) ενδύθηκε: «Μάθετε», λέει, «απ' εμού, ότι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία, και ΕΥΡΗΣΕΤΕ ανάπαυσιν ταίς ψυχαίς υμών»(Ματθ. 11:29). αρχή και τέλος λοιπόν (όλων) των αγαθών άς είναι για σένα ή ταπεινοφροσύνη.
 

 

Από το Γεροντικό
Ο αββάς 'Επιφάνιος έλεγε:
Η Χαναναία φωνάζει και ακούεται (από το Θεό) (Ματθ. 15:22-28). Η αιμορροούσα σωπαίνει και μακαρίζεται (Μαρκ. 5:25-34). ο τελώνης δεν ανοίγει καν το στόμα του και εισακούεται. Και ο Φαρισαίος κραυγάζει και κατακρίνεται (Λουκ.18:9-14).

Ρώτησαν Τον αββά Λογγίνο:
Ποία αρετή είναι ή μεγαλύτερη απ' όλες; και απάντησε:
Σκέφτομαι, ότι, όπως ή υπερηφάνεια είναι το μεγαλύτερο απ' όλα τα πάθη, αφού και από Τον ουρανό μπόρεσε να ρίξει κάποιους, (δηλαδή Τον Εωσφόρο και το τάγμα του), έτσι και ή ταπεινοφροσύνη είναι ή μεγαλύτερη απ' όλες τις αρετές γιατί κι απ' αυτά τα τάρταρα μπορεί ν' ανεβάσει έναν άνθρωπο, ακόμα κι αν είναι αμαρτωλός σαν δαίμονας. να γιατί ο Κύριος πριν απ' όλους μακαρίζει τούς «πτωχούς τω Πνεύματι», (δηλαδή τούς ταπεινούς) (Ματθ. 5:3).

Ένας γέροντας είπε:
Προτιμώ ήττα πού θα συνοδεύεται από ταπεινοφροσύνη, παρά νίκη πού θα συνοδεύεται από υπερηφάνεια.
 

 

Ένας (άλλος) γέροντας είπε:
Πολλές φορές ή ταπείνωση έσωσε πολλούς, και μάλιστα άκοπα. Κι αυτό το αποδεικνύουν ο τελώνης και ο άσωτος υιός, πού είπαν μόνο λίγα λόγια και σώθηκαν (βλ. Λουκ. 18:13.15:21).

Ο αββάς Ησαΐας είπε:
Περισσότερο απ' όλα έχουμε ανάγκη από την ταπεινοφροσύνη. Γι' αυτό άς είμαστε πάντα έτοιμοι, σε κάθε λόγο πού ακούμε Τι εργασία (πού κάνουμε), να λέμε (στον πλησίον) Συγχώρεσε με.

Ένας γέροντας είπε:
Όποιος έχει ταπείνωση, ταπεινώνει τούς δαίμονες και όποιος Δεν έχει ταπείνωση, χλευάζεται από τούς δαίμονες.
 

 

Ρώτησαν ένα γέροντα:
Γιατί χτυπιόμαστε τόσο πολύ από τούς δαίμονες;
Επειδή πετάμε τα όπλα μας, απάντησε εκείνος εννοώ την ατιμία, την ταπείνωση, την ακτημοσύνη και την υπομονή.

Μια φορά ήρθαν κάποιοι στη ΘΗΒΑΙΔΑ, σ' ένα γέροντα, και του έφεραν ένα δαιμονισμένο για να τον θεραπεύσει. και ο γέροντας, (μολονότι αρχικά δεν δεχόταν, θεωρώντας τον εαυτό του ανάξιο, τελικά), επειδή πολύ τον παρακάλεσαν, λέει στο δαίμονα: Βγές από το πλάσμα του Θεού!
Βγαίνω, αποκρίθηκε ο δαίμονας. Αλλά σε ρωτάω ένα πράγμα, και απάντησέ μου: Ποιοι είναι τα «ερίφια» και Ποιοι τα«πρόβατα» (Ματθ. 25:31-33); Τα «ερίφια» είμαι εγώ, απάντησε ο γέροντας. "Όσο για τα πρόβατα», ο θεός τα γνωρίζει. Μόλις άκουσε (αυτά τα λόγια) ο δαίμονας, κραύγασε: Νά, για την ταπείνωσή σου βγαίνω! Και βγήκε (από Τον άνθρωπο) την ίδια ώρα.

ΠΗΓΗ