Από το βίο της αγίας Συγκλητικής
Η ΜΑΚΑΡΙΑ Συγκλητική έλεγε: -
Γνώρισα κάποιον με ενάρετη ζωή. Αυτός, καθισμένος στο κελί του, επιτηρούσε τις προσβολές των λογισμών. Σημείωνε ποιος επιτέθηκε πρώτος και ποιος δεύτερος, πόσο χρόνο έμεινε ο καθένας μέσα του, και αν έδειξε μικρότερη ή μεγαλύτερη αντίσταση από την προηγούμενη μέρα. και άπ' αύτη την εξέταση έβγαζε με ακρίβεια συμπέρασμα για τη βοήθεια της χάριτος του Θεού και για τη δική του καρτερία και προκοπή και για τη συντριβή του εχθρού.
Πρέπει λοιπόν κι εμείς να υιοθετήσουμε και να εφαρμόσουμε τέτοιους κανόνες. Γιατί αν οι έμποροι, πού ασχολούνται με πρόσκαιρες υποθέσεις, τις εξετάζουν καθημερινά και χαίρονται όταν διαπιστώνουν πρόοδο και κέρδη, ενώ απεναντίας λυπούνται για τις ζημιές, πολύ περισσότερο πρέπει να είμαστε άγρυπνοι εμείς, πού εμπορευόμαστε έναν ανεκτίμητο θησαυρό, (όπως είναι ή σωτηρία της ψυχής μας). και πρέπει να ζητάμε όλο και περισσότερα πνευματικά αγαθά. Αν πάλι διαπιστώσουμε ότι ο εχθρός μας έκλεψε κάτι, μικρό έστω, από αυτά τα αγαθά, να λυπόμαστε πολύ και να θρηνούμε για τη ζημιά πού πάθαμε. Επιπλέον να καταδικάζουμε αυστηρά τον εαυτό μας και όλα να τα θυσιάζουμε για (να επανορθώσουμε) το ένα αυτό σφάλμα.
Έχεις τα ενενήντα εννέα πρόβατα, αναζήτησε και το χαμένο (πρβλ. Λουκ. 15:4-7). Μη λιποψυχήσεις για το ένα και φύγεις μακριά από τον Κύριο, για να μη βρει ο αιμοβόρος διάβολος απροστάτευτο από το Θεό όλο το κοπάδι των πράξεων σου και το αιχμαλωτίσει και το αφανίσει. Μη λιποτακτήσεις λοιπόν για το ένα σφάλμα. Ό Κύριος είναι αγαθός και σε δέχεται όσες φορές κι αν επιστρέψεις κοντά Του. Φρόντισε με γνήσια μετάνοια να το επανορθώσεις κι εκείνο.
Από το Γεροντικό
Ο άββάς Νισθερώ είπε:
Ό μοναχός οφείλει κάθε βράδυ και κάθε πρωί να λογοδοτεί στον εαυτό του, λέγοντας: "Τι έκανα άπ' αυτά πού θέλει ο Θεός; και Τι δεν έκανα άπ' αυτά πού θέλει ο Θεός;". και έτσι να περνάει τη ζωή του.
Ό άββάς Μωυσής ρώτησε τον άββά Σιλουανό: Μπορεί ο άνθρωπος να βάζει κάθε μέρα αρχή (στον πνευματικό αγώνα); και είπε ο γέροντας: Αν είναι αγωνιστής, μπορεί και κάθε ώρα να βάζει αρχή.
Ένας γέροντας είπε:
Αν αρχίσεις την άσκηση και κυριευθείς από χαύνωση, προσπάθησε πάλι. και μη σταματήσεις ν' αγωνίζεσαι ως τη στιγμή του θανάτου σου. Γιατί σε οποία κατάσταση βρεθεί τότε ο άνθρωπος - είτε σε αμέλεια είτε σε εγκράτεια -, σ' αύτη φεύγει (και κρίνεται στην άλλη ζωή). Να εξετάζεις λοιπόν τον εαυτό σου κάθε μέρα, κάθε βδομάδα, κάθε μήνα, κάθε χρόνο, αν πρόκοψες στην ησυχία, στη νηστεία, στην προσευχή, μα προπαντός στην ταπείνωση. Γιατί ή αληθινή προκοπή της ψυχής είναι τούτη, το να θεωρεί τον εαυτό της καθημερινά και πιο ταπεινό, έχοντας κατά νου τα σφάλματα πού συνεχώς κάνει, και να θεωρεί κάθε άνθρωπο καλύτερο της. Χωρίς αυτόν το λογισμό ο άνθρωπος, κι αν ακόμα κάνει θαύματα, κι αν αναστήσει νεκρούς, βρίσκεται μακριά από το Θεό.
Του αββα Ησαΐα
Να σκέφτεσαι κάθε μέρα σε ποια ζητήματα έσφαλες. Και αν προσευχηθείς γι' αυτά, ο Θεός θα σου τα συγχωρήσει.
Εξέταζε πάντα τον εαυτό σου στην παρούσα ζωή, (για να διαπιστώνεις) σε τι πάσχεις, και δεν θα νιώσεις αγωνία την ώρα του θανάτου σου.
Ετοίμαζε τον εαυτό σου για τη συνάντηση του με το Θεό, και θα κάνεις το θέλημα Του.
Να εξετάζεις κάθε μέρα ποιο πάθος νίκησες, αλλά μην πιστέψεις ότι το νίκησε ο εαυτός σου· γιατί το έλεος και ή δύναμη του Θεού είναι (πού το νίκησαν).
Κάθε μέρα πού ξυπνάς, να θυμάσαι ότι θα δώσεις λόγο στο Θεό για όλες τις πράξεις και τα λόγια και τις σκέψεις σου. "Έτσι δεν θ' αμαρτήσεις ενώπιον Του, αλλά ο φόβος Του θα βρίσκεται πάντα μαζί σου.
Του αγίου Έφραίμ
Αδελφοί, έμποροι είμαστε πνευματικοί, και μοιάζουμε στους κοινούς εμπόρους, πού υπολογίζουν κάθε μέρα το κέρδος και τη ζημιά τους. και αν διαπιστώσουν ότι ζημιώθηκαν, πασχίζουν με φροντίδα ν' αποκαταστήσουν τη ζημιά.
Έτσι κι εσύ, αγαπητέ, κάθε μέρα, και το βράδυ και το πρωί, να εξετάζεις με προσοχή την εμπορική σου δραστηριότητα.
και το μεν βράδυ να συγκεντρώνεσαι στην καρδιά σου με περισυλλογή και να λες στον εαυτό σου: Μήπως άραγε παρόργισα σε κάτι το Θεό; Μήπως ξεστόμισα κανένα μάταιο λόγο; Μήπως αδιαφόρησα για τον αδελφό μου ή τον έκανα να θυμώσει; Μήπως κατέκρινα κανέναν; Μήπως άραγε, όταν το στόμα μου έψαλλε, ο νους μου είχε κοσμικές φαντασίες; Μήπως με ενόχλησε σαρκική επιθυμία και τη δέχθηκα με ευχαρίστηση; Μήπως παρασύρθηκα από τις επίγειες μέριμνες και έχασα τελείως τη μνήμη του Θεού;...".
Αυτά και τα παρόμοια να συλλογίζεσαι. και αν βρεις ότι ζημιώθηκες σε κάτι άπ' αυτά, φρόντισε ν' αποκαταστήσεις τη ζημιά.
Στέναξε και κλάψε, παρακαλώντας το Θεό (να σε βοηθήσει), για να μην ξαναζημιωθείς στα ίδια.
Το πρωί πάλι να στοχάζεσαι τούτα: "Πώς άραγε πέρασα αυτή τη νύχτα; Κέρδισα τίποτα στη διάρκεια της ή ζημιώθηκα; Αγρύπνησε ο νους μαζί με το σώμα; Δάκρυσαν τα μάτια μου; Μήπως αποκοιμήθηκα στη γονυκλισία; Μήπως μου επιτέθηκαν πονηροί λογισμοί και δεν τους έδιωξα αμέσως, αλλά τους εξέτασα με ευχαρίστηση;...". Ερευνώντας έτσι με προσοχή τον εαυτό σου, αν (διαπιστώσεις ότι) νικήθηκες σε κάτι άπ' αυτά, αγωνίσου να επανορθώσεις την ήττα και βάλε φρουρό στην καρδιά σου, για να μην πάθεις πάλι τα ίδια.
Αν έτσι φροντίζεις να κάνεις πάντοτε, σώζεις το (πνευματικό) εμπόρευμα σου, ασφαλίζοντας το στις αποθήκες των ουρανών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου