ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΣΤΗΝ ΝΑΥΠΑΚΤΟ -ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΟΠΩΣ ΕΧΟΥΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΕΙ
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, για να έχουμε μια σφαιρική εικόνα της Όλης καταστάσεως που έχει δημιουργηθεί και να καταλάβουμε ποιος συκοφαντεί ποιόν...
ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΠΡΩΤΟ : Πέμπτη, 15 Νοέμβριος 2012
Πηγή : Romfea.gr - 12.49
Εν όψει της προσφάτου δημοσίας κοινοποιήσεως εγγράφων και Εγκυκλίου του Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ιεροθέου και της Ιεράς Συνόδου, προς Υπηρεσίες κλπ., σχετικά μέ τήν διοίκηση και το αυτοδιοίκητο Ν.Π.Δ.Δ. της Ι. Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ναυπακτίας (άρθρο 1 παρ. 4 Ν. 590/1977, ΦΕΚ Α΄ 146/1977), η Ολομέλεια της Αδελφότητός μας, ως η μόνη αρμόδια, για παροχή κάθε σχετικής διασαφήσεως (ΠΔ601/1980, ΦΕΚ Α΄ 160/1980), ανακοινώνει τα ακόλουθα:
1. Το Ν.Π.Δ.Δ. της Ιεράς Μονής μας διοικείται βάσει επίσημου Εσωτερικού Κανονισμού Οργανώσεως, Διοικήσεως και Λειτουργίας, ο οποίος, όπως προσφάτως αναγνώρισε και το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, ευρίσκεται σήμερα σε πλήρη ισχύ. Ο Εσωτερικός αυτός Κανονισμός, αρχικά αναγνωρίσθηκε από την Ι. Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, έπειτα δημοσιεύθηκε στο περιοδικό της Ι. Συνόδου «ΕΚΚΛΗΣΙΑ».
2. Ο ανωτέρω Κανονισμός ουδέποτε ανακλήθηκε, συνεχίζει δε να ρυθμίζει το σύνολο των θεμάτων της Ι. Μονής, επέχοντας θέση και ισχύ Νόμου, υπό το κύρος της νομοθετούσας Ελληνικής Πολιτείας.
3. Κάθε πράξη που διενεργείται βάσει αυτού του Εσωτερικού Κανονισμού, όπως είναι και η από 26-4-2012 εκλογή από την Ολομέλεια της Αδελφότητος της Ι. Μονής του Ιερομονάχου π. Ιερωνύμου Δελημάρη ως Καθηγουμένου αυτής, των δε π.Νικοδήμου Ανταλλοπούλου και π.Ιουστίνου Καρανικόλα, ως Ηγουμενοσυμβούλων, είναι πλήρως νόμιμη και ισχυρή.
4. Ως ο Νόμος ορίζει, δεν είναι δυνατή η αφαίρεση της διοικήσεως και διαχειρίσεως ενός ΝΠΔΔ από άλλο διορισμένο όργανο ή επιτροπή. Πράξεις οι οποίες τυχόν διενήργησε ένα τέτοιο «όργανο» ή «επιτροπή», όχι μόνον είναι ανυπόστατες ως διοικητικές πράξεις, αλλά επάγονται και σοβαρές ποινικού χαρακτήρα συνέπειες, σύμφωνα με τις διατάξεις περί αντιποιήσεως αρχής του Ποινικού Κώδικα (άρθρ.175 παρ.1Π.Κ., σε συνδυασμό με άρ.13 περ.α΄Π.Κ., που προβλέπει επίταση της ποινικής ευθύνης αν ο δράστης είναι και Κληρικός).
5. Παρά τα όσα προβλέπουν οι ανωτέρω διατάξεις, η εκκλησιαστική αρχή προέβη σε διορισμό «Τριμελούς Διοικητικής και Διαχειριστικής Επιτροπής» και ενημερώνει μάλιστα δημόσια τους πάντες γι'αυτό που έκανε και κρίνεται βάσει των ανωτέρω νόμιμων διατάξεων, ο δε συντάκτης αυτών τυχόν να ελέγχεται όχι μόνον για άγνοια Νόμου αλλά και για ποινική ευθύνη με την ιδιότητα του ηθικού αυτουργού. Συνεπώς, κάθε ψευδώνυμη «Διοικητική και Διαχειριστική Επιτροπή», για το Ν.Π.Δ.Δ. της Ι. Μονής μας, είναι ανυπόστατη, οι πράξεις που τυχόν εκδίδει πάσχουν από ολοσχερή ακυρότητα, τα δε μέλη της υπέχουν τις πιο πάνω ποινικές και άλλες ευθύνες.
6. Η ανωτέρω ενέργεια περί δήθεν διορισμού εξωτερικής «Διοικητικής και Διαχειριστικής Επιτροπής» για την νομίμως λειτουργούσα Ι. Μονή μας, είναι συνέχεια ανάλογης παράνομης πράξεως των ιδίων εκκλησιαστικών αρχών, Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Ιεράς Συνόδου, η οποία όμως έτυχε πλήρους αποδοκιμασίας εκ μέρους του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων. Συγκεκριμένως, και πέρυσι τον Αύγουστο του 2011 επιχείρησαν την έκνομη διάλυση του ΝΠΔΔ της Ι. Μονής μας, και το διωγμό των Μοναχών, χωρίς την συγκατάθεση της Ολομελείας της Αδελφότητάς της. Πλην όμως, το Υπουργείο Παιδείας, σεβόμενο τους Νόμους, τους επέστρεψε τα έγγραφα για νομικούς λόγους. Το ζήτημα απασχόλησε με επερώτηση και τη Βουλή των Ελλήνων.
7. Τον ίδιο σκοπό διώξεως των Μοναχών και διαλύσεως της σύγχρονης και πλήρως εξοπλισμένης Μονής μας, μέ σκοπό ίσως, να περιέλθει αυτή στην προσωπική εκμετάλλευση του Μητροπολίτου Ναυπάκτου κλπ. επιχειρούν και πάλι μέσω άλλης οδού αλλά και αυτής παράνομης, οι της εκκλησιαστικής διοικήσεως π.χ.
α) με τό ότι διέγραψαν παρανόμως και αντιιεροκανονικώς δύο Μοναχούς της Μονής Μεταμορφώσεως εκ του «Μοναχολογίου», τό οποίο μάλιστα δεν κατέχουν και το οποίο τηρεί σύμφωνα μέ τόν Νόμον μόνο η Αδελφότητα της Μονής,
β) με το ότι διόρισαν την ψευδώνυμη «Τριμελή Διοικητική και Διαχειριστική Επιτροπή», ίσως για να διαγράψουν με αυτήν, εκ του «Μοναχολογίου» τους, με τον ίδιο τρόπο όλους τούς Μοναχούς και να αρπάξουν έτσι τό Μοναστήρι και
γ) το ότι απαγόρευσαν να λατρεύουν τον Θεό όλοι οι Μοναχοί της Μονής μας!!!!... (με το δήθεν επιτίμιο της ακοινωνησίας) και κατά τήν γνώμη μας, πρώτον μεν, για να καταργήσουν έτσι την Συνταγματικώς κατοχυρωμένη θρησκευτική ελευθερία των Μοναχών και δεύτερον για να αφαιρέσουν έτσι από την Μονή το χαρακτηριστικό της γνώρισμα ότι είναι τόπος Λατρείας του Θεού, όπως προβλέπει η ισχύουσα Νομοθεσία, και εν συνεχεία για να απαιτήσουν την διάλυση της Μονής και την εκδίωξη των Μοναχών από την Μονή και να περιέλθει αυτή στην εκμετάλλευση του Μητροπολίτη Ναυπάκτου. Υπενθυμίζουμε ότι τέτοιες μεθοδεύσεις, ούτε οι Τούρκοι ούτε άλλοι ξένοι αλλόθρησκοι κατακτητές της Ελλάδος, δεν τις έκαναν …
Οπωσδήποτε, όμως, ας γνωρίζουν και εκκλησιαστική διοίκηση, αλλά και τα δοτά μέλη της ανυπόστατης και πλήρως ελεγχόμενης από τον ίδιο Μητροπολίτη ψευδώνυμης «Τριμελούς Διοικητικής και Διαχειριστικής Επιτροπής», ότι η νόμιμη διοίκηση της Ι. Μονής, αναφέρεται ήδη και στον αρμόδιο Εισαγγελέα με κοινοποίηση του παρόντος, αλλά και με σχετική αναφορά, δια τον έλεγχο πιθανόν επαπειλούμενων να τελεστούν, ποινικών αδικημάτων.
Η ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ,
Δ.Δ. ΣΚΑΛΑ, ΔΗΜΟΥ ΝΑΥΠΑΚΤΙΑΣ
ΤΕΛΟΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΠΡΩΤΟ : Πέμπτη, 15 Νοέμβριος 2012
Εν όψει της προσφάτου δημοσίας κοινοποιήσεως εγγράφων και Εγκυκλίου του Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ιεροθέου και της Ιεράς Συνόδου, προς Υπηρεσίες κλπ., σχετικά μέ τήν διοίκηση και το αυτοδιοίκητο Ν.Π.Δ.Δ. της Ι. Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ναυπακτίας (άρθρο 1 παρ. 4 Ν. 590/1977, ΦΕΚ Α΄ 146/1977), η Ολομέλεια της Αδελφότητός μας, ως η μόνη αρμόδια, για παροχή κάθε σχετικής διασαφήσεως (ΠΔ601/1980, ΦΕΚ Α΄ 160/1980), ανακοινώνει τα ακόλουθα:
1. Το Ν.Π.Δ.Δ. της Ιεράς Μονής μας διοικείται βάσει επίσημου Εσωτερικού Κανονισμού Οργανώσεως, Διοικήσεως και Λειτουργίας, ο οποίος, όπως προσφάτως αναγνώρισε και το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, ευρίσκεται σήμερα σε πλήρη ισχύ. Ο Εσωτερικός αυτός Κανονισμός, αρχικά αναγνωρίσθηκε από την Ι. Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, έπειτα δημοσιεύθηκε στο περιοδικό της Ι. Συνόδου «ΕΚΚΛΗΣΙΑ».
2. Ο ανωτέρω Κανονισμός ουδέποτε ανακλήθηκε, συνεχίζει δε να ρυθμίζει το σύνολο των θεμάτων της Ι. Μονής, επέχοντας θέση και ισχύ Νόμου, υπό το κύρος της νομοθετούσας Ελληνικής Πολιτείας.
3. Κάθε πράξη που διενεργείται βάσει αυτού του Εσωτερικού Κανονισμού, όπως είναι και η από 26-4-2012 εκλογή από την Ολομέλεια της Αδελφότητος της Ι. Μονής του Ιερομονάχου π. Ιερωνύμου Δελημάρη ως Καθηγουμένου αυτής, των δε π.Νικοδήμου Ανταλλοπούλου και π.Ιουστίνου Καρανικόλα, ως Ηγουμενοσυμβούλων, είναι πλήρως νόμιμη και ισχυρή.
4. Ως ο Νόμος ορίζει, δεν είναι δυνατή η αφαίρεση της διοικήσεως και διαχειρίσεως ενός ΝΠΔΔ από άλλο διορισμένο όργανο ή επιτροπή. Πράξεις οι οποίες τυχόν διενήργησε ένα τέτοιο «όργανο» ή «επιτροπή», όχι μόνον είναι ανυπόστατες ως διοικητικές πράξεις, αλλά επάγονται και σοβαρές ποινικού χαρακτήρα συνέπειες, σύμφωνα με τις διατάξεις περί αντιποιήσεως αρχής του Ποινικού Κώδικα (άρθρ.175 παρ.1Π.Κ., σε συνδυασμό με άρ.13 περ.α΄Π.Κ., που προβλέπει επίταση της ποινικής ευθύνης αν ο δράστης είναι και Κληρικός).
5. Παρά τα όσα προβλέπουν οι ανωτέρω διατάξεις, η εκκλησιαστική αρχή προέβη σε διορισμό «Τριμελούς Διοικητικής και Διαχειριστικής Επιτροπής» και ενημερώνει μάλιστα δημόσια τους πάντες γι'αυτό που έκανε και κρίνεται βάσει των ανωτέρω νόμιμων διατάξεων, ο δε συντάκτης αυτών τυχόν να ελέγχεται όχι μόνον για άγνοια Νόμου αλλά και για ποινική ευθύνη με την ιδιότητα του ηθικού αυτουργού. Συνεπώς, κάθε ψευδώνυμη «Διοικητική και Διαχειριστική Επιτροπή», για το Ν.Π.Δ.Δ. της Ι. Μονής μας, είναι ανυπόστατη, οι πράξεις που τυχόν εκδίδει πάσχουν από ολοσχερή ακυρότητα, τα δε μέλη της υπέχουν τις πιο πάνω ποινικές και άλλες ευθύνες.
6. Η ανωτέρω ενέργεια περί δήθεν διορισμού εξωτερικής «Διοικητικής και Διαχειριστικής Επιτροπής» για την νομίμως λειτουργούσα Ι. Μονή μας, είναι συνέχεια ανάλογης παράνομης πράξεως των ιδίων εκκλησιαστικών αρχών, Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Ιεράς Συνόδου, η οποία όμως έτυχε πλήρους αποδοκιμασίας εκ μέρους του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων. Συγκεκριμένως, και πέρυσι τον Αύγουστο του 2011 επιχείρησαν την έκνομη διάλυση του ΝΠΔΔ της Ι. Μονής μας, και το διωγμό των Μοναχών, χωρίς την συγκατάθεση της Ολομελείας της Αδελφότητάς της. Πλην όμως, το Υπουργείο Παιδείας, σεβόμενο τους Νόμους, τους επέστρεψε τα έγγραφα για νομικούς λόγους. Το ζήτημα απασχόλησε με επερώτηση και τη Βουλή των Ελλήνων.
7. Τον ίδιο σκοπό διώξεως των Μοναχών και διαλύσεως της σύγχρονης και πλήρως εξοπλισμένης Μονής μας, μέ σκοπό ίσως, να περιέλθει αυτή στην προσωπική εκμετάλλευση του Μητροπολίτου Ναυπάκτου κλπ. επιχειρούν και πάλι μέσω άλλης οδού αλλά και αυτής παράνομης, οι της εκκλησιαστικής διοικήσεως π.χ.
α) με τό ότι διέγραψαν παρανόμως και αντιιεροκανονικώς δύο Μοναχούς της Μονής Μεταμορφώσεως εκ του «Μοναχολογίου», τό οποίο μάλιστα δεν κατέχουν και το οποίο τηρεί σύμφωνα μέ τόν Νόμον μόνο η Αδελφότητα της Μονής,
β) με το ότι διόρισαν την ψευδώνυμη «Τριμελή Διοικητική και Διαχειριστική Επιτροπή», ίσως για να διαγράψουν με αυτήν, εκ του «Μοναχολογίου» τους, με τον ίδιο τρόπο όλους τούς Μοναχούς και να αρπάξουν έτσι τό Μοναστήρι και
γ) το ότι απαγόρευσαν να λατρεύουν τον Θεό όλοι οι Μοναχοί της Μονής μας!!!!... (με το δήθεν επιτίμιο της ακοινωνησίας) και κατά τήν γνώμη μας, πρώτον μεν, για να καταργήσουν έτσι την Συνταγματικώς κατοχυρωμένη θρησκευτική ελευθερία των Μοναχών και δεύτερον για να αφαιρέσουν έτσι από την Μονή το χαρακτηριστικό της γνώρισμα ότι είναι τόπος Λατρείας του Θεού, όπως προβλέπει η ισχύουσα Νομοθεσία, και εν συνεχεία για να απαιτήσουν την διάλυση της Μονής και την εκδίωξη των Μοναχών από την Μονή και να περιέλθει αυτή στην εκμετάλλευση του Μητροπολίτη Ναυπάκτου. Υπενθυμίζουμε ότι τέτοιες μεθοδεύσεις, ούτε οι Τούρκοι ούτε άλλοι ξένοι αλλόθρησκοι κατακτητές της Ελλάδος, δεν τις έκαναν …
Οπωσδήποτε, όμως, ας γνωρίζουν και εκκλησιαστική διοίκηση, αλλά και τα δοτά μέλη της ανυπόστατης και πλήρως ελεγχόμενης από τον ίδιο Μητροπολίτη ψευδώνυμης «Τριμελούς Διοικητικής και Διαχειριστικής Επιτροπής», ότι η νόμιμη διοίκηση της Ι. Μονής, αναφέρεται ήδη και στον αρμόδιο Εισαγγελέα με κοινοποίηση του παρόντος, αλλά και με σχετική αναφορά, δια τον έλεγχο πιθανόν επαπειλούμενων να τελεστούν, ποινικών αδικημάτων.
Η ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ,
Δ.Δ. ΣΚΑΛΑ, ΔΗΜΟΥ ΝΑΥΠΑΚΤΙΑΣ
ΤΕΛΟΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΠΡΩΤΟ : Πέμπτη, 15 Νοέμβριος 2012
Πηγή : Romfea.gr - 12.49
ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ : Παρασκευή 16 Νοέμβριος 2012
Πηγή : amen.gr - 02.20
Ανακοίνωση της Ι.Μ.Ναυπάκτου για την υπόθεση
της I.Μ.Μεταμορφώσεωςεκ της Ιεράς Μητροπόλεως Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου
Η Αδελφότητα της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως Σκάλας Ναυπάκτου δημοσίευσε ευρέως το από 14-11-2012 ανακοινωθέν της, το οποίο είναι στο σύνολό του παραπλανητικό και δεν βοηθά ούτε την ίδια ούτε βεβαίως την αλήθεια.
Μέ το ανακοινωθέν αυτό η Αδελφότητα έρχεται για άλλη μια φορά σε θρασεία αντίθεση προς την Ιερά Σύνοδο και την Εκκλησία μας και οι μοναχοί αποδεικνύονται και πάλι αδιόρθωτοι, αμετανόητοι, χωρίς ίχνος εκκλησιαστικού φρονήματος. Δεν σέβονται τις αποφάσεις των Συνοδικών Δικαστηρίων ούτε και τις πάνω από εξήντα (60) αποφάσεις της Συνόδου (δημοσιεύονται όλες στην ιστοσελίδα www.parembasis.gr) ούτε και αυτού του Συμβουλίου της Επικρατείας, στο οποίο οι ίδιοι προσφεύγουν σωρηδόν.
Είναι το μοναδικό Μοναστήρι σε όλη την Ορθόδοξη Εκκλησία με τέτοιο έντονα αντιεκκλησιαστικό, αντικανονικό και αντιμοναχικό πνεύμα, όπως επανειλημμένως έχει διαπιστώσει και έχει αποφανθή η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας μας: «αποτελεί μοναδικήν εξαίρεσιν Ιεράς Μονής, όχι μόνον εις την Εκκλησίαν της Ελλάδος, αλλά και πανορθοδόξως» και ότι η Αδελφότητα «αποτελείτε μοναδικήν εξαίρεσιν απειθαρχίας, ανυπακοής και ελλείψεως σεβασμού εις τα κανονικά μοναχικά θέσμια και τον θεσμόν της Εκκλησίας» (3039/27-8-2009 Δ.Ι.Σ).
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος έλαβε τις σημαντικές αποφάσεις (8-10-2012) με τις οποίες αποφάσισε: γενική ακοινωνησία στην Αδελφότητα της Μονής, τον διορισμό Τριμελούς Διοικητικής και Διαχειριστικής Επιτροπής για την Μονή, την διαγραφή δύο αδελφών της Μονής.
Οι μοναχοί αποδεικνύουν για άλλη μια φορά ότι δεν κατανοούν το μέγεθος της εκτροπής τους, αλλά και διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα. Και αυτή η τακτική τους τους οδήγησε στο σημείο αυτό, αφού μετά από κάθε Συνοδική Απόφαση που σκοπό είχε τον συνετισμό τους, αντί της συμμορφώσεως και της διορθώσεώς τους επέλεγαν την αυτοδικαίωση και την αυτοπροβολή. Την ίδια τακτική ακολουθούν, δυστυχώς, και μετά τις τελευταίες σημαντικές Συνοδικές Αποφάσεις.
Μέ το ανακοινωθέν αυτό η Αδελφότητα έρχεται για άλλη μια φορά σε θρασεία αντίθεση προς την Ιερά Σύνοδο και την Εκκλησία μας και οι μοναχοί αποδεικνύονται και πάλι αδιόρθωτοι, αμετανόητοι, χωρίς ίχνος εκκλησιαστικού φρονήματος. Δεν σέβονται τις αποφάσεις των Συνοδικών Δικαστηρίων ούτε και τις πάνω από εξήντα (60) αποφάσεις της Συνόδου (δημοσιεύονται όλες στην ιστοσελίδα www.parembasis.gr) ούτε και αυτού του Συμβουλίου της Επικρατείας, στο οποίο οι ίδιοι προσφεύγουν σωρηδόν.
Είναι το μοναδικό Μοναστήρι σε όλη την Ορθόδοξη Εκκλησία με τέτοιο έντονα αντιεκκλησιαστικό, αντικανονικό και αντιμοναχικό πνεύμα, όπως επανειλημμένως έχει διαπιστώσει και έχει αποφανθή η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας μας: «αποτελεί μοναδικήν εξαίρεσιν Ιεράς Μονής, όχι μόνον εις την Εκκλησίαν της Ελλάδος, αλλά και πανορθοδόξως» και ότι η Αδελφότητα «αποτελείτε μοναδικήν εξαίρεσιν απειθαρχίας, ανυπακοής και ελλείψεως σεβασμού εις τα κανονικά μοναχικά θέσμια και τον θεσμόν της Εκκλησίας» (3039/27-8-2009 Δ.Ι.Σ).
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος έλαβε τις σημαντικές αποφάσεις (8-10-2012) με τις οποίες αποφάσισε: γενική ακοινωνησία στην Αδελφότητα της Μονής, τον διορισμό Τριμελούς Διοικητικής και Διαχειριστικής Επιτροπής για την Μονή, την διαγραφή δύο αδελφών της Μονής.
Οι μοναχοί αποδεικνύουν για άλλη μια φορά ότι δεν κατανοούν το μέγεθος της εκτροπής τους, αλλά και διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα. Και αυτή η τακτική τους τους οδήγησε στο σημείο αυτό, αφού μετά από κάθε Συνοδική Απόφαση που σκοπό είχε τον συνετισμό τους, αντί της συμμορφώσεως και της διορθώσεώς τους επέλεγαν την αυτοδικαίωση και την αυτοπροβολή. Την ίδια τακτική ακολουθούν, δυστυχώς, και μετά τις τελευταίες σημαντικές Συνοδικές Αποφάσεις.
Η Αδελφότητα προσπαθεί να δημιουργήση εντυπώσεις και να παραπλανήση τους αναγνώστες κηρύττοντας κακοδόξως ότι η Ιερά Μονή είναι ανεξάρτητη και ανέλεγκτη από την Εκκλησία, συκοφαντώντας δολίως ότι ο Μητροπολίτης θέλει να ωφεληθή προσωπικά από το Μοναστήρι, και πέφτοντας και σε πολλά άλλα ατοπήματα και διατυπώνοντας κατηγορίες, οι οποίες έχουν αποδειχθή ανυπόσταστες και ανίσχυρες από τα Εκκλησιαστικά Δικαστήρια. Έχουν δε τιμωρηθή τόσο από την Εκκλησιαστική όσο και από την Πολιτική Δικαιοσύνη. Δυστυχώς όμως θα κληθούν να δώσουν συνολικές απαντήσεις ενώπιον της πολιτικής, εκκλησιαστικής και προ παντός της θείας Δικαιοσύνης, τις οποίες τόσο βάναυσα προκαλεί.
Το βάθος της πτώσεως της Αδελφότητας αυτής φαίνεται και από την στάση την οποία τηρούν έναντι των Αγίων και Ιερών Μυστηρίων της Πίστεως και της Εκκλησίας μας. Εκτός του ότι παραμένουν ακοινώνητοι, άλλοι επί ένα άλλοι επί πέντε έτη (!), χωρίς να υπακούουν στην Ιερά Σύνοδο για να διορθώσουν αυτήν την μεγάλη έλλειψη που έχουν ως Χριστιανοί και ως Ιερείς και Μοναχοί, ένας εξ αυτών –ο Ιερομόναχος Ιγνάτιος Σταυρόπουλος, αδελφός της Μονής, άρτι διαγραφείς από την Ιερά Σύνοδο– προέβη και στην εξής πρωτάκουστη ενέργεια: την προηγούμενη Κυριακή (11 Νοεμβρίου), παρά το ότι τελεί υπό το επιτίμιο της ακοινωνησίας, «λειτούργησε» στον Ναό της Μονής και «κοινώνησε», κατά παράβαση των ιερών Κανόνων και των Αποφάσεων της Ιεράς Συνόδου χωρίς καμμία αίσθηση και φόβο Θεού!!
Κατόπιν τούτων, η Ιερά Μητρόπολη προβαίνει, προς το παρόν, αναγκαστικώς και καθηκόντως σε δύο δημοσιεύσεις:
α) των τριών προσφάτων Συνοδικών Αποφάσεων,
β) της ανακοινώσεως για την τέλεση «λειτουργίας» από ακοινώνητο Ιερομόναχο.
Α. ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ
Aριθμ. Πρωτ. 4362/23-10-2012
Πρός τον Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην
Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεον.
Σεβασμιώτατε εν Χριστώ Αδελφέ,
Συνοδική Αποφάσει, ληφθείση εν τη Συνεδρία της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της 8ης μηνός Οκτωβρίου ε.έ, και κατόπιν του υπ’ αριθμ. 378/27.9.2012 υμετέρου εγγράφου, δι’ ού υποβάλλετε το από 25.9.2012, και εις απάντησιν του υπ’ αριθμ. πρωτ. 2996/1699/10.9.2012 Συνοδικού εγγράφου, έγγραφον της Αδελφότητος της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως Σωτήρος Σκάλας Ναυπάκτου,
γνωρίζομεν υμίν, ότι η Ιερά Σύνοδος, εν τη ρηθείση Συνεδρία Αυτής, λαβούσα υπ’ όψιν το γεγονός, ότι δια του ως άνω υπ’ αριθμ. 2996/1699/10.9.2012 Συνοδικού εργγράφου παρήγγειλεν εις την Αδελφότητα της ως άνω Ιεράς Μονής την «πλήρη και απροϋπόθετον συμμόρφωσιν» προς προγενεστέρας Συνοδικάς Αποφάσεις,αντ’ αυτού δε η Αδελφότης της ανωτέρω Ιεράς Μονής απαντά τεχνολογούσα τα κείμενα της Ιεράς Συνόδου, αλλά και αφίσταται της συμμορφώσεως και εφαρμογής των Συνοδικώς υποδεικνυομένων,απεφάσισεν όπως καταργήση την ένεκεν επιεικείας, αλλά και εξυπηρετήσεως των λειτουργικών και λατρευτικών αναγκών της Ιεράς Μητροπόλεως, αποφασισθείσαν και δια του υπ’ αριθμ. πρωτ. 5739/2757/24.10.2011 Συνοδικού εγγράφου κοινοποιηθείσαν αναστολήν της επιβολής του Πνευματικού Επιτιμίου της Ακοινωνησίας εις τους εξής:
Ιερομόναχον Ειρηναίον Κουτσογιάννην, Αρχιμανδρίτην Συμεών Τσιρώνην και Αρχιμανδρίτην Ρωμανόν Κατραούραν.
Τοιουτοτρόπως, σύμπασα η Αδελφότης τελεί πλέον υπό το Πνευματικόν Επιτίμιον της Ακοινωνησίας, των αποφάσεων της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, περιόδου Αυγούστου 2011, ισχυόντων κατά πάντα.
Επί δε τούτοις, κατασπαζόμενοι την υμετέραν Σεβασμιότητα εν Κυρίω, διατελούμεν μετ’ αγάπης.
Ο Αθηνών Ιερώνυμος Β', Πρόεδρος
Ο Αρχιγραμματεύς
Ο Διαυλείας Γαβριήλ
Το βάθος της πτώσεως της Αδελφότητας αυτής φαίνεται και από την στάση την οποία τηρούν έναντι των Αγίων και Ιερών Μυστηρίων της Πίστεως και της Εκκλησίας μας. Εκτός του ότι παραμένουν ακοινώνητοι, άλλοι επί ένα άλλοι επί πέντε έτη (!), χωρίς να υπακούουν στην Ιερά Σύνοδο για να διορθώσουν αυτήν την μεγάλη έλλειψη που έχουν ως Χριστιανοί και ως Ιερείς και Μοναχοί, ένας εξ αυτών –ο Ιερομόναχος Ιγνάτιος Σταυρόπουλος, αδελφός της Μονής, άρτι διαγραφείς από την Ιερά Σύνοδο– προέβη και στην εξής πρωτάκουστη ενέργεια: την προηγούμενη Κυριακή (11 Νοεμβρίου), παρά το ότι τελεί υπό το επιτίμιο της ακοινωνησίας, «λειτούργησε» στον Ναό της Μονής και «κοινώνησε», κατά παράβαση των ιερών Κανόνων και των Αποφάσεων της Ιεράς Συνόδου χωρίς καμμία αίσθηση και φόβο Θεού!!
Κατόπιν τούτων, η Ιερά Μητρόπολη προβαίνει, προς το παρόν, αναγκαστικώς και καθηκόντως σε δύο δημοσιεύσεις:
α) των τριών προσφάτων Συνοδικών Αποφάσεων,
β) της ανακοινώσεως για την τέλεση «λειτουργίας» από ακοινώνητο Ιερομόναχο.
Α. ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ
Aριθμ. Πρωτ. 4362/23-10-2012
Πρός τον Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην
Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεον.
Σεβασμιώτατε εν Χριστώ Αδελφέ,
Συνοδική Αποφάσει, ληφθείση εν τη Συνεδρία της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της 8ης μηνός Οκτωβρίου ε.έ, και κατόπιν του υπ’ αριθμ. 378/27.9.2012 υμετέρου εγγράφου, δι’ ού υποβάλλετε το από 25.9.2012, και εις απάντησιν του υπ’ αριθμ. πρωτ. 2996/1699/10.9.2012 Συνοδικού εγγράφου, έγγραφον της Αδελφότητος της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως Σωτήρος Σκάλας Ναυπάκτου,
γνωρίζομεν υμίν, ότι η Ιερά Σύνοδος, εν τη ρηθείση Συνεδρία Αυτής, λαβούσα υπ’ όψιν το γεγονός, ότι δια του ως άνω υπ’ αριθμ. 2996/1699/10.9.2012 Συνοδικού εργγράφου παρήγγειλεν εις την Αδελφότητα της ως άνω Ιεράς Μονής την «πλήρη και απροϋπόθετον συμμόρφωσιν» προς προγενεστέρας Συνοδικάς Αποφάσεις,αντ’ αυτού δε η Αδελφότης της ανωτέρω Ιεράς Μονής απαντά τεχνολογούσα τα κείμενα της Ιεράς Συνόδου, αλλά και αφίσταται της συμμορφώσεως και εφαρμογής των Συνοδικώς υποδεικνυομένων,απεφάσισεν όπως καταργήση την ένεκεν επιεικείας, αλλά και εξυπηρετήσεως των λειτουργικών και λατρευτικών αναγκών της Ιεράς Μητροπόλεως, αποφασισθείσαν και δια του υπ’ αριθμ. πρωτ. 5739/2757/24.10.2011 Συνοδικού εγγράφου κοινοποιηθείσαν αναστολήν της επιβολής του Πνευματικού Επιτιμίου της Ακοινωνησίας εις τους εξής:
Ιερομόναχον Ειρηναίον Κουτσογιάννην, Αρχιμανδρίτην Συμεών Τσιρώνην και Αρχιμανδρίτην Ρωμανόν Κατραούραν.
Τοιουτοτρόπως, σύμπασα η Αδελφότης τελεί πλέον υπό το Πνευματικόν Επιτίμιον της Ακοινωνησίας, των αποφάσεων της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, περιόδου Αυγούστου 2011, ισχυόντων κατά πάντα.
Επί δε τούτοις, κατασπαζόμενοι την υμετέραν Σεβασμιότητα εν Κυρίω, διατελούμεν μετ’ αγάπης.
Ο Αθηνών Ιερώνυμος Β', Πρόεδρος
Ο Αρχιγραμματεύς
Ο Διαυλείας Γαβριήλ
* * *
Aριθμ. Πρωτ. 4714/23-10-2012
Πρός τον Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην
Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεον
Σεβασμιώτατε εν Χριστώ Αδελφέ ,
Συνοδική Αποφάσει, ληφθείση εν τη Συνεδρία της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της 8ης μηνός Οκτωβρίου ε.έ., και κατόπιν του υπ’ αριθμ. 4362/2077/23.10.2012 Συνοδικού εγγράφου,δι’ ού, καταργηθείσης της χορηγηθείσης εις τρεις Αδελφούς της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως Σωτήρος Σκάλας Ναυπάκτου αναστολής του Πνευματικού Επιτιμίου της Ακοινωνησίας,διαπιστούται ότι σύμπασα η Αδελφότης τελεί πλέον υπό το Πνευματικόν Επιτίμιον της Ακοινωνησίας,
γνωρίζομεν υμίν, ότι η Ιερά Σύνοδος εν τη ρηθείση Συνεδρία Αυτής, ιδούσα τα άρθρα 29 παρ. 1 και 39 παρ. 6 του Ν. 590/1977 «Περί του Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος»,καί λαβούσα υπ’ όψιν την ανάγκην συννόμου, κανονικής και χρηστής διοικήσεως και διαχειρίσεως της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Σκάλας Ναυπάκτου,απεφάσισεν όπως παραγγείλη εις την Υμετέραν Σεβασμιότητα τον διορισμόν τριμελούς Διοικητικής και Διαχειριστικής Επιτροπής δια την Ιεράν Μονήν Μεταμορφώσεως Σωτήρος Σκάλας Ναυπάκτου.
Επί δε τούτοις, κατασπαζόμενοι την υμετέραν Σεβασμιότητα εν Κυρίω, διατελούμεν μετ’ αγάπης.
Ο Αθηνών Ιερώνυμος Β', Πρόεδρος
Ο Αρχιγραμματεύς
Ο Διαυλείας Γαβριήλ
Aριθμ. Πρωτ. 4714/23-10-2012
Πρός τον Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην
Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεον
Σεβασμιώτατε εν Χριστώ Αδελφέ ,
Συνοδική Αποφάσει, ληφθείση εν τη Συνεδρία της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της 8ης μηνός Οκτωβρίου ε.έ., και κατόπιν του υπ’ αριθμ. 4362/2077/23.10.2012 Συνοδικού εγγράφου,δι’ ού, καταργηθείσης της χορηγηθείσης εις τρεις Αδελφούς της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως Σωτήρος Σκάλας Ναυπάκτου αναστολής του Πνευματικού Επιτιμίου της Ακοινωνησίας,διαπιστούται ότι σύμπασα η Αδελφότης τελεί πλέον υπό το Πνευματικόν Επιτίμιον της Ακοινωνησίας,
γνωρίζομεν υμίν, ότι η Ιερά Σύνοδος εν τη ρηθείση Συνεδρία Αυτής, ιδούσα τα άρθρα 29 παρ. 1 και 39 παρ. 6 του Ν. 590/1977 «Περί του Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος»,καί λαβούσα υπ’ όψιν την ανάγκην συννόμου, κανονικής και χρηστής διοικήσεως και διαχειρίσεως της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Σκάλας Ναυπάκτου,απεφάσισεν όπως παραγγείλη εις την Υμετέραν Σεβασμιότητα τον διορισμόν τριμελούς Διοικητικής και Διαχειριστικής Επιτροπής δια την Ιεράν Μονήν Μεταμορφώσεως Σωτήρος Σκάλας Ναυπάκτου.
Επί δε τούτοις, κατασπαζόμενοι την υμετέραν Σεβασμιότητα εν Κυρίω, διατελούμεν μετ’ αγάπης.
Ο Αθηνών Ιερώνυμος Β', Πρόεδρος
Ο Αρχιγραμματεύς
Ο Διαυλείας Γαβριήλ
* * *
Aριθμ. Πρωτ. 4715/23-10-2012
Πρός τον Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην
Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεον
Σεβασμιώτατε εν Χριστώ Αδελφέ,
Συνοδική Αποφάσει, ληφθείση εν τη Συνεδρία της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της 8ης Οκτωβρίου ε.έ.,
καί κατόπιν της πληροφορίας ότι ο Ιερομόναχος Ιγνάτιος Σταυρόπουλος, ως και ο Ιεροδιάκονος Χρυσόστομος Τρομπούκης, ηρνήθησαν την υπογραφήν εγγράφων της Γενικής Συνάξεως της Αδελφότητος της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως Σωτήρος Σκάλας Ναυπάκτου, επιδεικνύοντες πνεύμα ανυπακοής –παρά τα υπ’ αυτών ομολογηθέντα κατά την κουράν αυτών- και γενόμενοι ούτω αφορμή διασπάσεως της ενότητος της κατά τα ανωτέρω Αδελφότητος,γνωρίζομεν υμίν, ότι η Ιερά Σύνοδος, εν τη ρηθείση Συνεδρία Αυτής,απεφάσισεν όπως δια πνευματικούς λόγους και επί φυλακή της ενότητος της ως άνω Μοναστικής Αδελφότητος, ως και των Μοναχικών θεσμίων,διαγράψη εκ του Μοναχολογίου της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως Σωτήρος Σκάλας Ναυπάκτου τον Ιερομόναχον Ιγνάτιον Σταυρόπουλον και τον Ιεροδιάκονον Χρυσόστομον Τρομπούκην,προκειμένου ίνα ούτοι, απερχόμενοι εκ της ως άνω Ιεράς Μονής προς οιανδήποτε ετέραν της καθ’ υμάς Μητροπολιτικής Περιφερείας, παύσωσι παρέχοντες εαυτούς ως προσκόμματα εις την προσπάθειαν καταλλαγής, συντελούντες εκόντες εις την διατήρησιν της ανειρηνεύτου καταστάσεως εν τη ως άνω Ιερά Μονή.
Επί δε τούτοις, κατασπαζόμενοι την υμετέραν Σεβασμιότητα εν Κυρίω, διατελούμεν μετ’ αγάπης.
Ο Αθηνών Ιερώνυμος Β', Πρόεδρος
Aριθμ. Πρωτ. 4715/23-10-2012
Πρός τον Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην
Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεον
Σεβασμιώτατε εν Χριστώ Αδελφέ,
Συνοδική Αποφάσει, ληφθείση εν τη Συνεδρία της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της 8ης Οκτωβρίου ε.έ.,
καί κατόπιν της πληροφορίας ότι ο Ιερομόναχος Ιγνάτιος Σταυρόπουλος, ως και ο Ιεροδιάκονος Χρυσόστομος Τρομπούκης, ηρνήθησαν την υπογραφήν εγγράφων της Γενικής Συνάξεως της Αδελφότητος της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως Σωτήρος Σκάλας Ναυπάκτου, επιδεικνύοντες πνεύμα ανυπακοής –παρά τα υπ’ αυτών ομολογηθέντα κατά την κουράν αυτών- και γενόμενοι ούτω αφορμή διασπάσεως της ενότητος της κατά τα ανωτέρω Αδελφότητος,γνωρίζομεν υμίν, ότι η Ιερά Σύνοδος, εν τη ρηθείση Συνεδρία Αυτής,απεφάσισεν όπως δια πνευματικούς λόγους και επί φυλακή της ενότητος της ως άνω Μοναστικής Αδελφότητος, ως και των Μοναχικών θεσμίων,διαγράψη εκ του Μοναχολογίου της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως Σωτήρος Σκάλας Ναυπάκτου τον Ιερομόναχον Ιγνάτιον Σταυρόπουλον και τον Ιεροδιάκονον Χρυσόστομον Τρομπούκην,προκειμένου ίνα ούτοι, απερχόμενοι εκ της ως άνω Ιεράς Μονής προς οιανδήποτε ετέραν της καθ’ υμάς Μητροπολιτικής Περιφερείας, παύσωσι παρέχοντες εαυτούς ως προσκόμματα εις την προσπάθειαν καταλλαγής, συντελούντες εκόντες εις την διατήρησιν της ανειρηνεύτου καταστάσεως εν τη ως άνω Ιερά Μονή.
Επί δε τούτοις, κατασπαζόμενοι την υμετέραν Σεβασμιότητα εν Κυρίω, διατελούμεν μετ’ αγάπης.
Ο Αθηνών Ιερώνυμος Β', Πρόεδρος
Ο Αρχιγραμματεύς
Ο Διαυλείας Γαβριήλ
* * *
Β΄ «ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ» ΑΠΟ ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΟ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟ!!
Το επιτίμιο της ακοινωνησίας το οποίο επέβαλε η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, ύστερα από μακροχρόνια ανταρσία της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος της Μητροπόλεώς μας προς την Εκκλησία, κατ' αρχάς σε τέσσερεις Ιερομονάχους (τό έτος 2007) και στην συνέχεια στους υπολοίπους Ιερομονάχους και μοναχούς (τά έτη 2011 και 2012), είναι μια πνευματική ποινή που επιβάλλεται στους Κληρικούς και μοναχούς για βαριά κανονικά παραπτώματα, προκειμένου να μετανοήσουν και να ζητήσουν την συγγνώμη της Εκκλησίας.
Η ίδια η Ιερά Σύνοδος που επέβαλε το επιτίμιο της ακοινωνησίας και που στηρίζεται στους ιερούς Κανόνας (π.χ. ε' Κανόνας της Α' Οικουμενικής Συνόδου) καθόρισε και το περιεχόμενό του. Έγραφε στην απόφασή της: «Κατά την περίοδον ταύτην του επιτιμίου, στερείσθε της δυνατότητος ίνα τελήτε την Θείαν Λειτουργίαν και οιανδήποτε ιεροπραξίαν και τελετήν και μετέχητε του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας». Αυτό σημαίνει ότι όσοι έχουν το επιτίμιο αυτό όχι μόνον δεν μπορούν να τελούν την θεία Λειτουργία και κάθε άλλη ιεροπραξία και τελετή, αλλά και δεν μπορούν να συμμετέχουν στο μυστήριο της θείας Ευχαριστίας που τελείται από κανονικούς Ιερείς.
Εννοείται ότι από το 2007 έως σήμερα η Ιερά Σύνοδος έδωσε πολλές ευκαιρίες στους επιτιμηθέντες να μετανοήσουν, να ζητήσουν συγγνώμη και να αποκαταστήσουν την σχέση τους με την Εκκλησία, αλλά δεν το έπραξαν. Γι' αυτό η Ιερά Σύνοδος με επανειλημμένες μεταγενέστερες αποφάσεις της δήλωσε ότι εμμένει στην απόφασή της αυτή.
Παρά ταύτα, την Κυριακή 11 Νοεμβρίου ε.έ. ο Ιερομόναχος Ιγνάτιος Σταυρόπουλος, στον οποίον επεβλήθη το επιτίμιο της ακοινωνησίας το έτος 2007, τέλεσε «λειτουργία» στην Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως παραβαίνοντας τους ιερούς Κανόνας και τις Αποφάσεις της Ιεράς Συνόδου. Για την πράξη του αυτή, ήδη έχει αρχίσει η διαδικασία την οποία προβλέπουν οι ιεροί Κανόνες της Εκκλησίας και ο νόμος περί Εκκλησιαστικών Δικαστηρίων.
Όμως, η Ιερά Σύνοδος, όπως το προβλέπουν οι ιεροί Κανόνες της Εκκλησίας, απεφάσισε και για όσους έχουν λατρευτική κοινωνία με τους ακοινωνήτους Κληρικούς και μοναχούς. Γράφει η Συνοδική Απόφαση: «Πάς δε μεθ’ υμών συμπράττων, εκκλησιαστικώς τε και λειτουργικώς, υπόκειται εις το αυτό επιτίμιον, κατά την θεμελιώδη κανονικήν αρχήν "ο ακοινωνήτω κοινωνών ακοινώνητος έσται"». Αυτό σημαίνει ότι όσοι και από τους Κληρικούς, μοναχούς και λαϊκούς συμμετέχουν σε λατρευτικές και λειτουργικές πράξεις με ακοινωνήτους Κληρικούς έχουν μεγάλη ευθύνη, συμμετέχουν στο κανονικό αυτό επιτίμιο και στην πραγματικότητα η σχέση τους με την Εκκλησία είναι προβληματική και επί πλέον συντελούν στην δημιουργία σχίσματος στην Εκκλησία.
...Η τέλεση «λειτουργίας» από μη κανονικούς, αργούς και ακοινωνήτους Κληρικούς δεικνύει θράσος έναντι του Θεού και της Εκκλησίας Του, αποτελεί μεγάλη ασέβεια στα Μυστήρια της Εκκλησίας, ιδιαιτέρως στα Μυστήρια της Εξομολογήσεως, της Ιερωσύνης και αυτής της θείας Ευχαριστίας, και φανερώνει παντελή έλλειψη φόβου Θεού και τελεία απουσία σεβασμού και εκκλησιαστικού φρονήματος.
Θα πρέπει να σημειωθή ότι το επιτίμιο ακοινωνησίας που είναι βαρύτατη ποινή, η οποία τίθεται σε κάποιον ανυπότακτο Κληρικό προ της τελικής αποκοπής του από την Εκκλησία, δεν το έβαλε ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου, αλλά η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος προκειμένου να διαφυλάξη την ενότητα της Εκκλησίας από Κληρικούς που θέλουν να την διασαλεύσουν προς ίδιον όφελος. Όσοι δε ισχυρίζονται τα αντίθετα έχουν βαρύτατη ευθύνη, περιπίπτουν στο αμάρτημα της συκοφαντίας και της ιεροκατηγορίας και θα δώσουν λόγο στον Θεό.
Στις δύσκολες ημέρες που διέρχεται η Πατρίδα μας έχουν μεγάλη ευθύνη οι Κληρικοί εκείνοι που απειθούν στην Εκκλησία, προτρέπουν τον λαό σε σχίσματα, παρασυναγωγές και διαιρέσεις και διαμορφώνουν παρεκκλησιαστικές και προτεστάντικες νοοτροπίες, αλλά και εκείνοι οι λαϊκοί που συνεργούν σε όλα αυτά. ...»
*
Συνεπώς, η περίπτωση της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως είναι μοναδική σε όλη την Ορθόδοξη Εκκλησία και είναι ευθύνη των Ποιμένων να ενεργήσουν σύμφωνα με τους ιερούς Κανόνες για να μήν εξαπλωθή η μοναχική και εκκλησιολογική αυτή ασθένεια.
Μέ όλα αυτά δικαιώνεται πλήρως ο μακαριστός και γνωστός παγκοσμίως Ναυπάκτιος Μοναχός π. Θεόκλητος Διονυσιάτης που σε παλαιότερες επιστολές του χαρακτηρίζει πλήρως την νοοτροπία της Ιεράς Μονής.
Στην από 25-3-1998 επιστολή του προς τον τότε ηγούμενο π. Σπυρίδωνα Λογοθέτη, έγραφε:
«Σεβαστέ μου Γέροντα, δεν επιθυμώ να σας κουράσω. Ελπίζω στην σύνεσή σας να αντιληφθήτε ότι, αι διατυπωθείσαι απόψεις σας στην εν λόγω επιστολήν σας, άγουν αναποδράστως σε αντιπαραθέσεις μετά του οικείου Επισκόπου, ψυγωμένης της πολυτίμου αγάπης, άνευ της οποίας μεταβαλλόμεθα σε κύμβαλα αλαλάζοντα, και σκανδαλιζομένων των Χριστιανών. Διό και σας ικετεύω, ως γέρων ταπεινός μοναχός, όπως αναθεωρήσετε την στάση της ιεράς Μονής σας έναντι των εκάστοτε Επισκόπων του Τόπου, επειδή εμφανιζόμενη ως διοικητική και πνευματική Αρχή, εγκυμονεί απροσδοκήτους περιπετείας, διασυρομένου και του σεμνού τάγματος του Μοναχισμού...
Άγιε Γέροντα, η Ναύπακτος είναι πολύ μικρή για να κρύψη τις ψυχοφθόρες τριβές μεταξύ του Μητροπολίτου και των μοναχών του μοναδικού εν αυτή μοναστηρίου. Διό και σας ικετεύω να φροντίσετε ώστε να αρθούν τα αίτια των τριβών αυτών, που βλάπτουν όλους και αυτούς ακόμη τους καλούς υποτακτικούς σας. Δόξα τώ Θεώ ο νέος Μητροπολίτης της Επαρχίας σας έχει δώσει πολλά τεκμήρια της Ορθοδοξίας του και του αναλόγου ήθους, ώστε να μη δικαιολογείται καμμία πρόφαση εναντιότητος».
Και σε άλλες ανοικτές επιστολές προς τους συμπατριώτες του Ναυπακτίους (2003) μεταξύ των άλλων τόνιζε:
«...Άν δεν παρεσυρόμουν από τον άλογον ενθουσιασμόν μου και τον ερωτούσα, μαθαίνοντας ότι πέραν των θεολογικών σπουδών του και την θεωρητικήν συγκρότησή του ως ιερωμένου ιεροκήρυκος, ουδεμίαν αγωγήν μοναχικήν υπέστη, ασφαλώς ούτε θα τον ενίσχυα ηθικοϋλικώς, ούτε θα τον ενεθάρρυνα να κτίση Μοναστήριον και ν' αναλάβη την ευθύνην ηγουμενίας, διότι αφεύκτως θα τον ενέπαιζαν οι δαίμονες και αντί καλού, θα απέβαινεν αιτία να βλασφημήται ο Θεός, όπως συμβαίνει τώρα, αλλά και σε όλες τις εποχές, που οιηματίες τινές επεχείρησαν να εξέλθουν σε πόλεμον κατά του διαβόλου, απειροπόλεμοι όντες, ως ηγούμενοι...
Αυτά βέβαια είναι αντιπαραδοσιακά και μάλλον δαιμονικά και οδηγούν κατ' ευθείαν σε απείθειαν καισύγκρουση με τους κατά καιρούς Επισκόπους, οπότε η ζωή των Μοναχών, αντί να είναι ταπεινή και ειρηνική αποβαίνει αιτία συνεχούς ταραχής και εντάσεως και οδηγεί σε σχίσματα μεταξύ του χριστιανικού λαού...
Εάν κάναμε έναν απολογισμόν της όσης ζημίας έχει προκαλέσει το ίδρυμα του π. Σπυρίδωνος -όχι του Θεού- θα καταλήγαμε στην ευχήν ότι θα ήταν προτιμώτερο να μήν υπήρχεν...
Τελειώνοντας, ως Ναυπάκτιος, σε κάποιο μέτρον, θα συνιστούσα στους καλούς συντοπίτες μου να άρουν την προσωπικήν προστασίαν των, όχι στις Ορθόδοξες Μονές, αλλά στους εμπαθεστάτους κληρικούς, που ανερριχήθησαν σε ηγουμενικά αξιώματα, ως εφαλτήρια ικανοποιήσεως μωροφιλοδοξιών με αποτέλεσμα να σκανδαλίζουν τις ψυχές και να βλασφημήται ο Θεός, ώστε να μη γίνονται συνυπεύθυνοι».
Και πάλι ενημερώνουμε τους ενδιαφερομένους ότι όλες οι Συνοδικές Αποφάσεις για την Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως (www.parembasis.gr).
Ο Διαυλείας Γαβριήλ
* * *
Β΄ «ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ» ΑΠΟ ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΟ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟ!!
Το επιτίμιο της ακοινωνησίας το οποίο επέβαλε η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, ύστερα από μακροχρόνια ανταρσία της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος της Μητροπόλεώς μας προς την Εκκλησία, κατ' αρχάς σε τέσσερεις Ιερομονάχους (τό έτος 2007) και στην συνέχεια στους υπολοίπους Ιερομονάχους και μοναχούς (τά έτη 2011 και 2012), είναι μια πνευματική ποινή που επιβάλλεται στους Κληρικούς και μοναχούς για βαριά κανονικά παραπτώματα, προκειμένου να μετανοήσουν και να ζητήσουν την συγγνώμη της Εκκλησίας.
Η ίδια η Ιερά Σύνοδος που επέβαλε το επιτίμιο της ακοινωνησίας και που στηρίζεται στους ιερούς Κανόνας (π.χ. ε' Κανόνας της Α' Οικουμενικής Συνόδου) καθόρισε και το περιεχόμενό του. Έγραφε στην απόφασή της: «Κατά την περίοδον ταύτην του επιτιμίου, στερείσθε της δυνατότητος ίνα τελήτε την Θείαν Λειτουργίαν και οιανδήποτε ιεροπραξίαν και τελετήν και μετέχητε του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας». Αυτό σημαίνει ότι όσοι έχουν το επιτίμιο αυτό όχι μόνον δεν μπορούν να τελούν την θεία Λειτουργία και κάθε άλλη ιεροπραξία και τελετή, αλλά και δεν μπορούν να συμμετέχουν στο μυστήριο της θείας Ευχαριστίας που τελείται από κανονικούς Ιερείς.
Εννοείται ότι από το 2007 έως σήμερα η Ιερά Σύνοδος έδωσε πολλές ευκαιρίες στους επιτιμηθέντες να μετανοήσουν, να ζητήσουν συγγνώμη και να αποκαταστήσουν την σχέση τους με την Εκκλησία, αλλά δεν το έπραξαν. Γι' αυτό η Ιερά Σύνοδος με επανειλημμένες μεταγενέστερες αποφάσεις της δήλωσε ότι εμμένει στην απόφασή της αυτή.
Παρά ταύτα, την Κυριακή 11 Νοεμβρίου ε.έ. ο Ιερομόναχος Ιγνάτιος Σταυρόπουλος, στον οποίον επεβλήθη το επιτίμιο της ακοινωνησίας το έτος 2007, τέλεσε «λειτουργία» στην Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως παραβαίνοντας τους ιερούς Κανόνας και τις Αποφάσεις της Ιεράς Συνόδου. Για την πράξη του αυτή, ήδη έχει αρχίσει η διαδικασία την οποία προβλέπουν οι ιεροί Κανόνες της Εκκλησίας και ο νόμος περί Εκκλησιαστικών Δικαστηρίων.
Όμως, η Ιερά Σύνοδος, όπως το προβλέπουν οι ιεροί Κανόνες της Εκκλησίας, απεφάσισε και για όσους έχουν λατρευτική κοινωνία με τους ακοινωνήτους Κληρικούς και μοναχούς. Γράφει η Συνοδική Απόφαση: «Πάς δε μεθ’ υμών συμπράττων, εκκλησιαστικώς τε και λειτουργικώς, υπόκειται εις το αυτό επιτίμιον, κατά την θεμελιώδη κανονικήν αρχήν "ο ακοινωνήτω κοινωνών ακοινώνητος έσται"». Αυτό σημαίνει ότι όσοι και από τους Κληρικούς, μοναχούς και λαϊκούς συμμετέχουν σε λατρευτικές και λειτουργικές πράξεις με ακοινωνήτους Κληρικούς έχουν μεγάλη ευθύνη, συμμετέχουν στο κανονικό αυτό επιτίμιο και στην πραγματικότητα η σχέση τους με την Εκκλησία είναι προβληματική και επί πλέον συντελούν στην δημιουργία σχίσματος στην Εκκλησία.
...Η τέλεση «λειτουργίας» από μη κανονικούς, αργούς και ακοινωνήτους Κληρικούς δεικνύει θράσος έναντι του Θεού και της Εκκλησίας Του, αποτελεί μεγάλη ασέβεια στα Μυστήρια της Εκκλησίας, ιδιαιτέρως στα Μυστήρια της Εξομολογήσεως, της Ιερωσύνης και αυτής της θείας Ευχαριστίας, και φανερώνει παντελή έλλειψη φόβου Θεού και τελεία απουσία σεβασμού και εκκλησιαστικού φρονήματος.
Θα πρέπει να σημειωθή ότι το επιτίμιο ακοινωνησίας που είναι βαρύτατη ποινή, η οποία τίθεται σε κάποιον ανυπότακτο Κληρικό προ της τελικής αποκοπής του από την Εκκλησία, δεν το έβαλε ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου, αλλά η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος προκειμένου να διαφυλάξη την ενότητα της Εκκλησίας από Κληρικούς που θέλουν να την διασαλεύσουν προς ίδιον όφελος. Όσοι δε ισχυρίζονται τα αντίθετα έχουν βαρύτατη ευθύνη, περιπίπτουν στο αμάρτημα της συκοφαντίας και της ιεροκατηγορίας και θα δώσουν λόγο στον Θεό.
Στις δύσκολες ημέρες που διέρχεται η Πατρίδα μας έχουν μεγάλη ευθύνη οι Κληρικοί εκείνοι που απειθούν στην Εκκλησία, προτρέπουν τον λαό σε σχίσματα, παρασυναγωγές και διαιρέσεις και διαμορφώνουν παρεκκλησιαστικές και προτεστάντικες νοοτροπίες, αλλά και εκείνοι οι λαϊκοί που συνεργούν σε όλα αυτά. ...»
*
Συνεπώς, η περίπτωση της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως είναι μοναδική σε όλη την Ορθόδοξη Εκκλησία και είναι ευθύνη των Ποιμένων να ενεργήσουν σύμφωνα με τους ιερούς Κανόνες για να μήν εξαπλωθή η μοναχική και εκκλησιολογική αυτή ασθένεια.
Μέ όλα αυτά δικαιώνεται πλήρως ο μακαριστός και γνωστός παγκοσμίως Ναυπάκτιος Μοναχός π. Θεόκλητος Διονυσιάτης που σε παλαιότερες επιστολές του χαρακτηρίζει πλήρως την νοοτροπία της Ιεράς Μονής.
Στην από 25-3-1998 επιστολή του προς τον τότε ηγούμενο π. Σπυρίδωνα Λογοθέτη, έγραφε:
«Σεβαστέ μου Γέροντα, δεν επιθυμώ να σας κουράσω. Ελπίζω στην σύνεσή σας να αντιληφθήτε ότι, αι διατυπωθείσαι απόψεις σας στην εν λόγω επιστολήν σας, άγουν αναποδράστως σε αντιπαραθέσεις μετά του οικείου Επισκόπου, ψυγωμένης της πολυτίμου αγάπης, άνευ της οποίας μεταβαλλόμεθα σε κύμβαλα αλαλάζοντα, και σκανδαλιζομένων των Χριστιανών. Διό και σας ικετεύω, ως γέρων ταπεινός μοναχός, όπως αναθεωρήσετε την στάση της ιεράς Μονής σας έναντι των εκάστοτε Επισκόπων του Τόπου, επειδή εμφανιζόμενη ως διοικητική και πνευματική Αρχή, εγκυμονεί απροσδοκήτους περιπετείας, διασυρομένου και του σεμνού τάγματος του Μοναχισμού...
Άγιε Γέροντα, η Ναύπακτος είναι πολύ μικρή για να κρύψη τις ψυχοφθόρες τριβές μεταξύ του Μητροπολίτου και των μοναχών του μοναδικού εν αυτή μοναστηρίου. Διό και σας ικετεύω να φροντίσετε ώστε να αρθούν τα αίτια των τριβών αυτών, που βλάπτουν όλους και αυτούς ακόμη τους καλούς υποτακτικούς σας. Δόξα τώ Θεώ ο νέος Μητροπολίτης της Επαρχίας σας έχει δώσει πολλά τεκμήρια της Ορθοδοξίας του και του αναλόγου ήθους, ώστε να μη δικαιολογείται καμμία πρόφαση εναντιότητος».
Και σε άλλες ανοικτές επιστολές προς τους συμπατριώτες του Ναυπακτίους (2003) μεταξύ των άλλων τόνιζε:
«...Άν δεν παρεσυρόμουν από τον άλογον ενθουσιασμόν μου και τον ερωτούσα, μαθαίνοντας ότι πέραν των θεολογικών σπουδών του και την θεωρητικήν συγκρότησή του ως ιερωμένου ιεροκήρυκος, ουδεμίαν αγωγήν μοναχικήν υπέστη, ασφαλώς ούτε θα τον ενίσχυα ηθικοϋλικώς, ούτε θα τον ενεθάρρυνα να κτίση Μοναστήριον και ν' αναλάβη την ευθύνην ηγουμενίας, διότι αφεύκτως θα τον ενέπαιζαν οι δαίμονες και αντί καλού, θα απέβαινεν αιτία να βλασφημήται ο Θεός, όπως συμβαίνει τώρα, αλλά και σε όλες τις εποχές, που οιηματίες τινές επεχείρησαν να εξέλθουν σε πόλεμον κατά του διαβόλου, απειροπόλεμοι όντες, ως ηγούμενοι...
Αυτά βέβαια είναι αντιπαραδοσιακά και μάλλον δαιμονικά και οδηγούν κατ' ευθείαν σε απείθειαν καισύγκρουση με τους κατά καιρούς Επισκόπους, οπότε η ζωή των Μοναχών, αντί να είναι ταπεινή και ειρηνική αποβαίνει αιτία συνεχούς ταραχής και εντάσεως και οδηγεί σε σχίσματα μεταξύ του χριστιανικού λαού...
Εάν κάναμε έναν απολογισμόν της όσης ζημίας έχει προκαλέσει το ίδρυμα του π. Σπυρίδωνος -όχι του Θεού- θα καταλήγαμε στην ευχήν ότι θα ήταν προτιμώτερο να μήν υπήρχεν...
Τελειώνοντας, ως Ναυπάκτιος, σε κάποιο μέτρον, θα συνιστούσα στους καλούς συντοπίτες μου να άρουν την προσωπικήν προστασίαν των, όχι στις Ορθόδοξες Μονές, αλλά στους εμπαθεστάτους κληρικούς, που ανερριχήθησαν σε ηγουμενικά αξιώματα, ως εφαλτήρια ικανοποιήσεως μωροφιλοδοξιών με αποτέλεσμα να σκανδαλίζουν τις ψυχές και να βλασφημήται ο Θεός, ώστε να μη γίνονται συνυπεύθυνοι».
Και πάλι ενημερώνουμε τους ενδιαφερομένους ότι όλες οι Συνοδικές Αποφάσεις για την Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως (www.parembasis.gr).
ΤΕΛΟΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ : Παρασκευή 16 Νοέμβριος 2012
Πηγή : amen.gr - 02.20
ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΡΙΤΟ : Παρασκευή 16 Νοέμβριος 2012
Πηγή : romfea.gr - 22.46
Αρχιμ. Αθανασίου Αναστασίου
Προηγουμένου Ιεράς Μονής Μεγάλου Μετεώρου
Το τελευταίο διάστημα γινόμαστε μάρτυρες μίας συντονισμένης προσπάθειας συκοφαντήσεως του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιεροθέου με αφορμή το χρόνιο πρόβλημα της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως Σκάλας Ναυπάκτου.
Στην απόφασή μας να παρέμβουμε δημόσια στο όλο ζήτημα μας οδηγεί η ακλόνητη πεποίθησή μας και η μετά γνώσεως βεβαιότητά μας ότι όλα, όσα απρεπή και κακοήθη αναφέρονται εις βάρος του Σεβασμιωτάτου τόσο από τους ίδιους τους μοναχούς της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως όσο και από ποικίλους υπερασπιστές της, αποτελούν ασύστολα ψεύδη και συνιστούν κατάφωρη αδικία εις βάρος του.
Και το βεβαιώνουμε αυτό με απόλυτη κατηγορηματικότητα και εν πλήρει συνειδήσει, ενώπιον Θεού και ανθρώπων, καθώς αφενός μεν γνωρίζουμε πολύ καλά, εδώ και σαράντα χρόνια, τον Σεβασμιώτατο, αφετέρου δε έχουμε ασχοληθεί επισταμένως και επισήμως με το ζήτημα της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως από τις αρχές ακόμη της δεκαετίας του 2000, ως μέλος σχετικής συνοδικής επιτροπής και έχουμε έλθει σε επαφές τόσο με τους μοναχούς όσο και με τον Μητροπολίτη.
Θα ήταν, βεβαίως, περιττός πλεονασμός να αναφερθούμε στην προσωπικότητα και τις αρετές του Σεβασμιωτάτου κ. Ιεροθέου.
Πρόκειται για έναν από τους κορυφαίους σύγχρονους θεολόγους με διεθνή αναγνώριση και κύρος, συγγραφέα αναρίθμητων βιβλίων και πονημάτων, που κυκλοφορούν σε αλλεπάλληλες εκδόσεις και σε πολλές γλώσσες.
Η θεολογία του βαθειά ριζωμένη στην αγιοπατερική παράδοση ορθοτομεί τον λόγο της αληθείας και προβάλλει το γνήσιο ορθόδοξο φρόνημα σε αντίθεση με κάθε λογής καινοτομίες και νεωτερισμούς.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος χαρακτηρίζεται από την σεμνότητα του βίου του, την απλότητά του, την πλήρη αφιλαργυρία του και την ασκητικότητά του.
Είναι ιδιαίτερα φιλομόναχος και έχει αφιερώσει ένα μεγάλο μέρος του θεολογικού του έργου στον ανατολικό ορθόδοξο, αποστολοπαράδοτο, αγιοπατερικό, νηπτικό, ησυχαστικό μοναχισμό, τον οποίο και ο ίδιος ακολουθεί στην βιοτή του.
Έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα και έχει εντρυφήσει στην θεολογία του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, την θεολογία του ακτίστου φωτός και της θεώσεως και των τριών σταδίων στην πορεία των πιστών προς την θέωση: την κάθαρση από τα πάθη, τον φωτισμό του νου και την θέωση, τον δοξασμό.
Είναι από την ίδρυσή της πνευματικός πατέρας της αξιόλογης γυναικείας Ιεράς Μονής Γενεσίου της Θεοτόκου Πελαγίας, η οποία εκδίδει τα έργα του και προσφέρει σ’ αυτή όλα τα έσοδα από τις εκδόσεις αυτές, χωρίς ο ίδιος να καρπούται το παραμικρό οικονομικό όφελος.
Το κλασικό στο είδος του βιβλίο του που αναφέρεται στην μονολόγιστη ευχή του Ιησού «Μια βραδυά στην έρημο του Αγίου Όρους» κυκλοφορεί ήδη στην 22η έκδοση!
Έχουν κυκλοφορήσει επίσης: Το Μυστήριο της παιδείας του Θεού, Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ως αγιορείτης, Ο ορθόδοξος μοναχισμός, ως προφητική, αποστολική και μαρτυρική ζωη, Η Ησυχία και Θεολογία, «Οίδα άνθρωπον εν Χριστώ», Βίος και πολιτεία του Γέροντος Σωφρονίου του ησυχαστού και θεολόγου, «Η ιατρική εν Πνεύματι επιστήμη», Η πράξη της ορθόδοξης ψυχοθεραπείας, Εμπειρική δογματική της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας, κατά τις προφορικές παραδόσεις του π. Ιωάννου Ρωμανίδη τομ. Α καί Β καί πλείστα άλλα.
Είναι, λοιπόν, πραγματικά οξύμωρο να κατηγορείται ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου ως διώκτης του μοναχισμού, και μάλιστα της μητροπολιτικής του περιφέρειας, για ένα ζήτημα που δεν το προκάλεσε αυτός, αλλά προϋπήρχε χρόνια πριν την εγκατάστασή του ως Μητροπολίτη στην Ναύπακτο και ταλαιπώρησε και τους προκατόχους του.
Και είναι, επίσης, οξύμωρο, απαράδεκτο, άηθες και απρεπές να κατηγορείται για φιλοχρηματία και οικονομική επιβουλή εις βάρος της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου, που δεν έλαβε ποτέ του το παραμικρό ποσό από οποιαδήποτε ιεροπραξία, τουναντίον δε προσφέρει ένα μέρος του μισθού του για την λειτουργία του Μητροπολιτικού γραφείου.
Αποτελεί δε ασύστολο ψεύδος η κατασυκοφάντηση, που επί σειρά ετών καλλιεργείται εκ μέρους της Μονής και με κάθε μέσο (έντυπο και προφορικό) εις βάρος του Μητροπολίτη, ότι επιθυμούσε δήθεν να καρπωθεί μέρος των εσόδων της Μονής, ενώ υπήρχε ρητή διαβεβαίωση και δέσμευσή του, γραπτή και προφορική, ότι δεν επιθυμεί καμία οικονομική εισφορά, όχι μόνον από την Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως, αλλά από καμία Ιερά Μονή της περιφέρειάς του.
Ως μέλος της συνοδικής επιτροπής (αποτελούμενης από τρεις Ηγουμένους) για την διευθέτηση του όλου ζητήματος, υπήρξαμε οι ίδιοι αυτήκοοι μάρτυρες των διαβεβαιώσεων αυτών του Μητροπολίτη, που δόθηκαν στο γραφείο του στις 25 Ιουλίου 2000 (αν δεν μας απατά η μνήμη μας) ενώπιον των μελών της επιτροπής και των εκπροσώπων της Μονής.
Οι επίμονες και προς όλες τις κατευθύνσεις συκοφαντικές διαδόσεις ότι το κύριο σημείο τριβής, διαφοράς και αντιδράσεως της Ιεράς Μονής είναι οι δήθεν άνομες εισπρακτικές διαθέσεις του Μητροπολίτη κ. Ιεροθέου εις βάρος της είναι παντελώς αναληθείς και αστήρικτες και για τον πρόσθετο λόγο ότι ακόμη και στην περίπτωση που ο Μητροπολίτης επιθυμούσε την αποκόμιση οικονομικού οφέλους από την Μονή, αυτό δεν ήταν δυνατόν να πραγματοποιηθεί, αφού θα ήταν κατά βάση παράνομο και αυτό το γνώριζε η Ιερά Μονή.
Όπως η ίδια η Ιερά Μονή πληροφόρησε την ορισθείσα από την Ιερά Σύνοδο επιτροπή των ηγουμένων, γνώριζε ότι η εισφορά του 10% εις βάρος των εσόδων των Μονών δεν προβλέπεται από καμία διάταξη του νόμου. Γνώριζε, επίσης, η Μονή ότι επ’ αυτού είχε λάβει σαφή θέση τόσο η Οικονομική Υπηρεσία του ΟΔΕΠ (4701/310/30-1-1986) όσο και το Υπουργείο Οικονομικών (Φ. 031/503/Α1 176/31-3-1986).
Γνώριζε ότι η εγκύκλιος της Ιεράς Συνόδου (3684/20-12-1988) ήταν ανεφάρμοστη, επειδή τελούσε υπό μη νόμιμες προϋποθέσεις, γι’ αυτό και ανακλήθηκε από την Ιερά Σύνοδο με την υπ’ αριθμ. 2448/19-5-2000 νέα εγκύκλιό της.
Γνώριζε, επίσης, η Ιερά Μονή ότι οι επιχορηγήσεις επενδύσεων και επιδοτήσεις επιτοκίου που καταβάλλονται βάσει του ν. 1892/90 άρθρο 6, παρ. 8 απαλλάσσονται από κάθε φόρο, τέλος χαρτοσήμου η δικαίωμα, καθώς και από κάθε άλλη επιβάρυνση προς όφελος του Δημοσίου η Τρίτων.
Είναι ιδιαίτερα φιλομόναχος και έχει αφιερώσει ένα μεγάλο μέρος του θεολογικού του έργου στον ανατολικό ορθόδοξο, αποστολοπαράδοτο, αγιοπατερικό, νηπτικό, ησυχαστικό μοναχισμό, τον οποίο και ο ίδιος ακολουθεί στην βιοτή του.
Έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα και έχει εντρυφήσει στην θεολογία του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, την θεολογία του ακτίστου φωτός και της θεώσεως και των τριών σταδίων στην πορεία των πιστών προς την θέωση: την κάθαρση από τα πάθη, τον φωτισμό του νου και την θέωση, τον δοξασμό.
Είναι από την ίδρυσή της πνευματικός πατέρας της αξιόλογης γυναικείας Ιεράς Μονής Γενεσίου της Θεοτόκου Πελαγίας, η οποία εκδίδει τα έργα του και προσφέρει σ’ αυτή όλα τα έσοδα από τις εκδόσεις αυτές, χωρίς ο ίδιος να καρπούται το παραμικρό οικονομικό όφελος.
Το κλασικό στο είδος του βιβλίο του που αναφέρεται στην μονολόγιστη ευχή του Ιησού «Μια βραδυά στην έρημο του Αγίου Όρους» κυκλοφορεί ήδη στην 22η έκδοση!
Έχουν κυκλοφορήσει επίσης: Το Μυστήριο της παιδείας του Θεού, Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ως αγιορείτης, Ο ορθόδοξος μοναχισμός, ως προφητική, αποστολική και μαρτυρική ζωη, Η Ησυχία και Θεολογία, «Οίδα άνθρωπον εν Χριστώ», Βίος και πολιτεία του Γέροντος Σωφρονίου του ησυχαστού και θεολόγου, «Η ιατρική εν Πνεύματι επιστήμη», Η πράξη της ορθόδοξης ψυχοθεραπείας, Εμπειρική δογματική της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας, κατά τις προφορικές παραδόσεις του π. Ιωάννου Ρωμανίδη τομ. Α καί Β καί πλείστα άλλα.
Είναι, λοιπόν, πραγματικά οξύμωρο να κατηγορείται ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου ως διώκτης του μοναχισμού, και μάλιστα της μητροπολιτικής του περιφέρειας, για ένα ζήτημα που δεν το προκάλεσε αυτός, αλλά προϋπήρχε χρόνια πριν την εγκατάστασή του ως Μητροπολίτη στην Ναύπακτο και ταλαιπώρησε και τους προκατόχους του.
Και είναι, επίσης, οξύμωρο, απαράδεκτο, άηθες και απρεπές να κατηγορείται για φιλοχρηματία και οικονομική επιβουλή εις βάρος της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου, που δεν έλαβε ποτέ του το παραμικρό ποσό από οποιαδήποτε ιεροπραξία, τουναντίον δε προσφέρει ένα μέρος του μισθού του για την λειτουργία του Μητροπολιτικού γραφείου.
Αποτελεί δε ασύστολο ψεύδος η κατασυκοφάντηση, που επί σειρά ετών καλλιεργείται εκ μέρους της Μονής και με κάθε μέσο (έντυπο και προφορικό) εις βάρος του Μητροπολίτη, ότι επιθυμούσε δήθεν να καρπωθεί μέρος των εσόδων της Μονής, ενώ υπήρχε ρητή διαβεβαίωση και δέσμευσή του, γραπτή και προφορική, ότι δεν επιθυμεί καμία οικονομική εισφορά, όχι μόνον από την Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως, αλλά από καμία Ιερά Μονή της περιφέρειάς του.
Ως μέλος της συνοδικής επιτροπής (αποτελούμενης από τρεις Ηγουμένους) για την διευθέτηση του όλου ζητήματος, υπήρξαμε οι ίδιοι αυτήκοοι μάρτυρες των διαβεβαιώσεων αυτών του Μητροπολίτη, που δόθηκαν στο γραφείο του στις 25 Ιουλίου 2000 (αν δεν μας απατά η μνήμη μας) ενώπιον των μελών της επιτροπής και των εκπροσώπων της Μονής.
Οι επίμονες και προς όλες τις κατευθύνσεις συκοφαντικές διαδόσεις ότι το κύριο σημείο τριβής, διαφοράς και αντιδράσεως της Ιεράς Μονής είναι οι δήθεν άνομες εισπρακτικές διαθέσεις του Μητροπολίτη κ. Ιεροθέου εις βάρος της είναι παντελώς αναληθείς και αστήρικτες και για τον πρόσθετο λόγο ότι ακόμη και στην περίπτωση που ο Μητροπολίτης επιθυμούσε την αποκόμιση οικονομικού οφέλους από την Μονή, αυτό δεν ήταν δυνατόν να πραγματοποιηθεί, αφού θα ήταν κατά βάση παράνομο και αυτό το γνώριζε η Ιερά Μονή.
Όπως η ίδια η Ιερά Μονή πληροφόρησε την ορισθείσα από την Ιερά Σύνοδο επιτροπή των ηγουμένων, γνώριζε ότι η εισφορά του 10% εις βάρος των εσόδων των Μονών δεν προβλέπεται από καμία διάταξη του νόμου. Γνώριζε, επίσης, η Μονή ότι επ’ αυτού είχε λάβει σαφή θέση τόσο η Οικονομική Υπηρεσία του ΟΔΕΠ (4701/310/30-1-1986) όσο και το Υπουργείο Οικονομικών (Φ. 031/503/Α1 176/31-3-1986).
Γνώριζε ότι η εγκύκλιος της Ιεράς Συνόδου (3684/20-12-1988) ήταν ανεφάρμοστη, επειδή τελούσε υπό μη νόμιμες προϋποθέσεις, γι’ αυτό και ανακλήθηκε από την Ιερά Σύνοδο με την υπ’ αριθμ. 2448/19-5-2000 νέα εγκύκλιό της.
Γνώριζε, επίσης, η Ιερά Μονή ότι οι επιχορηγήσεις επενδύσεων και επιδοτήσεις επιτοκίου που καταβάλλονται βάσει του ν. 1892/90 άρθρο 6, παρ. 8 απαλλάσσονται από κάθε φόρο, τέλος χαρτοσήμου η δικαίωμα, καθώς και από κάθε άλλη επιβάρυνση προς όφελος του Δημοσίου η Τρίτων.
Κατά συνέπεια ήταν αδύνατο για τον Μητροπολίτη να εισπράξει οποιοδήποτε ποσοστό από την συγκεκριμένη επιδότηση, όπως κατά συρροήν και επί σειρά ετών και με απερίγραπτη ένταση κατηγορήθηκε από την Μονή και τους υπερασπιστές της ότι δήθεν επεδίωκε.
Είναι προφανές ότι όλη αυτή η πολυετής και συκοφαντική εκστρατεία εις βάρος του Σεβασμιωτάτου κ. Ιεροθέου, εκ μέρους της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως και των υποστηρικτών της, διεξάγεται με απώτερο σκοπό τον αποπροσανατολισμό τόσο της κοινής γνώμης όσο και των αρμοδίων ελεγκτικών οργάνων (συνοδικών και κρατικών) από τις ποικίλες δυσλειτουργίες, ιδιαιτερότητες και παρατυπίες στην οικονομική διαχείρηση της Μονής.
Με το πρόσχημα δηλαδή του πολυπροβαλλόμενου αίολου επιχειρήματος ότι δήθεν «ο Δεσπότης θέλει να πάρει ποσοστά από τα έσοδα της Μονής», δικαιολογήθηκε και καλύφθηκε μία άνευ προηγουμένου ιδιότυπη οικονομική οργάνωση και διαχείρηση και μία επιχειρηματική και εταιρική δραστηριότητα της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως Σκάλας Ναυπάκτου, η οποία εν πολλοίς κινείται εκτός των θεσμίων της μοναχικής παραδόσεως και σε πλαίσια αντικανονικά, αντιεκκλησιολογικά και παράνομα.
Είναι προφανές ότι όλη αυτή η πολυετής και συκοφαντική εκστρατεία εις βάρος του Σεβασμιωτάτου κ. Ιεροθέου, εκ μέρους της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως και των υποστηρικτών της, διεξάγεται με απώτερο σκοπό τον αποπροσανατολισμό τόσο της κοινής γνώμης όσο και των αρμοδίων ελεγκτικών οργάνων (συνοδικών και κρατικών) από τις ποικίλες δυσλειτουργίες, ιδιαιτερότητες και παρατυπίες στην οικονομική διαχείρηση της Μονής.
Με το πρόσχημα δηλαδή του πολυπροβαλλόμενου αίολου επιχειρήματος ότι δήθεν «ο Δεσπότης θέλει να πάρει ποσοστά από τα έσοδα της Μονής», δικαιολογήθηκε και καλύφθηκε μία άνευ προηγουμένου ιδιότυπη οικονομική οργάνωση και διαχείρηση και μία επιχειρηματική και εταιρική δραστηριότητα της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως Σκάλας Ναυπάκτου, η οποία εν πολλοίς κινείται εκτός των θεσμίων της μοναχικής παραδόσεως και σε πλαίσια αντικανονικά, αντιεκκλησιολογικά και παράνομα.
Στο σημείο αυτό θα θέλαμε να σημειώσουμε και να επισημάνουμε ιδιαιτέρως την πρακτική, που παγίως και κατ’ εξακολούθηση εφαρμόζει η συγκεκριμένη Ιερά Μονή, μέσω των παράκεντρων σωματείων της, με την συνεχή, πολυσχιδή πρακτική εκζητήσεως δωρεών πανελλαδικά και όχι μόνο, με σκοπό την συσσώρευση οικονομικών αποθεμάτων.
Χαρακτηριστικές είναι οι ποικιλόμορφες μεθοδεύσεις και εφαρμογές με τις οποίες κεντρίζεται η αφυπνίζεται η ευαισθησία απλών ευσεβών χριστιανών, εφαρμογές που αγγίζουν τα όρια της παραπλάνησης.
Πρέπει, επίσης, να τονισθεί ότι οι πρακτικές αυτές, με την ασυνήθιστα μακρόχρονη μεθόδευσή τους, ακυρώνουν εκ των πραγμάτων την ουσία που μπορεί να καλύπτει μία συγκεκριμένη αναγκαιότητα.
Από την δεκαετία του 1980 ακόμη, με πρωτοβουλία της Ιεράς Μονής, συστήθηκαν δύο αστικές εταιρείες -εκτός από μία σειρά άλλων συλλόγων και σωματείων- με την επωνυμία «Αδελφότης Μεταμορφώσεως του Σωτήρος» με έδρα την Αθήνα και «Αδελφότης Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ναυπάκτου» με έδρα την Ναύπακτο, που όπως αποδεικνύεται και από το ίδιο το Καταστατικό τους λειτουργούν αντικανονικά, αντιεκκλησιαστικά και αντιεκκλησιολογικά.
Το ίδιο ισχύει και για την ΕΠΕ (Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης) την οποία συνέστησαν μέλη της αδελφότητος της Ιεράς Μονής ασκώντας εταιρική εμπορική δραστηριότητα, γεγονός ασυμβίβαστο με την μοναχική τους ιδιότητα.
Ουσιαστικά αυτές οι εταιρείες-δορυφόροι της Μονής διαχειρίζονται για δεκαετίες την πλειονότητα των εσόδων της Μονής λειτουργώντας εξωθεσμικά και παρασιτικά προς την ίδια την Μονή, την οποία κατέστησαν ουσιαστικά παράρτημά τους.
Δεν υπάρχει, δηλαδή, όπως επιβάλλεται, μία μοναδική και ενιαία οικονομική διαχείρηση της Μονής, όπου θα εισέρχονται και θα καταγράφονται όλα τα έσοδα από εργόχειρα, δωρεές, επιδοτήσεις, επιχορηγήσεις κ.α., καθώς και οι σημαντικές δαπάνες λειτουργίας, ανοικοδομήσεως και συντηρήσεως της Μονής και των μοναχών.
Αντίθετα τα περισσότερα έργα και οι δραστηριότητες της Μονής κατασκευάζονται και κινούνται εκτός της νομίμου διαχειρήσεως και καλύπτονται από έσοδα των διαφόρων παράκεντρων σωματείων της Μονής με συνέπεια την αδιαφανή και ανεξέλεγκτη δαπάνη τεραστίων χρηματικών ποσών.
Και είναι πραγματικά ακατανόητο το γεγονός, πως για τέτοιου είδους σκοπιμότητες και οικονομικούς σκοπούς και επιδιώξεις αποδυναμώνεται η Ιερά Μονή, ιερό και πνευματικό καθίδρυμα καθαγιασμένο και προορισμένο εις τους αιώνες, και καθίσταται ουσιαστικά παράρτημα και «θυγατρική» των παράκεντρων της Ιεράς Μονής Σωματείων, κοσμικού τύπου, που δημιουργούν περιουσιακά στοιχεία χρησιμοποιώντας το κύρος και το όνομα της Μονής.
Όλα αυτά τα είχαμε διαπιστώσει και τα είχαμε αναφέρει επισήμως στην Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος με το Υπόμνημά μας τον Αύγουστο του 2000, ως μέλος της επιτροπής ηγουμένων που είχε ορίσει η Ιερά Σύνοδος.
Στο Υπόμνημά μας εκείνο κάναμε αναφορά και σε διάφορες ατασθαλίες, που καταγγέλθηκαν από τον Μητροπολίτη, στην οικονομική διαχείριση της Μονής και των δορυφορικών σωματείων της, όπως για παράδειγμα την περίπτωση της επιστροφής ΦΠΑ, χωρίς να έχουν τηρηθεί οι κανονικές διαδικασίες.
Σημειώναμε τότε ότι σε περίπτωση που οι καταγγελίες αυτές του Μητροπολίτη ήταν βάσιμες, τότε προέκυπταν σημαντικότατες συνέπειες για την Ιερά Μονή, όπως καταλογισμός του ποσού, επιβολή προστίμου πενταπλάσιου του ποσού, καθώς και ποινικές ευθύνες εις βάρος των μελών του Ηγουμενοσυμβουλίου και μάλιστα σε βαθμό κακουργήματος.
Δυστυχώς οι καταγγελίες αυτές επαληθεύτηκαν, καθώς, όπως εγκύρως πληροφορούμαστε, μετά από μακροχρόνιους δικαστικούς αγώνες η Ιερά Μονή υποχρεώθηκε τελικά στην επιστροφή του παρανόμως εισπραχθέντος ΦΠΑ, ύψους 1,2 εκατομμυρίων ευρώ. Το γεγονός αυτό επισύρει αυτομάτως αστικές και ποινικές συνέπειες των υπευθύνων.
Επανεξετάζεται, επίσης, από τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες και η νομιμότητα της επιδοτήσεως εκατοντάδων εκατομμυρίων, που εισπράχθηκε από την Μονή και τα σωματεία της.
Σε περίπτωση δε ανακλήσεώς της ανακύπτουν και πάλι οι ίδιες συνέπειες.
Και τίθεται το ερώτημα αν μπορεί και στην περίπτωση αυτή να θεωρηθεί υπεύθυνος ο Σεβασμιώτατος κ. Ιερόθεος. Ο Σεβασμιώτος φταίει και για τις παράνομες εισπράξεις υπέρογκων ποσών από την Ιερά Μονή και τα σωματεία της;
Είναι φανερό πλέον ότι ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος, στον οποίο εσκεμμένα και άδικα αποδόθηκε φιλοχρηματία, εξουσιαστικότητα και παρεμβατικότητα στα εσωτερικά της Μονής και εχθρότητα προς τον μοναχισμό, χρησιμοποιήθηκε από την Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως Σκάλας Ναυπάκτου ως το υποτιθέμενο φόβητρο, ως το τεχνητό προπέτασμα για την συγκάλυψη όλων αυτών των παρανόμων και αντικανονικών οικονομικών δραστηριοτήτων και του τεράστιου όγκου των χρηματικών ποσών που διαχειρίζονται με την αποφυγή του νόμιμου ελέγχου, που δικαιούται ο επιχώριος Επίσκοπος σε ο,τι αφορά την νομιμότητα της οικονομικής διαχειρίσεως.
Τελικά ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου είναι το τραγικό θύμα μιας οργανωμένης εκστρατείας σπιλώσεως και συκοφαντήσεώς του, μίας ολόκληρης επιχείρησης αποπροσανατολισμού και εσκεμμένης αποδόσεως αδίκων ευθυνών εκ μέρους της Μονής Μεταμορφώσεως και των υπερασπιστών της. Και είναι πραγματικά λυπηρό ότι όλη αυτή η πολυετής και ψυχοφθόρος αντιδικία υπέβαλε έναν επιφανή Επίσκοπο, έναν άριστο θεολόγο, συγγραφέα και ομιλητή, έναν πράο και ησυχαστικό άνθρωπο της προσευχής και της νήψεως στην δίνη των αντεγκλήσεων, των ανταπαντήσεων και των δικαστικών διενέξεων.
Από όλα όσα εκθέσαμε γίνεται φανερό ότι όλες οι δραστηριότητες της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως και των παράκεντρων σωματείων της τα τελευταία τριάντα χρόνια δεν συνιστούν αγώνα για προάσπιση του δικαιώματος αυτοδιοικήσεως των Μονών, αλλά επίμονη επιδίωξη αυτονομίας τόσο σε οικονομικό-διαχειριστικό όσο και σε πνευματικό επίπεδο.
Το αυτοδιοίκητο των Ιερών Μονών είναι, βεβαίως, ιερό δικαίωμα θεσμοθετημένο και κατοχυρωμένο.
Οι Ιερές Μονές με βάση τα θέσμια της ορθοδόξου παραδόσεως, αλλά και με το άρθρο 1, παρ. 4 του ν. 590/1977 και το άρθρο 2 παρ. β του Καν. 39/1972, είναι αυτοδιοικούμενα και αυτοδιαχειριζόμενα ιερά καθιδρύματα και Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου. Αυτό, βεβαίως, δεν σημαίνει ότι είναι αυτόνομα και ανεξέλεγκτα.
Σε περιπτώσεις επιβεβαιωμένων αντικανονικών πράξεων των μοναχών η παρεκκλίσεων στη νομιμότητα της οικονομικής διαχειρίσεως της περιουσίας της Μονής ασκείται ο προβλεπόμενος από τα αρμόδια εκκλησιαστικά και κρατικά όργανα έλεγχος.
Όταν διαπιστώνονται τέτοιες παραβάσεις από τους μοναχούς θα πρέπει, βεβαίως, να κολάζονται και οι παραβάτες να συμμορφώνονται προς τις υποδείξεις των αρμοδίων εκκλησιαστικών η πολιτειακών οργάνων και δικαστηρίων.
Δεν νοείται μοναστήρι η μοναχός ανεξέλεγκτος και «ανεπίσκοπος», όπως βεβαίως δεν υπάρχει και Επίσκοπος ανεξέλεγκτος, αφού ελέγχεται από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας του και τα συνοδικά και πολιτειακά αρμόδια όργανα.
Στην περίπτωση της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως Σκάλας Ναυπάκτου η πολυετής εμμονή της στην άρνηση συμμορφώσεώς της σε ο,τι επιβάλλουν οι κανόνες της Εκκλησίας και οι νόμοι της Πολιτείας οδήγησε την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας να παρέμβει με πολλές και ποικίλες αποφάσεις της, προτροπές και παραινέσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος.
Η εξάντληση της εκκλησιαστικής οικονομίας εκ μέρους του επιχωρίου Επισκόπου και της Ιεράς Συνόδου, τόσο επί μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου όσο και επί του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου κ. Ιερωνύμου Β’, δεν στάθηκε ικανή να κάμψει την σκληρότητα και την επιμονή εκ μέρους της αδελφότητος της Μονής στις ίδιες λανθασμένες απόψεις και επιλογές.
«Εξηρεύνησαν ανομίαν, εξέλιπον εξερευνώντες εξερευνήσεις», κατά τον ψαλμωδό (63, 7). Το γεγονός αυτό είχε ως συνέπεια την επιβολή τελικά αυστηρών και επώδυνων ποινών σε ολόκληρη την αδελφότητα εκ μέρους της Ιεράς Συνόδου και όχι του Σεβασμιωτάτου κ. Ιεροθέου, όπως κακόβουλα του αποδίδεται.
Η εμμονή, όμως, και η επιμονή στο σφάλμα, χωρίς την εκζήτηση ειλικρινούς και έμπρακτης συγχωρήσεως, επιφέρει την λειτουργία του Πνευματικού Νόμου...
Πάντοτε, όμως, όσο βρισκόμαστε στην παρούσα ζωή, υπάρχει η ελπίδα και η δυνατότητα μετανοίας, συγχωρήσεως και αποκαταστάσεως. Γένοιτο!
Χαρακτηριστικές είναι οι ποικιλόμορφες μεθοδεύσεις και εφαρμογές με τις οποίες κεντρίζεται η αφυπνίζεται η ευαισθησία απλών ευσεβών χριστιανών, εφαρμογές που αγγίζουν τα όρια της παραπλάνησης.
Πρέπει, επίσης, να τονισθεί ότι οι πρακτικές αυτές, με την ασυνήθιστα μακρόχρονη μεθόδευσή τους, ακυρώνουν εκ των πραγμάτων την ουσία που μπορεί να καλύπτει μία συγκεκριμένη αναγκαιότητα.
Από την δεκαετία του 1980 ακόμη, με πρωτοβουλία της Ιεράς Μονής, συστήθηκαν δύο αστικές εταιρείες -εκτός από μία σειρά άλλων συλλόγων και σωματείων- με την επωνυμία «Αδελφότης Μεταμορφώσεως του Σωτήρος» με έδρα την Αθήνα και «Αδελφότης Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ναυπάκτου» με έδρα την Ναύπακτο, που όπως αποδεικνύεται και από το ίδιο το Καταστατικό τους λειτουργούν αντικανονικά, αντιεκκλησιαστικά και αντιεκκλησιολογικά.
Το ίδιο ισχύει και για την ΕΠΕ (Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης) την οποία συνέστησαν μέλη της αδελφότητος της Ιεράς Μονής ασκώντας εταιρική εμπορική δραστηριότητα, γεγονός ασυμβίβαστο με την μοναχική τους ιδιότητα.
Ουσιαστικά αυτές οι εταιρείες-δορυφόροι της Μονής διαχειρίζονται για δεκαετίες την πλειονότητα των εσόδων της Μονής λειτουργώντας εξωθεσμικά και παρασιτικά προς την ίδια την Μονή, την οποία κατέστησαν ουσιαστικά παράρτημά τους.
Δεν υπάρχει, δηλαδή, όπως επιβάλλεται, μία μοναδική και ενιαία οικονομική διαχείρηση της Μονής, όπου θα εισέρχονται και θα καταγράφονται όλα τα έσοδα από εργόχειρα, δωρεές, επιδοτήσεις, επιχορηγήσεις κ.α., καθώς και οι σημαντικές δαπάνες λειτουργίας, ανοικοδομήσεως και συντηρήσεως της Μονής και των μοναχών.
Αντίθετα τα περισσότερα έργα και οι δραστηριότητες της Μονής κατασκευάζονται και κινούνται εκτός της νομίμου διαχειρήσεως και καλύπτονται από έσοδα των διαφόρων παράκεντρων σωματείων της Μονής με συνέπεια την αδιαφανή και ανεξέλεγκτη δαπάνη τεραστίων χρηματικών ποσών.
Και είναι πραγματικά ακατανόητο το γεγονός, πως για τέτοιου είδους σκοπιμότητες και οικονομικούς σκοπούς και επιδιώξεις αποδυναμώνεται η Ιερά Μονή, ιερό και πνευματικό καθίδρυμα καθαγιασμένο και προορισμένο εις τους αιώνες, και καθίσταται ουσιαστικά παράρτημα και «θυγατρική» των παράκεντρων της Ιεράς Μονής Σωματείων, κοσμικού τύπου, που δημιουργούν περιουσιακά στοιχεία χρησιμοποιώντας το κύρος και το όνομα της Μονής.
Όλα αυτά τα είχαμε διαπιστώσει και τα είχαμε αναφέρει επισήμως στην Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος με το Υπόμνημά μας τον Αύγουστο του 2000, ως μέλος της επιτροπής ηγουμένων που είχε ορίσει η Ιερά Σύνοδος.
Στο Υπόμνημά μας εκείνο κάναμε αναφορά και σε διάφορες ατασθαλίες, που καταγγέλθηκαν από τον Μητροπολίτη, στην οικονομική διαχείριση της Μονής και των δορυφορικών σωματείων της, όπως για παράδειγμα την περίπτωση της επιστροφής ΦΠΑ, χωρίς να έχουν τηρηθεί οι κανονικές διαδικασίες.
Σημειώναμε τότε ότι σε περίπτωση που οι καταγγελίες αυτές του Μητροπολίτη ήταν βάσιμες, τότε προέκυπταν σημαντικότατες συνέπειες για την Ιερά Μονή, όπως καταλογισμός του ποσού, επιβολή προστίμου πενταπλάσιου του ποσού, καθώς και ποινικές ευθύνες εις βάρος των μελών του Ηγουμενοσυμβουλίου και μάλιστα σε βαθμό κακουργήματος.
Δυστυχώς οι καταγγελίες αυτές επαληθεύτηκαν, καθώς, όπως εγκύρως πληροφορούμαστε, μετά από μακροχρόνιους δικαστικούς αγώνες η Ιερά Μονή υποχρεώθηκε τελικά στην επιστροφή του παρανόμως εισπραχθέντος ΦΠΑ, ύψους 1,2 εκατομμυρίων ευρώ. Το γεγονός αυτό επισύρει αυτομάτως αστικές και ποινικές συνέπειες των υπευθύνων.
Επανεξετάζεται, επίσης, από τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες και η νομιμότητα της επιδοτήσεως εκατοντάδων εκατομμυρίων, που εισπράχθηκε από την Μονή και τα σωματεία της.
Σε περίπτωση δε ανακλήσεώς της ανακύπτουν και πάλι οι ίδιες συνέπειες.
Και τίθεται το ερώτημα αν μπορεί και στην περίπτωση αυτή να θεωρηθεί υπεύθυνος ο Σεβασμιώτατος κ. Ιερόθεος. Ο Σεβασμιώτος φταίει και για τις παράνομες εισπράξεις υπέρογκων ποσών από την Ιερά Μονή και τα σωματεία της;
Είναι φανερό πλέον ότι ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος, στον οποίο εσκεμμένα και άδικα αποδόθηκε φιλοχρηματία, εξουσιαστικότητα και παρεμβατικότητα στα εσωτερικά της Μονής και εχθρότητα προς τον μοναχισμό, χρησιμοποιήθηκε από την Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως Σκάλας Ναυπάκτου ως το υποτιθέμενο φόβητρο, ως το τεχνητό προπέτασμα για την συγκάλυψη όλων αυτών των παρανόμων και αντικανονικών οικονομικών δραστηριοτήτων και του τεράστιου όγκου των χρηματικών ποσών που διαχειρίζονται με την αποφυγή του νόμιμου ελέγχου, που δικαιούται ο επιχώριος Επίσκοπος σε ο,τι αφορά την νομιμότητα της οικονομικής διαχειρίσεως.
Τελικά ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου είναι το τραγικό θύμα μιας οργανωμένης εκστρατείας σπιλώσεως και συκοφαντήσεώς του, μίας ολόκληρης επιχείρησης αποπροσανατολισμού και εσκεμμένης αποδόσεως αδίκων ευθυνών εκ μέρους της Μονής Μεταμορφώσεως και των υπερασπιστών της. Και είναι πραγματικά λυπηρό ότι όλη αυτή η πολυετής και ψυχοφθόρος αντιδικία υπέβαλε έναν επιφανή Επίσκοπο, έναν άριστο θεολόγο, συγγραφέα και ομιλητή, έναν πράο και ησυχαστικό άνθρωπο της προσευχής και της νήψεως στην δίνη των αντεγκλήσεων, των ανταπαντήσεων και των δικαστικών διενέξεων.
Από όλα όσα εκθέσαμε γίνεται φανερό ότι όλες οι δραστηριότητες της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως και των παράκεντρων σωματείων της τα τελευταία τριάντα χρόνια δεν συνιστούν αγώνα για προάσπιση του δικαιώματος αυτοδιοικήσεως των Μονών, αλλά επίμονη επιδίωξη αυτονομίας τόσο σε οικονομικό-διαχειριστικό όσο και σε πνευματικό επίπεδο.
Το αυτοδιοίκητο των Ιερών Μονών είναι, βεβαίως, ιερό δικαίωμα θεσμοθετημένο και κατοχυρωμένο.
Οι Ιερές Μονές με βάση τα θέσμια της ορθοδόξου παραδόσεως, αλλά και με το άρθρο 1, παρ. 4 του ν. 590/1977 και το άρθρο 2 παρ. β του Καν. 39/1972, είναι αυτοδιοικούμενα και αυτοδιαχειριζόμενα ιερά καθιδρύματα και Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου. Αυτό, βεβαίως, δεν σημαίνει ότι είναι αυτόνομα και ανεξέλεγκτα.
Σε περιπτώσεις επιβεβαιωμένων αντικανονικών πράξεων των μοναχών η παρεκκλίσεων στη νομιμότητα της οικονομικής διαχειρίσεως της περιουσίας της Μονής ασκείται ο προβλεπόμενος από τα αρμόδια εκκλησιαστικά και κρατικά όργανα έλεγχος.
Όταν διαπιστώνονται τέτοιες παραβάσεις από τους μοναχούς θα πρέπει, βεβαίως, να κολάζονται και οι παραβάτες να συμμορφώνονται προς τις υποδείξεις των αρμοδίων εκκλησιαστικών η πολιτειακών οργάνων και δικαστηρίων.
Δεν νοείται μοναστήρι η μοναχός ανεξέλεγκτος και «ανεπίσκοπος», όπως βεβαίως δεν υπάρχει και Επίσκοπος ανεξέλεγκτος, αφού ελέγχεται από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας του και τα συνοδικά και πολιτειακά αρμόδια όργανα.
Στην περίπτωση της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως Σκάλας Ναυπάκτου η πολυετής εμμονή της στην άρνηση συμμορφώσεώς της σε ο,τι επιβάλλουν οι κανόνες της Εκκλησίας και οι νόμοι της Πολιτείας οδήγησε την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας να παρέμβει με πολλές και ποικίλες αποφάσεις της, προτροπές και παραινέσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος.
Η εξάντληση της εκκλησιαστικής οικονομίας εκ μέρους του επιχωρίου Επισκόπου και της Ιεράς Συνόδου, τόσο επί μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου όσο και επί του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου κ. Ιερωνύμου Β’, δεν στάθηκε ικανή να κάμψει την σκληρότητα και την επιμονή εκ μέρους της αδελφότητος της Μονής στις ίδιες λανθασμένες απόψεις και επιλογές.
«Εξηρεύνησαν ανομίαν, εξέλιπον εξερευνώντες εξερευνήσεις», κατά τον ψαλμωδό (63, 7). Το γεγονός αυτό είχε ως συνέπεια την επιβολή τελικά αυστηρών και επώδυνων ποινών σε ολόκληρη την αδελφότητα εκ μέρους της Ιεράς Συνόδου και όχι του Σεβασμιωτάτου κ. Ιεροθέου, όπως κακόβουλα του αποδίδεται.
Η εμμονή, όμως, και η επιμονή στο σφάλμα, χωρίς την εκζήτηση ειλικρινούς και έμπρακτης συγχωρήσεως, επιφέρει την λειτουργία του Πνευματικού Νόμου...
Πάντοτε, όμως, όσο βρισκόμαστε στην παρούσα ζωή, υπάρχει η ελπίδα και η δυνατότητα μετανοίας, συγχωρήσεως και αποκαταστάσεως. Γένοιτο!
ΤΕΛΟΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΡΙΤΟ : Παρασκευή 16 Νοέμβριος 2012
Πηγή : romfea.gr - 22.46
ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΕΤΑΡΤΟ : Τρίτη 20 Νοέμβριος 2012
Μοναχός Μωϋσής Αγιορείτης , για την Romfea.gr
Δεν συνηθίζω να γράφω εγκώμια για ζώντες και πολύ περισσότερο κολακείες. Εξ άλλου είμαι μικρός και μάλιστα μοναχός για να γράψω για εναν άξιο ιεράρχη.
Το κάνω για δύο κυρίως λόγους, γιατί κατηγορήθηκε ως αντιμοναχικός και φιλοχρήματος.
Οι κατηγορίες δεν ευσταθούν καθόλου. Πρόκειται για ένθερμα φιλομόναχο και φιλαθωνίτη και για άνθρωπο αφιλοχρήματο, αποδεδειγμένα.
Τα έργα του «Μια βραδυά στην έρημο του Αγίου Όρους», «Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ως Αγιορείτης», «Ο Ορθόδοξος Μοναχισμός», «Οίδα άνθρωπον εν Χριστώ» φανερώνουν το γνήσιο φιλοαθωνίτικο και φιλομόναχο πνεύμα του, το οποίο απέκτησε κατόπιν πολυχρόνιας μελέτης, γνωριμίας του μ’ εναρέτους Γέροντες και προσωπικού αγώνος.
Ο ανατολικός ορθόδοξος μοναχισμός, κατά τον Μητροπολίτη Ναυπάκτου Ιερόθεο, είναι ευαγγελιογέννητος, αποστολοπαράδοτος, αγιοπατερικός, ησυχαστικός, νηπτικός και αγιοτρόφος.
Έχει επισταμένα ασχοληθεί μ’ έναν πολύτιμο βλαστό του Αγίου Όρους, τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, τον θεατή του ακτίστου φωτός, τον κήρυκα της χάριτος και της θεώσεως, τον υψίνου θεολόγο, που μας μίλησε για κάθαρση, νήψη, φωτισμό και θέωση, θεία μέθεξη και δοξασμό.
Αν δεν είχαμε τον Άγιο Γρηγόριο, με την προτροπή των πατέρων, την έξοδό του από τον ιερό Άθωνα και την υπεράσπιση του Ορθοδόξου δόγματος κατά του Καλαβρού Βαρλαάμ, σήμερα θα είμεθα τουλάχιστον Ουνίτες.
Μελέτησε επισταμένα ο άγιος Ναυπάκτου την αγιοπατερική σοφία. Τα έργα του κινούνται στο γνήσιο καθαρά πνευματοκίνητο πατερικό πνεύμα. Γνωρίζει καλά τι γράφει.
Ναυπάκτιοι, το Μοναστήρι Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ναυπάκτου κατελήφθη υπό πειρατών. Πειραταί είναι εκείνοι που κάνοντας χρήση ισχυρών όπλων καταλαμβάνουν το πλοίο και το ληστεύουν. Στην προκειμένη περίπτωση πειραταί είναι όλοι εκείνοι που κάνοντας δικτατορική χρήση της εξουσίας κατέλαβαν το Μοναστήρι.
Πιστέ λαέ της Ναυπάκτου, ξεσηκώσου. Μη αφήσεις το πάθος, την κακία και τις μεθοδεύσεις να κλείσουν το Μοναστήρι σου. Το δικό σου Μοναστήρι που το έκτισες με τόσες θυσίες και το πλαισίωσες με τα δικά σου παιδιά. Το σύστημα έχει μεγάλη δύναμη, αλλά ο πιστός λαός δεν πρέπει να επιτρέψη στους βιαστές της Δικαιοσύνης να του επιβάλουν μια σκληρή δικτατορία στον 21ο αιώνα.
Ο Μεσαίωνας ζεί και βασιλεύει στα της Εκκλησίας. Χρειάστηκαν 15 χρόνια σκληρού πολέμου διά να επιτύχη ο Δεσπότης μας με πολλούς και διαφόρους τρόπους να κλείση το Μοναστήρι μας. Ημείς θα του το επιτρέψουμε; Προσπαθεί να μας τρομοκρατήση. Να μας χαρακτηρίση ακοινώνητους αν τολμήσουμε να πούμε καλημέρα στους πνευματικούς μας. Πατέρες που τόσα χρόνια μεγάλωσαν πνευματικά ημάς και τα παιδιά μας. Οι γονείς του τυφλού του Ευαγγελίου δεν τόλμησαν να ομολογήσουν το θαύμα που συνέβη στο τυφλό παιδί τους διά να μη γίνουν αποσυνάγωγοι. Η ίδια ιστορία και τότε και τώρα. Απειλές και εκβιασμοί προς τους πιστούς. Τότε εκείνους τους Αρχιερείς ο Κύριός μας τους απεκάλεσε γεννήματα εχιδνών. Ημείς τι θα κάνουμε; Θα τολμήσουμε να σταθούμε στο πλευρό των αδικουμένων πνευματικών μας Πατέρων η θα πάμε με το μέρος των δυναστών μας ισχυρών Αρχιερέων;
Οι Μονασταί της Μονής Μεταμορφώσεως τιμωρούνται χωρίς να έχουν διαπράξει κανένα προσωπικό παράπτωμα. Τιμωρούνται άδικα και δικτατορικά, χωρίς δίκη και χωρίς απολογία. Ακόμα και η Ιερά Εξέταση έδινε το δικαίωμα στους κατηγορουμένους να απολογηθούν.
Ο Δεσπότης μας εκβιάζει. Ημείς θα φοβηθούμε η θα τον περιφρονήσουμε, όπως θα κάναμε διά οποιονδήποτε που κλείνει ένα Μοναστήρι; Ημείς οφείλουμε την συμπαράστασή μας στους Πατέρες του Μοναστηριού, στα παιδιά μας που θυσίασαν τα νιάτα τους, τη ζωή τους και φόρεσαν το ράσο και έγιναν Μοναχοί, αρνούμενοι τις χαρές της προσκαίρου αυτής ζωής διά να δοθούν στην Εκκλησία του Χριστού. Αυτή την Εκκλησία εγώ 55 χρόνια παπαδιά δεν την συνήντησα παρά μόνο σε κάποια Μοναστήρια, σε κάποιες σκήτες και στο πρόσωπο κάποιων Πατέρων, όπως οι Πατέρες του Μοναστηριού μας.
Στην εκκλησιαστική εξουσία συνήντησα πολλές φορές μίση, κακίες, εγωισμούς, ίντριγκες, συκοφαντίες, σκοπιμότητες κ.λπ. Πού είναι η Εκκλησία της αγάπης, όταν τα Εκκλησιαστικά Δικαστήρια λειτουργούν όπως τα περιέγραψε ο αείμνηστος Μητροπολίτης Ελευθερουπόλεως κυρός Αμβρόσιος; Ιδού τι είπε:
«Τι να κάνουν και των τριών βαθμών οι υπόδικοι κληρικοί μας, όταν ο νόμος, βάσει του οποίου κρίνονται, κατήντησε να είναι η αντιπάθεια, το μίσος και η εκδικητική μανία του δικαστού προς τον δικαζόμενον, όταν η κατανόησις, η επιείκεια, η συμπάθεια, η αγάπη και η στοργή δεν φυτρώνουν εις την λιθίνην καρδίαν των σκληρών Ιεροδικαστών και τας εξοντωτικάς αποφάσεις τας εκδίδουν, οι ρασοφόροι δικασταί μεταξύ των εκ των προτέρων και πριν η αναγνωσθή ο δικαστικός φάκελος και ακουσθή η απολογία του κατηγορουμένου…» («Ορθόδοξος Τύπος», 15-12-1995).
Ο δε Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθιμος αποκαλύπτει και αυτός τον άκρατον δεσποτισμόν τον οποίον υφίστανται οι Παπάδες και οι Μοναχοί. Λέγει επί λέξει:
«Διεβλήθη η ηθική μας υπόστασις, αμφισβητήθηκε η διαχειριστική μας εντιμότητα… Διατρανώθηκε ο δεσποτισμός μας έναντι των απλών και αδυνάμων παπάδων».
Αλλά και ο σημερινός Μητροπολίτης Ναυπάκτου ιδού πως χαρακτηρίζει και αυτός την θρησκευτικήν Ηγεσίαν:
«Τέτοιους τοκογλύφους βρίσκουμε συνεχώς δίπλα μας. Είναι οι θρησκευτικοί ηγέτες που εκμεταλλεύονται και κατασπαράζουν το λεγόμενο θρησκευτικό συναίσθημα του λαού με διαφόρους τρόπους, χειροτέρους από το κοινό έγκλημα, διότι στην περίπτωση αυτή σκοτώνουν την ψυχή των ανθρώπων….» («Εκκλησιαστική Παρέμβαση», Ιούνιος 2010).
Ένας από αυτούς τους θρησκευτικούς Ηγέτες είναι και ο Δεσπότης της Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος Βλάχος.
Το κακό στην Εκκλησία μας δεν το κάνουν ούτε οι μασόνοι ούτε οι αιρετικοί. Το μεγάλο κακό το κάνουν οι εντός της Εκκλησίας ανάξιοι και εμπαθείς εργάτες της, έστω και εάν αυτοί αποτελούν μειοψηφία.
Πιστέ λαέ της Ναυπάκτου, μη πέσεις στην καλοστημένη παγίδα που με χίλιους τρόπους σού έστησε ο Δεσπότης. Δες την πραγματικότητα, τον συνεχή πόλεμο, τις μεθοδεύσεις, τις ενέργειες του Δεσπότη μας τόσα χρόνια. Ακόμα και με τις παιδικές κατασκηνώσεις τα έβαλε. Στάσου στις επάλξεις και πολέμα αυτούς που θέλουν να επιβάλουν το δίκαιον του ισχυροτέρου μέσα στην Εκκλησία.
Πρεσβυτέρα Ειρήνη Ι. Διώτη
Ναυπάκτια
Πηγή : romfea.gr - 19.45
Μοναχός Μωϋσής Αγιορείτης , για την Romfea.gr
Δεν συνηθίζω να γράφω εγκώμια για ζώντες και πολύ περισσότερο κολακείες. Εξ άλλου είμαι μικρός και μάλιστα μοναχός για να γράψω για εναν άξιο ιεράρχη.
Το κάνω για δύο κυρίως λόγους, γιατί κατηγορήθηκε ως αντιμοναχικός και φιλοχρήματος.
Οι κατηγορίες δεν ευσταθούν καθόλου. Πρόκειται για ένθερμα φιλομόναχο και φιλαθωνίτη και για άνθρωπο αφιλοχρήματο, αποδεδειγμένα.
Τα έργα του «Μια βραδυά στην έρημο του Αγίου Όρους», «Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ως Αγιορείτης», «Ο Ορθόδοξος Μοναχισμός», «Οίδα άνθρωπον εν Χριστώ» φανερώνουν το γνήσιο φιλοαθωνίτικο και φιλομόναχο πνεύμα του, το οποίο απέκτησε κατόπιν πολυχρόνιας μελέτης, γνωριμίας του μ’ εναρέτους Γέροντες και προσωπικού αγώνος.
Ο ανατολικός ορθόδοξος μοναχισμός, κατά τον Μητροπολίτη Ναυπάκτου Ιερόθεο, είναι ευαγγελιογέννητος, αποστολοπαράδοτος, αγιοπατερικός, ησυχαστικός, νηπτικός και αγιοτρόφος.
Έχει επισταμένα ασχοληθεί μ’ έναν πολύτιμο βλαστό του Αγίου Όρους, τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, τον θεατή του ακτίστου φωτός, τον κήρυκα της χάριτος και της θεώσεως, τον υψίνου θεολόγο, που μας μίλησε για κάθαρση, νήψη, φωτισμό και θέωση, θεία μέθεξη και δοξασμό.
Αν δεν είχαμε τον Άγιο Γρηγόριο, με την προτροπή των πατέρων, την έξοδό του από τον ιερό Άθωνα και την υπεράσπιση του Ορθοδόξου δόγματος κατά του Καλαβρού Βαρλαάμ, σήμερα θα είμεθα τουλάχιστον Ουνίτες.
Μελέτησε επισταμένα ο άγιος Ναυπάκτου την αγιοπατερική σοφία. Τα έργα του κινούνται στο γνήσιο καθαρά πνευματοκίνητο πατερικό πνεύμα. Γνωρίζει καλά τι γράφει.
Αποφεύγει τον στοχασμό, τον μοντερνισμό, προσωπικές του εκδοχές και αναλύσεις. Γνωρίζει τη δύναμη της παραδόσεως, τη σημασία και αξία των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας.
Γι’ αυτό δίκαια αντιδρά στη μεταπατερική σχολή και σκέψη, την οποία εύστοχα και δικαιολογημένα στιγματίζει.
Τον μοναχισμό τον βλέπει ως μία προφητική, αποστολική και μαρτυρική ζωή και μαρτυρία και όχι τόσο ως κέντρο ιεραποστολής και φιλανθρωπίας.
Η θεολογία θέλει νήψη, άσκηση και ησυχία. Δεν είναι στείρα γνώση και απομνημόνευση όρων, αλλά ζωντανό βίωμα και δυνατή εμπειρία. Το πνεύμα του ησυχασμού θα πρέπει να διέλθει τις μονές, τις εκκλησίες και τις θεολογικές σχολές. Έχουμε μεγάλη ανάγκη σήμερα από ησυχαστές θεολόγους.
Είναι αρκετά λυπηρό ένας τέτοιος άνθρωπος να κατηγορείται ως πολέμιος κι εχθρός του μοναχισμού.
Απ’ ότι γνωρίζω τα έσοδα των βιβλίων του προσφέρει στη Μονή που τα επιμελείται. Μέρος του μηνιαίου μισθού του δίνει για τις ανάγκες των γραφείων της με πολλές ανάγκες μητροπόλεώς του.
Δεν συνηθίζει να λαμβάνει χρήματα από καμία ιεροπραξία. Έτσι με πληροφορούν. Θα ήταν πολύ άδικο να κατηγορείται ως φιλοχρήματος αυτός ο ιεράρχης.
Ποτέ δεν πήρε χρήματα από ναούς και μονές. Αμαρτάνουν όσοι επιδίδονται στην ιεροκατηγορία. Δυστυχώς ορισμένοι καταφεύγουν και σε ψεύδη, για να δικαιολογήσουν τη θέση τους.
Η φιλαργυρία κατά τον απόστολο Παύλο και τον ιερό Χρυσόστομο είναι ειδωλολατρεία θεομίσητη.
Φαίνεται πως είναι ίδιον των πνευματικών ανθρώπων να κατηγορούνται, να συκοφαντούνται, να διαβάλλονται και να εξουθενώνονται.
Οι πειρασμοί συνήθως ενδυναμώνουν. Ασκούν στην υπομονή, οδηγούν στην προσευχή, στη συγχώρηση των διωκτών. Η ζηλοφθονία είναι άστοχη, μανιώδης και δαιμονοφορούμενη.
Η δίωξη των νοθευόντων την ορθόδοξη εκκλησιαστική παράδοση δημιουργεί ισχυρές αντιδράσεις.
Η γνώση, η δύναμη, ο πνευματικός οπλισμός, η θεολογική επάρκεια, δεν θα πρέπει να τον πτοούν ουδόλως. Η ομολογία της πίστεως έχει κόστος.
Ο σταυρός ταπεινώνει και τελικά εξυψώνει. Μη παύσετε, Σεβασμιώτατε, να θέτετε λάδι στο καντήλι, ώστε να μένει ακοίμητο και να φωτίζει τα πρόσωπα του Χριστού, της Παναγίας, των Αγίων Πατέρων, που τόσο αγαπάτε και σίγουρα σας προστατεύουν.
Το πλούσιο, βραβευμένο και πολυμεταφρασμένο έργο σας θέλει σίγουρα συνέχεια…
Γι’ αυτό δίκαια αντιδρά στη μεταπατερική σχολή και σκέψη, την οποία εύστοχα και δικαιολογημένα στιγματίζει.
Τον μοναχισμό τον βλέπει ως μία προφητική, αποστολική και μαρτυρική ζωή και μαρτυρία και όχι τόσο ως κέντρο ιεραποστολής και φιλανθρωπίας.
Η θεολογία θέλει νήψη, άσκηση και ησυχία. Δεν είναι στείρα γνώση και απομνημόνευση όρων, αλλά ζωντανό βίωμα και δυνατή εμπειρία. Το πνεύμα του ησυχασμού θα πρέπει να διέλθει τις μονές, τις εκκλησίες και τις θεολογικές σχολές. Έχουμε μεγάλη ανάγκη σήμερα από ησυχαστές θεολόγους.
Είναι αρκετά λυπηρό ένας τέτοιος άνθρωπος να κατηγορείται ως πολέμιος κι εχθρός του μοναχισμού.
Απ’ ότι γνωρίζω τα έσοδα των βιβλίων του προσφέρει στη Μονή που τα επιμελείται. Μέρος του μηνιαίου μισθού του δίνει για τις ανάγκες των γραφείων της με πολλές ανάγκες μητροπόλεώς του.
Δεν συνηθίζει να λαμβάνει χρήματα από καμία ιεροπραξία. Έτσι με πληροφορούν. Θα ήταν πολύ άδικο να κατηγορείται ως φιλοχρήματος αυτός ο ιεράρχης.
Ποτέ δεν πήρε χρήματα από ναούς και μονές. Αμαρτάνουν όσοι επιδίδονται στην ιεροκατηγορία. Δυστυχώς ορισμένοι καταφεύγουν και σε ψεύδη, για να δικαιολογήσουν τη θέση τους.
Η φιλαργυρία κατά τον απόστολο Παύλο και τον ιερό Χρυσόστομο είναι ειδωλολατρεία θεομίσητη.
Φαίνεται πως είναι ίδιον των πνευματικών ανθρώπων να κατηγορούνται, να συκοφαντούνται, να διαβάλλονται και να εξουθενώνονται.
Οι πειρασμοί συνήθως ενδυναμώνουν. Ασκούν στην υπομονή, οδηγούν στην προσευχή, στη συγχώρηση των διωκτών. Η ζηλοφθονία είναι άστοχη, μανιώδης και δαιμονοφορούμενη.
Η δίωξη των νοθευόντων την ορθόδοξη εκκλησιαστική παράδοση δημιουργεί ισχυρές αντιδράσεις.
Η γνώση, η δύναμη, ο πνευματικός οπλισμός, η θεολογική επάρκεια, δεν θα πρέπει να τον πτοούν ουδόλως. Η ομολογία της πίστεως έχει κόστος.
Ο σταυρός ταπεινώνει και τελικά εξυψώνει. Μη παύσετε, Σεβασμιώτατε, να θέτετε λάδι στο καντήλι, ώστε να μένει ακοίμητο και να φωτίζει τα πρόσωπα του Χριστού, της Παναγίας, των Αγίων Πατέρων, που τόσο αγαπάτε και σίγουρα σας προστατεύουν.
Το πλούσιο, βραβευμένο και πολυμεταφρασμένο έργο σας θέλει σίγουρα συνέχεια…
ΤΕΛΟΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΕΤΑΡΤΟ : Τρίτη 20 Νοέμβριος 2012
Πηγή : romfea.gr - 19.45
ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΠΕΜΠΤΟ : Τρίτη 27 Νοέμβριος 2012
Πηγή : pentapostagma.gr - 15.50
Η ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΑΣ Ειρήνης Ι. Διώτη
Ναυπάκτιοι, το Μοναστήρι Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ναυπάκτου κατελήφθη υπό πειρατών. Πειραταί είναι εκείνοι που κάνοντας χρήση ισχυρών όπλων καταλαμβάνουν το πλοίο και το ληστεύουν. Στην προκειμένη περίπτωση πειραταί είναι όλοι εκείνοι που κάνοντας δικτατορική χρήση της εξουσίας κατέλαβαν το Μοναστήρι.
Πιστέ λαέ της Ναυπάκτου, ξεσηκώσου. Μη αφήσεις το πάθος, την κακία και τις μεθοδεύσεις να κλείσουν το Μοναστήρι σου. Το δικό σου Μοναστήρι που το έκτισες με τόσες θυσίες και το πλαισίωσες με τα δικά σου παιδιά. Το σύστημα έχει μεγάλη δύναμη, αλλά ο πιστός λαός δεν πρέπει να επιτρέψη στους βιαστές της Δικαιοσύνης να του επιβάλουν μια σκληρή δικτατορία στον 21ο αιώνα.
Ο Μεσαίωνας ζεί και βασιλεύει στα της Εκκλησίας. Χρειάστηκαν 15 χρόνια σκληρού πολέμου διά να επιτύχη ο Δεσπότης μας με πολλούς και διαφόρους τρόπους να κλείση το Μοναστήρι μας. Ημείς θα του το επιτρέψουμε; Προσπαθεί να μας τρομοκρατήση. Να μας χαρακτηρίση ακοινώνητους αν τολμήσουμε να πούμε καλημέρα στους πνευματικούς μας. Πατέρες που τόσα χρόνια μεγάλωσαν πνευματικά ημάς και τα παιδιά μας. Οι γονείς του τυφλού του Ευαγγελίου δεν τόλμησαν να ομολογήσουν το θαύμα που συνέβη στο τυφλό παιδί τους διά να μη γίνουν αποσυνάγωγοι. Η ίδια ιστορία και τότε και τώρα. Απειλές και εκβιασμοί προς τους πιστούς. Τότε εκείνους τους Αρχιερείς ο Κύριός μας τους απεκάλεσε γεννήματα εχιδνών. Ημείς τι θα κάνουμε; Θα τολμήσουμε να σταθούμε στο πλευρό των αδικουμένων πνευματικών μας Πατέρων η θα πάμε με το μέρος των δυναστών μας ισχυρών Αρχιερέων;
Οι Μονασταί της Μονής Μεταμορφώσεως τιμωρούνται χωρίς να έχουν διαπράξει κανένα προσωπικό παράπτωμα. Τιμωρούνται άδικα και δικτατορικά, χωρίς δίκη και χωρίς απολογία. Ακόμα και η Ιερά Εξέταση έδινε το δικαίωμα στους κατηγορουμένους να απολογηθούν.
Ο Δεσπότης μας εκβιάζει. Ημείς θα φοβηθούμε η θα τον περιφρονήσουμε, όπως θα κάναμε διά οποιονδήποτε που κλείνει ένα Μοναστήρι; Ημείς οφείλουμε την συμπαράστασή μας στους Πατέρες του Μοναστηριού, στα παιδιά μας που θυσίασαν τα νιάτα τους, τη ζωή τους και φόρεσαν το ράσο και έγιναν Μοναχοί, αρνούμενοι τις χαρές της προσκαίρου αυτής ζωής διά να δοθούν στην Εκκλησία του Χριστού. Αυτή την Εκκλησία εγώ 55 χρόνια παπαδιά δεν την συνήντησα παρά μόνο σε κάποια Μοναστήρια, σε κάποιες σκήτες και στο πρόσωπο κάποιων Πατέρων, όπως οι Πατέρες του Μοναστηριού μας.
Στην εκκλησιαστική εξουσία συνήντησα πολλές φορές μίση, κακίες, εγωισμούς, ίντριγκες, συκοφαντίες, σκοπιμότητες κ.λπ. Πού είναι η Εκκλησία της αγάπης, όταν τα Εκκλησιαστικά Δικαστήρια λειτουργούν όπως τα περιέγραψε ο αείμνηστος Μητροπολίτης Ελευθερουπόλεως κυρός Αμβρόσιος; Ιδού τι είπε:
«Τι να κάνουν και των τριών βαθμών οι υπόδικοι κληρικοί μας, όταν ο νόμος, βάσει του οποίου κρίνονται, κατήντησε να είναι η αντιπάθεια, το μίσος και η εκδικητική μανία του δικαστού προς τον δικαζόμενον, όταν η κατανόησις, η επιείκεια, η συμπάθεια, η αγάπη και η στοργή δεν φυτρώνουν εις την λιθίνην καρδίαν των σκληρών Ιεροδικαστών και τας εξοντωτικάς αποφάσεις τας εκδίδουν, οι ρασοφόροι δικασταί μεταξύ των εκ των προτέρων και πριν η αναγνωσθή ο δικαστικός φάκελος και ακουσθή η απολογία του κατηγορουμένου…» («Ορθόδοξος Τύπος», 15-12-1995).
Ο δε Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθιμος αποκαλύπτει και αυτός τον άκρατον δεσποτισμόν τον οποίον υφίστανται οι Παπάδες και οι Μοναχοί. Λέγει επί λέξει:
«Διεβλήθη η ηθική μας υπόστασις, αμφισβητήθηκε η διαχειριστική μας εντιμότητα… Διατρανώθηκε ο δεσποτισμός μας έναντι των απλών και αδυνάμων παπάδων».
Αλλά και ο σημερινός Μητροπολίτης Ναυπάκτου ιδού πως χαρακτηρίζει και αυτός την θρησκευτικήν Ηγεσίαν:
«Τέτοιους τοκογλύφους βρίσκουμε συνεχώς δίπλα μας. Είναι οι θρησκευτικοί ηγέτες που εκμεταλλεύονται και κατασπαράζουν το λεγόμενο θρησκευτικό συναίσθημα του λαού με διαφόρους τρόπους, χειροτέρους από το κοινό έγκλημα, διότι στην περίπτωση αυτή σκοτώνουν την ψυχή των ανθρώπων….» («Εκκλησιαστική Παρέμβαση», Ιούνιος 2010).
Ένας από αυτούς τους θρησκευτικούς Ηγέτες είναι και ο Δεσπότης της Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος Βλάχος.
Το κακό στην Εκκλησία μας δεν το κάνουν ούτε οι μασόνοι ούτε οι αιρετικοί. Το μεγάλο κακό το κάνουν οι εντός της Εκκλησίας ανάξιοι και εμπαθείς εργάτες της, έστω και εάν αυτοί αποτελούν μειοψηφία.
Πιστέ λαέ της Ναυπάκτου, μη πέσεις στην καλοστημένη παγίδα που με χίλιους τρόπους σού έστησε ο Δεσπότης. Δες την πραγματικότητα, τον συνεχή πόλεμο, τις μεθοδεύσεις, τις ενέργειες του Δεσπότη μας τόσα χρόνια. Ακόμα και με τις παιδικές κατασκηνώσεις τα έβαλε. Στάσου στις επάλξεις και πολέμα αυτούς που θέλουν να επιβάλουν το δίκαιον του ισχυροτέρου μέσα στην Εκκλησία.
Πρεσβυτέρα Ειρήνη Ι. Διώτη
Ναυπάκτια
TEΛΟΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΠΕΜΠΤΟ : Τρίτη 27 Νοέμβριος 2012
Πηγή : pentapostagma.gr - 15.50
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου