Ψυχή μου, ψυχή μου, ανάστα, τί καθεύδεις

«Ψυχή μου, ψυχή μου, ανάστα, τί καθεύδεις τό τέλος εγγίζει καί μέλλεις θορυβείσθαι· ανάνηψον ούν, ίνα φείσηταί σου Χριστός ο Θεός, 

ο πανταχού παρών καί τά πάντα πληρών».