Πέμπτη 18 Ιουλίου 2013

Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ (37) - ΣΥΝΤΟΜΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΥΠΟ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΙΕΡΕΜΙΟΥ ΦΟΥΝΤΑ



ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ 





































37. Η ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ  (α)

+από το βιβλίο του Επισκόπου 
Γόρτυνος & Μεγαλουπόλεως
κ.κ. Ιερεμίου Φούντα+ 
+Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ+
-Σύντομα κηρύγματα-

1. Στα κυριακάτικα κηρύγματά μας, αδερφοί μου χριστιανοί, ερμηνεύουμε την Θεία Λειτουργία. Και φτάσαμε ήδη, με την Χάρη του Θεού, σχεδόν στο τέλος, στην Θεία Κοινωνία. Για να είναι στο τέλος της Λειτουργίας η Θεία Κοινωνία σημαίνει ότι όλα τα προηγούμενα σ’ αυτήν έγιναν για την Θεία Κοινωνία. Ναι, έτσι είναι! Όλα στην Θεία Λειτουργία γίνονται για την Θεία Κοινωνία. Όλα γίνονται, για να στρωθεί το Τραπέζι του Θεού, που λέγεται Αγία Τράπεζα, για να έρθει σ’ αυτό η Θεία Τροφή, που είναι το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, και για να προσκαλέσει ο λειτουργός Ιερέας τους πιστούς να κοινωνήσουν το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Η Πρόσκληση του Ιερέα, όπως ξέρουμε, είναι, το: «Μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης προσέλθετε».




2. Αδερφοί μου, σαν χριστιανοί Ορθόδοξοι πρέπει να κοινωνάμε, και μάλιστα να κοινωνάμε συχνά το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Πολλές φορές σας είπα ότι η Θεία Λειτουργία δεν είναι μια απλή προσευχή, αλλά είναι το στρωμένο Τραπέζι του Θεού για τους πιστούς. Είναι η εντολή του Χριστού: «Λάβετε, φάγετε΄ τούτο έστι το Σώμα μου» και «Πίετε εξ αυτού πάντες ΄τούτο έστι το Αίμα μου».
Θεία Λειτουργία είναι η Θεία Κοινωνία. Όλα στην Θεία Λειτουργία, ξαναλέγω, γίνονται για την Θεία Κοινωνία. Αλλά, αφού έτσι έχουν τα πράγματα, τότε γιατί δεν κοινωνάμε; Ο μεγάλος Πνευματικός των Πατρών, ο πατήρ Γερβάσιος Παρασκευόπουλος, που είναι δικός μας, γιατί κατάγεται από την Νυμφασία της Γορτυνίας, έλεγε και φώναζε: «Ο χριστιανός πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός στην ζωή του, ώστε να μπορεί να κοινωνεί σε κάθε Θεία Λειτουργία»! Και ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει σ’ αυτόν που πήγε στην Θεία Λειτουργία, αλλά δεν κοινώνησε: «Για σένα σφάχτηκε ο Αμνός και συ Τον αφήνεις;». Και για να το πω όπως ακριβώς το είπε ο Άγιος Πατέρας: «Δια σε εσφάγη ο Αμνός και συ καταλιμπάνεις Αυτόν;»! Σχετικά με το θέμα που μιλάμε, κάνει λόγο ο ένατος Κανόνας των Αγίων Αποστόλων.  Αλλά όπως παραθεωρούμε και και τους άλλους Κανόνες, έτσι παραθεωρούμε και τον Κανόνα αυτόν. Ο Κανόνας αυτός λέει ότι αυτοί που πηγαίνουν στην Θεία Λειτουργία και ακούν μεν τα αναγνώσματα της Θείας Λειτουργίας και όλες τις ευχές της, αλλά αποφεύγουν να κοινωνήσουν, αυτοί πρέπει να αφορίζονται. Τον αναφέρω επί λέξει τον Κανόνα: «Πάντας τους εισιόντας πιστούς, και των Γραφών ακούοντας, μη παραμένοντας δεν την προσευχή και τη Αγία Μεταλήψει, ως αταξίαν εμποιούντας τη Εκκλησία, αφορίζεσθαι χρη». Ο Κανόνας αυτός σους σημερινούς μας καιρούς, αλλά και παλαιότερα, κρίθηκε ως αυστηρός, επειδή διατάσσει την συχνή Θεία Κοινωνία, και μάλιστα σε κάθε Θεία Λειτουργία. Και βέβαια, αφού δεν ζούμε προσεκτική ζωή, ώστε να μπορούμε να κοινωνούμε συχνά, κρίνουμε ως αυστηρό τον Κανόνα, που δεν μπορούμε να τον εφαρμόσουμε. Ωραία σ’ αυτό μας το λέει ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης ερμηνεύοντας τον Κανόνα. Ακούστε τι λέει: «Δια τούτο και πολλά καλά έθιμα που αναφέρουσιν οι θείοι Κανόνες, συνηθιζόμενα εις τους τότε καιρούς, αυτά τώρα είς τους ιδικούς μας καιρούς είναι αλλοιώτικα και διαφορετικά. Τόσον μας εκατάστησεν η διεστραμμένη και αμελημένη ζωή όπου ζώμεν, ώστε ουδέ να πιστεύωμεν αν καμμίαν φοράν οι χριστιανοί έφθασαν εις τόσην αρετήν, όπου να μεταλαμβάνουν  συνεχώς εις κάθε Λειτουργίαν όπου εγένετο».
Ναι κοινωνάτε, χριστιανοί μου, και μάλιστα να κοινωνάτε συχνά. Και αν σας πει κανείς, γιατί κοινωνάτε συχνά να του πείτε: «Είμαι παιδί του Πατέρα Θεού, λέω το “Πάτερ ημών” και γι’ αυτό έχω δικαίωμα στο Τραπέζι του Πατέρα μου. Μόνο τα απόπαιδα δεν κάθονται στο τραπέζι του πατέρα τους». Και αν άλλος σας πει: «Καλά, είσαι τόσο άξιος εσύ και κοινωνάς συχνά;», να του πείτε: «Όχι, δεν είμαι άξιος. Είμαι και εγώ αμαρτωλός και αγωνίζομαι να γίνω καλός. Και επειδή είμαι αμαρτωλός, γι’ αυτό πάω να κοινωνήσω. Επειδή, όταν με κοινωνάει  Ιερέας μου λέει “Εις άφεσίν σου αμαρτιών και εις ζωήν αιώνιον και αθάνατον”». Να του λέτε και το άλλο: «Επειδή είμαι άρρωστος στην ψυχή και έχω πάθη αμαρτωλά, γι’ αυτό και πάω να πάρω το Φάρμακο, για να θεραπευτώ». Και Φάρμακο είναι η Θεία Κοινωνία. Πραγματικά, χριστιανοί μου, αν δεν πάρουμε την δύναμη από την Θεία Κοινωνία, πως θα κάνουμε τον πνευματικό μας αγώνα, για να νικήσουμε τα δόλια πάθη που μας έπνιξαν;



3. Αλλά ενώ, χριστιανοί μου, σας είπα τα παραπάνω για συχνή Θεία Κοινωνία, είναι ανάγκη όμως να σας πω ότι για να έχει στην ψυχή μας η Θεία Κοινωνία την σωστή δύναμή της, πρέπει να αγωνιζόμαστε να κρατούμε την ψυχή μας καθαρή. Έλεγε μεν ο δικός μας πατήρ Γερβάσιος Παρασκευόπουλος να κοινωνούν οι χριστιανοί συχνά, ακόμα και σε κάθε Θεία Λειτουργία, αλλά τόνιζε να είναι προσεκτικοί στην ζωή τους, για να έχουν την Χάρη και την χαρά αυτής της συχνής Θείας Κοινωνίας. Θεία Κοινωνία σημαίνει ένωση με τον Θεό. Αλλά λέει ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς (στην ομιλία του στα Εισόδια της Θεοτόκου) ότι για τον Θεό, που τα μπορεί όλα, ένα δεν μπορεί. Τι δεν μπορεί ο Θεός;  Δεν μπορεί να ενωθεί με τον ακάθαρτο. Και όταν η καρδιά μας βαρύνεται με πάθη, ας μην τολμούμε να κοινωνήσουμε, γιατί δεν μπορεί ο Θεός να ενωθεί μαζί μας με τέτοια πάθη που έχουμε. Όταν όμως κάνουμε τον αγώνα μας, για να απαλλαγούμε από τα αμαρτωλά μας πάθη και πηγαίνουμε σε πνευματικό πατέρα να τα εξομολογηθούμε, τότε η Θεία Κοινωνία ενεργεί σωστικά μέσα μας.

Αλλά θα συνεχίσουμε για την Θεία Κοινωνία, γιατί είναι σοβαρό, είναι πολύ σοβαρό το θέμα. Ο προοδευμένος χριστιανός φαίνεται από το αν λαχταράει την Θεία Κοινωνία και πόσο την γεύεται  όταν κοινωνάει. 

   
+από το βιβλίο του Επισκόπου 
Γόρτυνος & Μεγαλουπόλεως
κ.κ. Ιερεμίου Φούντα+ 
+Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ+
-Σύντομα κηρύγματα-

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου